Capture Todesrauschen (Auris, #3) Produced By Vincent Kliesch Provided As Digital

Ματίας Χέγκελ και η Γιούλα Άνζοργκε καλούνται και πάλι να συμμαχήσουν για να βρουν τη λύση σ έναν γρίφο που ίσως οδηγήσει στον θάνατο ένα οικείο πρόσωπο, χωρίς κανείς να εγγυάται όμως πως οι ίδιοι θα ελευθερωθούν. Το δίκτυο Ρέμους έχει σφίξει για τα καλά τον κλοιό γύρω τους και τους φέρνει αντιμέτωπους μ ένα σκληρό δίλημμα. Θα μπορέσουν να αφήσουν πίσω τους τις διαφορές που τους χωρίζουν Θα λύσουν το αίνιγμα Κι μετά τι θα ακολουθήσει Πώς θα χειριστούν τους αντιπάλους τους

Το τρίτο βιβλίο της σειράς με κεντρικούς ήρωες έναν καθηγητή της δικανικής γλωσσολογίας και μια δημοσιογράφο κλείνει όλα τα ανοιχτά μέτωπα και δίνει απαντήσεις σε πολλά από τα ερωτήματα που υπάρχουν από την αρχή σχεδόν της σειράς των βιβλίων ενώ ταυτόχρονα αφήνει ένα παραθυράκι για τυχόν συνέχεια των περιπετειών τους. Το μυθιστόρημα είναι κάπως πιο στατικό από τα προηγούμενα και έχει λιγότερη δράση, μιας και το κέντρο βάρους περιστρέφεται γύρω από τις συνθήκες απαγωγής του Χέγκελ και της Άνζοργκε και τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν ν αποκρυπτογραφήσουν ένα φωνητικό μήνυμα. Εκείνη εξακολουθεί να βασανίζεται από τα τραυματικά γεγονότα στην Αργεντινή και ψάχνει απελπισμένα τον αδερφό της που νόμιζε πως είχε αυτοκτονήσει. Οι αποκαλύψεις για τον βιασμό της την κάνουν να σηκώνει ένα αφόρητο βάρος, στο οποίο προστίθεται και η νέα παραπλάνησή της από τον Χέγκελ στο δεύτερο βιβλίο της σειράς. Εκείνος αθωώνεται λόγω αμφιβολιών για τη δολοφονία της γυναίκας του αλλά δεν προλαβαίνει να το χαρεί, μιας και πέφτει θύμα απαγωγής μαζί με τη Γιούλα. Ο αδερφός της δημοσιογράφου έχει ενοχλήσει σοβαρά κάποιους και προσπαθεί αν έρθει σε επαφή μαζί της μέσω ενός κρυπτογραφημένου ηχητικού μηνύματος, γεμάτου ακουστικά φαινόμενα και ψυχολογικούς ελιγμούς αποφυγής, που πέφτει σε λάθος χέρια κι έτσι πρέπει να εντοπιστεί η κρυψώνα του για να απελευθερωθούν ο Χέγκελ και η Γιούλα.

Ταυτόχρονα, στο πλάι τους σπεύδουν ο πρώην σύντροφος της Γιούλα, Πάουλ Βάιντενφελερ, ο ετεροθαλής αδερφός της, Ελίας Μεσάντι, με τον οποίο ήρθαν πιο κοντά μετά τις περιπέτειες της Φονικής Συχνότητας, και ο σύζυγος του δικηγόρου του γλωσσολόγου. Το μυθιστόρημα ρίχνει άπλετο φως στον δεκατετράχρονο Ελίας, δίνοντας πληροφορίες για το πώς μεγάλωσε, πόσο σημαντική είναι για κείνον η Γιούλα και γιατί, πώς κατάφερε να ξεμπλέξει από τα ναρκωτικά που πούλαγε, πώς απέκτησε για φίλο τον πλούσιο γόνο Φρίντριχ φον Βίρτσμπουργκ, πώς διέπρεψαν μαζί στο χιπ χοπ και τη ραπ κ. ά. Το ανατρεπτικό της υπόθεσης είναι ο ανέλπιστος σύμμαχος με τον οποίο αρχίζουν

να κινούν τα νήματα για να εντοπίσουν τον Χέγκελ και τη Γιούλα. Όσο ο Ελίας προσπαθεί να βρει την αδερφή του αντιμετωπίζοντας έναν μυστηριώδη πιτσαδόρο και ακολουθώντας αβέβαια ίχνη, η Γιούλα και ο Ματίας δέχονται λευκά βασανιστήρια σε θάλαμο απόλυτης απομόνωσης, όπου ο κάθε ήχος του σώματος και του οργανισμού τους μεγεθύνεται, κάνοντάς τους να βιώσουν μια σκληρή δοκιμασία.

