Collect The Living And The Dead (Живые и мёртвые #1) Constructed By Konstantin Simonov Visible In Softcover

“Realismo Socialista” ni oda a la rehabilitación desde el trabajo correccional, pero tampoco muy lejos.


Género. Novela.

Lo que nos cuenta, Iván Sinzov, periodista, militar y miembro del Partido Comunista, disfruta de un permiso con su esposa cuando comienza la Operación Barbarroja.
Tratando de reincorporarse a su unidad, destinada en la frontera entre la URSS y Alemania en lo que hace no mucho tiempo era Polonia, y ante la imposibilidad de hacerlo por el violento y rápido discurrir de la ofensiva, termina incorporándose a otro regimiento al mando de un oficial que hasta hace poco había sido un prisionero en los Gulags de Kolimá.


Quiere saber más del libro, sin spoilers Visite:

sitelink blogspot. com/ В печатном издании, имевшемся у меня в печатном виде, указано, что в качестве первой книги романаэпопеи следует считать и рекомендую начать чтение именно с неё книгу "Товарищи по оружию", где описываются события довоенного времени. Таким образом, наиболее полная картина складывается при чтении произведения в последовательности:
. Товарищи по оружию
. Живые и мёртвые
. Солдатами не рождаются
. Последнее лето É sempre interessante ler a versão do

lado soviético da II Guerra Mundial, Neste assunto em particular estou de acordo, لا أعلم حقيقة الأحداث تاريخيا ولكن الرواية ممتعة وجميلة
كانت ستكون أفضل لو أن الترجمة كانت أفضل
Feat of the Soviet people during WWcalled in Russia "The Great Patriotic War" shattered into the dust the heinous designs of the Nazis.

Human civilization was saved at the cost of great efforts and sacrifices of all the powers of the antiHitler coalition, and especially of the Soviet Union, which alone lostmillions of lives.
Hitler failed to destroy the world, but in the course of aggression, waged by the Nazis, they had committed terrible atrocities, the likes of which has no prior parallel in the history of mankind.
Actually the book by Konstantine Simonov that I read was Days and Nights and it was excellent but I can't seem to pull it up here.
классика, правдиво, по советски. сейчас проходняк Это книга о войне. О о судьбах людей, которые погибали и выживали во имя победы. О том, какой жуткой бывает война, и о том, что она делает с людьми.

Очень впечатляющая книга. Ο πόλεμος είναι θηριωδία, ο πόλεμος είναι σπαραγμός, ο πόλεμος είναι μία τρέλα, ο πόλεμος είναι καταστροφή, ο πόλεμος είναι η θυσία θάρρος και θάνατος. Θα μπορούσαν ποτέ να κερδίσουν αυτόν τον πόλεμο Σύμφωνα με τις τελευταίες ιστορικές μελέτες ποτέ. Και όμως σε αυτό το βιβλίο βλέπουμε πως για λίγο για πολύ λίγο νιώθω σαν Γερμανοί ότι θα τα κατάφερνα. Απλά τονωθούν χωρίς αυτόν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα. Μια αρχή του πολέμου λέει Όταν κερδίσεις μία μάχη δεν έχεις κερδίσει έναν πόλεμο που βέβαια υπάρχει και το αντίστροφο του όταν χάνεις μια μάχη δε χάνεις και τον πόλεμο, αυτό μπορούμε να το δούμε επακριβώς σε αυτό το βιβλίο, αλλά αυτό αφορά μόνο το κομμάτι του πολέμου και τι γίνεται με τις ζωές λοιπόν Στον πόλεμο οι ζωές χάνονται και μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Ένα σχόλιο για το βιβλίο γράφει στο εξώφυλλο που ότι χρησιμοποιεί τον τον στωικό βερμπαλισμό ο συγγραφέας. Και αυτό είναι αλήθεια. Και αυτό είναι η απόλυτη αλήθεια. Χωρίς να έχει κάποια σχέση ούτε η εποχή ούτε οι άνθρωποι ούτε η κοινωνία στην οποία διαδραματίζεται, κατά κάποιον τρόπο αυτό το βιβλίο θυμίζει το πόλεμος και ειρήνηι.
Γεμάτο ρυθμό και αγωνία και μάχες και ένα και ηρωισμό και ξανά γωνία, κομμάτια είναι μίας οικογενειακής γαλήνης και μετά πάλι του κι απ την αρχή. Συναδελφική αλληλεγγύη, ελάχιστα μέσα ανοργανωσιά μετά την πρώτη έκπληξη Και για τους πρώτους μήνες και κάποιες μικρές καφκικές αναφορές και καυστικές ταυτόχρονα συνθέτουν τον κόσμο αυτού του βιβλίου. Ένα σπουδαίο μυθιστόρημα, βαθιά συγκινητικό και ανθρώπινο, χωρίς ίχνος προπαγάνδας, για τον "Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο" στη Σοβιετική Ένωση, όταν οι γερμανικές, ναζιστικές δυνάμεις απείλησαν τη Μόσχα το χειμώνα του.
Πολλοί βλέπουν στη γραφή του Σιμόνοφ επιρροή από το Τολστόι και ίσως να έχουν δίκιο. Σε κάθε περίπτωση εμένα το βιβλίο με απορρόφησε και ένιωσα πολύ κοντά στους ήρωες του βιβλίου. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους αναγνώστες, όχι μόνο τους άντρες που θέλουν να ανακαλύψουν τα πανανθρώπινα μηνύματα του έργου.
Ακολουθεί από τον συγγραφέα το "Μέρες και νύχτες στις φλόγες του Στάλινγκραντ” Days and Nights. Рядко правдива картина на първите месеци на Великата отечествена. Книгата е базирана на фронтовите дневници на автора и си личи. Има твърде малко патос и героизъм затова пък не ни се спестяват хаосът, грешките, незнанието, бюрокрацията, страхливците, дребните душици и вътрешнопартийната параноя. И то без да се изпада в другата крайност на самоцелното плюене и очерняне, с което някои се научиха да си изкарват хляба след рухването на Съветския съюз.

