boekje, het enige wat mijn onrust een beetje bedaarde was het einde, . . Mooi boek. Geschreven met schijt aan zedelijke conventies en veel gevoel voor taal en introspectie, Toegegeven, het verhaal is wat eenzijdig, liefhebbers van complexe intriges zullen teleurgesteld
raken, Maar Boons woorden en bijzondere blik volstaan hier, recensie onderweg
Het erotische leven van de hoofdfiguur, die als kind een levensvreemd jongetje is geweest, wiens vader al enkele maanden na zijn geboorte verdween en wiens moeder een hel en een heks voor hem was, is doortrokken van grijze gedruktheid, geheimzinnige onzekerheid en obsessieve angst.
Ouder geworden, droever, en niet veel wijzer, naast een vrouw met wie hij de liefde als plicht zonder vreugde beleeft, vlucht hij weg in zijn herinneringen, Het beklemmende geheim van zijn hart wil hij eindelijk prijsgeven, Het is een verslag van onvervulde dromen, verlangens, begeerten en illusies, Het laatste boek van Boon, waarin hij in een aan zijn leven komt er zelf ook in als "Paul Boon" parallele vertelling doet over een perverse en psychisch geplaagde schilder die steeds meer flagrante seksdelicten pleegt en almaar dichter tegen een verkrachting aanschurkt.
Ongeveer de helft van het boek bestaat uit beschrijvingen van de zwerftochten van de hitsige schilder en zijn vaak minderjarige slachtoffers, Het is een heel impressionistisch boek, het beschrijft losjes in opeenvolgende passages de steeds meer ontaardende gekwelde perversiteiten en het masochistisch genoegen zonder dat er één of andere diepere gedachte of concept het boek verenigt.
Het lijkt wat dit betreft ook vrij amoreel van opzet te zijn, behalve de zelfverwijten en het ongeluk van de schilder wordt er nergens voor één of andere interpretatie in termen van goed of kwaad gepleit, het boek lijkt voorbij goed of kwaad geschreven.
Schrijftechnisch bestaat het uit één grote flashback, wat voor een spanningsboog zorgt waarbij de dreiging om door de politie uiteindelijk gearresteerd te worden altijd aanwezig is,
Geen meesterwerk dit boek, wel vermakelijke literatuur, minder appolinischerotisch dan Mieke Maaike, een stuk duisterder, met motieven van de dood en ziekte er doorheen geweven twee maanden na het uitbrengen van het boek stierf Boon ook het doet me een beetje denken aan een kruising van de twee voornaamste werken van twee grote oude perverten uit de Japanse literatuur, nl.
Diary of a mad old man van Tanizaki 瘋癲老人日記, ook zijn laatste en Nemureru Bijo 眠れる美女, De schone slaapsters van Kawabata, alhoewel beide boeken veel subtieler en meergelaagder zijn en Boon hier nergens tot zo'n niveau komt.
Lodewijk Paul Albrecht Louis Paul Boon was een Vlaams schrijver, dichter en kunstschilder, sitelink Louis Paul Boon in de Nederlandstalige Wikipedia sitelink Louis Paul Boon in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren sitelink Louis Paul Boon bij SchrijversgewijsLodewijk Paul Albrecht Louis Paul Boon was a Flemish writer, poet and painter.
sitelink Louis Paul Boon in the English Wikipedia sitelink Biography in English on NLPVF Lodewijk Paul Albrecht Louis Paul Boon was een Vlaams schrijver, dichter en kunstschilder, sitelink Louis Paul Boon in de Nederlandstalige Wikipedia sitelink Louis Paul Boon in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren sitelink Louis Paul Boon bij "Schrijversgewijs"Lodewijk Paul Albrecht Louis Paul Boon was a Flemish writer, poet and painter.
sitelink Louis Paul Boon in the English Wikipedia sitelink Biography in English on NLPVF sitelink,