Ο Ψίθυρος θανάτου θα φέρει κοντά τον Ματίας Χέγκελ και τη Γιούλα Άνζοργκε, με τις τελευταίες αποκαλύψεις να έρχονται απανωτά η μία πίσω από την άλλη και την ιστορία που μας απασχόλησε στα τρία βιβλία της σειράς να ολοκληρώνεται ή, τουλάχιστον. να αφήνει πίσω της μια δυνατή, γεμάτη ένταση και εκπλήξεις, προϊστορία, ίσως για να ξεκινήσει έναν νέο γύρο περιπετειών, ευελπιστώ με τον Χέγκελ να παίζει επιτέλους τον σωστό ρόλο σε υποθέσεις που χρειάζονται τις ικανότητές του για να επιλυθούν. Σασπένς και ένταση, απαντήσεις, εκπλήξεις κι όλα αυτά με τον ψίθυρο θανάτου γύρω από τους ήρωες όλο και να γιγαντώνεται.

Πρώτη δημοσίευση στο site μου: sitelinkwww. vivliokritikes. com/cfceafc Die Story ist gut durchdacht und man folgt der Handlung gespannt, Der Schreibstil gewohnt einfach. Die Jugendsprache wirkt aber sehr aufgesetzt und generell mangelt es dem Buch an Tiefe, aber darum geht es ja auch nicht,,Sterne,Der dritte Teil hat gegenüber den ersten beiden Teilen doch etwas an Qualität verloren, Die Verwicklungen waren abstrus und doch irgendwie logisch,
Spannend und unterhaltsam war aber in jedem Fall, Nachdem die ersten beiden Teile wirklich toll waren, wollte ich natürlich wissen, wie es weitergehen und enden wird in der Geschichte um Jula Ansorge und Matthias Hegel.


Wieder einmal entführt der Autor absolut spannend in den nächsten Teil, welcher mit der Gerichtsverhandlung um Hegel startet, Im Anschluss der Verhandlung möchte sich der Phonetiker mit Jula über deren Bruder unterhalten, Während dieses Gesprächs geraten die Beiden in die Hände von Entführern, Nicht nur Jula glaubt fest daran, dass ihr Bruder Moritz noch lebt, sondern auch andere, Diese wollen allerdings nicht sein Bestes und geben erst auf, wenn sie haben was sie wollen, Einen toten Moritz.

Also die Idee war gut, aber auch für mich hängt es dieses Mal etwas an der Umsetzung, "Todesrauschen" ist unterhaltsam und hat sowohl Aufregung und Spannung zu bieten, aber eben leider nicht so sehr, wie seine Vorgänger, Der präsentierte Mitwisser bzw, Mittäter war durchaus für mich überraschend, Den hatte ich so gar nicht auf dem Schirm,

Was richtig super startet, fängt dann an zu schwächeln, nur damitvsichvim letzten Drittel die Ereignisse überschlagen, Wobei das Ende dann auch wieder nicht sooooo prall war, Man findet durchaus Spannung auf den Seiten, aber halt irgendwie nicht so wie gewohnt, Auch dieses ständige "safe", statt sicher hat mich genervt, Kann der Autor nix für, denn die Jugendsprache kann durchaus so sein, aber nervig war es trotzdem, Gibt aber keinen Abzug.

Zu den interessanten oder besser gesagt faszinierenden Sachen, gehört für mich immer wieder Hegels Gehör und was man so über das Gehör allgemein erfährt.
Das ist einfach Wahnsinn und mir das vorzustellen, mag mir noch immer nicht so recht zu gelingen,  

Elyas, Julas Halbbruder ist auch wieder mit von der Partie und nimmt dieses Mal eine recht große Rolle ein, denn er trägt wesentlich dazu bei Jula aufzuspüren und ihr helfen zu wollen.
Dabei bringt er sich und andere anscheinend gern selbst Gefahr,

Fazit

Einigen Stellen waren gut, andere eher anstrengend und in die Länge gezogen, Guter Durchschnitt also. Das kann der Autor einfach besser, Somit ist "Todesrauschen" für mich tatsächlich der schwächste Band, Immerhin wird die Frage um Moritz nun endlich geklärt, Sprachlich ist es einfach gehalten, wobei ich feststellen musste, dass mich die Jugendsprache echt nervt, Ist aber persönliches Empfinden,   Im Großen und Ganzen, bekommt der dritte Teil der Auris Reihe von mir gut gemeinteSterne, .