На моменти се чудех как изобщо са допуснали книгата да бъде публикувана в този си вид единственото обяснение е размразяването при Хрушчов. Въпреки това авторът е отнесъл доста критики, че развенчава мита за славната и непобедима Червена армия.

А войната си е война безумна, жестока, нелепа, един безкраен кошмар, от който няма събуждане. И това е нещо, което трябва да помним. Винаги.

Единственото ми оплакване е, че книгата няма ясен завършек, но може би това е защото е част от трилогия. Със сигурност ще прочета и останалите две, както и чисто документалната "Сто денонощия война", която съдържа оригиналните дневници на Симонов и нищо чудно е публикувана едва презг. Τι να πρωτογράψει κανείς γι αυτό το έπος
Ο συγγραφέας, στον πρόλογό του έγραψ πως συμπάσχει τους Έλληνες και αναφέρει πως το θάρρος τους ήταν αυτό που ενέπνευσε και τους ίδιους τους Ρώσους, ώστε για πρώτη φορά να κάνουν τον γερμανικό στρατό να οπισθοχωρήσει.
Η ιστορία ξεκνά την πρώτη μέρα του πολέμου. Η Μάσα έχει αφήσει το παιδί της πίσω και η έννοια της είναι εκεί, μια που μαθαίνει πως έχει ξεκινήσει να γίνεται χαμός. Αμέσως μετά ο άντρας της ο Σιντσόφ, πηγαίνει στον πόλεμο και έκτοτε ζούμε εκ των έσω την πραγματικότητα και τη φρίκη του πολέμου.
Το μυθιστόρημα αυτό είναι υπερβολικά παραστατικό και ρεαλιστικό, με λεπτομέρειες που μονάχα ένας άνθρωπος που έχει πολεμήσει, όπως έχει κάνει ο ίδιος ο συγγραφέας, μπορεί να παρουσιάσει.
Η δύναμη του πολέμου είναι αδιανόητη, αξεπέραστη, άφαντη και δεν μπορούμε όσοι δεν έχουμε πολεμήσει να την αντιληφθούμε. Τη μια στιγμή όλα κυλάνε ομαλά και την επόμενη γίνεται χαμός, μας λέει ο πρωταγωνιστής. Μια μικρή καθυστέρηση μπορεί να κοστίσει ζωές ή και να σώσει άλλες παράλληλα.
Αν ψάχνουμε να βρούμε την αλήθεια για τον πόλεμο θα καταλάβουμε πως βρίσκεται κάπου στη μέση. Μα και αυτό μπορεί πάλι να μην είναι σωστό, μια που και τις καλές ειδήσεις και τις κακές τις λένε διάφοροι άνθρωποι και θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας, πως είτε είναι είτε δεν είναι αξιόπιστοι, δεν έχει να κάνει με το τι λένε αλλά πώς το λένε.
Έχοντας ολοκληρώσει αυτό το μυθιστόρημα, σκέφτομαι πως ο μόνος λόγος που πηγαίνει κανείς να πολεμήσει είναι γιατί δεν θέλει να χάσει όλα όσα αγαπάει. Όλα όσα έχει γύρω του από παιδί και δίνουν νόημα στη ζωή του, σκεπτόμενος παράλληλα τι θα απογίνει η χώρα και ο λαός.
Άλλη μια σκέψη που αναφέρει ο συγγραφέας είναι: τόσο πολλοί οι άγνωστοι πρόγονοι παππούδες, πατεράδες των παππούδων και παππούδες των παππούδων, που ξάπλωσαν κάω από αυτούς τους σταυρούς, ο ένας πάνω στον άλλο, αιώνες τώρα, ώστε αυτή η γη ήταν δική του σε χίλιες οργιές βάθος και δεν μπορούσε πια, δεν είχε δικαίωμα να γίνει ξένη.
.