Gain Access To De Psychiater En Het Meisje Translated By Erik Rozing File Leaflet

auteur heeft net als zijn hoofdpersoon: Edgar Simons een specialisatie gevolgd tot psychiater, Dat maakt hem tot iemand die weet waar hij over schrijft, lijkt me,
Door het volgen van de artsassistent Edgar krijg je een aardig insidebeeld van hoe het toegaat in een psychiatrische kliniek.
Of je als buitenstaander daardoor veel vertrouwen in de psychiatrie opdoet, is voor mij wel een vraag, Denkend aan uitspraken als: Soms dacht je precies te weten wat je moest doen om iemand te helpen, maar werkte het niet, en soms als je geen idee had wat je deed, werkte het uitstekend.


Edgar twijfelt er soms aan of hij wel geschikt is als psychiater, heeft al een tuchtzaak aan zijn broek gekregen en twijfelt vaak aan de juiste behandeling.
Van zijn collegas en begeleiders krijgt hij regelmatig tegenstrijdige adviezen, Vooral moeilijk heeft hij het met de behandeling van Stella, een borderliner, die een bijzondere interesse voor Edgar opvat en zich stevig in zijn privéleven nestelt.
Dat raakt, of overschrijdt zelfs de grens die er moet zijn tussen een behandelaar en zijn patiënt, Rozing beschrijft hier wel knap de worstelingen die dat bij Edgar veroorzaken,
Het verhaal vond ik niet altijd geloofwaardig en het geheel wat veel, Daardoor waren er ook delen van de roman die ik niet bijster interessant vond,
Dit was een mooi vlot boek met lastige zware themas en een vleugje humor die ik zeker kon waarderen.
De personages zijn sterk en in combinatie met de dialogen die mij wel bij bleven geef ik dit boeksterren.
Wel vind ik het zo dat dit boek voor mensen die geen ervaring hebben met deze themas misschien een nog stigmatiserend beeld gaan krijgen over psychiatrie en voornamelijk borderline.
Dat is het enige wat mij tijdens het lezen een beetje dwars zat gezien er een sterk heftig karakter wordt neergezet en mogelijk het beeld schept over alle mensen met deze stoornis en ook andere stoornissen zoals schizofrenie/psychoses.

Al met al wel een mooi boek met een toch beetje onverwacht einde, Saai, deprimerend, ongeloofwaardig, moeilijk om niet voortijdig weg te leggen, Edgar is aio. Hij probeert zijn studie tot psychiater af te ronden, maar ontmoet veel beren op zijn weg, Zijn eigen gedrag geeft daar ook ruim voldoende aanleiding toe,
Ik las zulke lovende kritieken over dit boek, maar vond het erg teleurstellend, Een mens zou er depressief van worden, Dit is een boek waar ik van houd, Interessant onderwerp psychiatrie, fijne schrijfstijl, korte hoofdstukken, interessante personages, humor en zwarte randjes, . . Voor mij alles om het een goed boek te maken, Ik heb heel lang moeten wachten voordat dit boek eindelijk klaar lag voor mij in de bieb maanden geleden gereserveerd, maar het was het wachten zeker waard! Onderhoudend, erg vlot lezend boek.
Alleen zat ik de hele tijd over mijn schouder te kijken: wat moet de wereld niet denken van dit vakgebied Een hele resem schendingen tegen beroepsgeheim en deontologie, waar ik me toch nét iets te veel aan ergerde om ontspannen te kunnen zijn.
Waarom deze larie de wereld insturen Het is al moeilijk genoeg een correct beeld van psychiatrie te scheppen, Maar ach, een drie voor de leuke herkenbare personages en vlotte schrijfstijl, Ik doe het hem niet meteen na, Op zich leest het boek heel vlotjes, De bladzijden racen door je vingers,
Maar.
Ik kan alleen maar toejuichen dat mensen het initiatief nemen om thema's die zich in de taboesfeer bevinden openlijk bespreekbaar te maken.
Dit geldt zeker voor alles wat met psychiatrie en therapie te maken heeft, Dus: hoera hiervoor! Of dit de juiste manier is, stel ik zeer in vraag, Ik kan de streepjes humor die af en toe komen piepen wel smaken, maar ik had tegelijkertijd ontzettend veel moeite om het 'nietcorrect' handelen van de verschillende hulpverleners in dit boek naast me neer te leggen.
Wellicht ligt het aan mijn achtergrond, Mea culpa. Maar ik vraag me af of we dit nodig hebben Mijn angst of bezorgdheid bestaat er namelijk in dat mensen zich een nog vreemder beeld van de psychiatrie en hulpverlening gaan aanmeten na het lezen van dit boek.
Misschien moet er een sequel geschreven worden waarin alles wat genuanceerd wordt Of misschien moet iedereen gewoon Yalom lezen Of misschien maak ik mij te veel zorgen

Een drie voor de dingen die wel herkenbaar waren, voor de vlotte schrijfstijl en voor de samenvatting op het einde van het boek over wat de ultieme doelstelling van leertherapie is met een vette knipoog.
Er werd telkens toegewerkt naar een climax, maar dat kwam er niet, Hoewel dit boek de nuance en tegenstrijdigheid laat zien van de psychiatrie en het vak van de psychiater, vond ik dat dit nog meer uitgediept kon worden.
De hoofdpersoon heeft weinig karakter en het verhaal blijft voortsudderen zonder echt verrassende momenten, Van dit boek ben ik echt even ondersteboven, Erik Rozing tipt een aantal psychiatrische onderwerpen aan, en hoe!

Deze psychiater schrijft over zijn vakgebied en hoewel hij in zijn Proloog met de eerste zin stelt "dat dit allemaal fictie is, min of meer", geloof ik daar weinig van.
Want in dit verhaal wordt haarfijn verteld hoe de hoofdpersoon Edgar, een psychiater in opleiding, verliefd wordt op zijn patiënte Stella, en vice versa.
Edgar zit zelf niet goed in zijn vel na de beëindiging van zijn relatie met Aisha en hij staat onder verscherpt toezicht vanwege een inschattingsfout waarbij een patiënt suïcide pleegde.
Langzaam dendert hij af op een depressie en hij drinkt te veel,

De twee jonge vrouwen Stella en Nel komen in deeltijdbehandeling bij Edgar in het Huygens MC, Stella heeft Borderline en doet vaak suïcide pogingen wanneer ze in crisis raakt, Nel aapt haar na, en wordt De Kloon genoemd door Edgars collega's, Hoewel het boek aanvankelijk wat grappend is over de personages, de psychiatrische problemen en de collega's, wordt het gaandeweg wat serieuzer en ernstiger.
Hoewel sommige lezers de situatie van Edgars Oma flauw vinden als ze voor de zoveelste keer vertelt dat ze dood wil, gaf dit alleen maar aan dat de situatie voor Oma niet verandert en naar de uiteindelijke euthanasie leidt.
Ook Stella en Nel raken steeds verder verstrikt in hun ziekte, en Edgar doet zijn uiterste best zijn patiënten de beste zorg te bieden.
Maar niets lijkt Edgar meer goed af te gaan, Wil hij eigenlijk nog wel psychiater worden

Een heet hangijzer is de toenadering van Stella in Edgars persoonlijke leven.
Langzaam weet ze steeds verder door te dringen en Edgar voelt steeds meer verwarrende gevoelens voor haar, Stella gaat te ver, dat weet hij, maar hij kan het niet keren, De grenzen van de therapeutische relatie worden ver opgerekt en daarmee beschrijft Rozing een lastig probleem binnen de psychiatrie.
Hoe blijf je professioneel en op gepaste afstand van een patiënt die je graag mag Of nog verder: waar je meer en meer verliefd op wordt Dit wordt zeer goed uitgewerkt en beschreven vanuit de hoofdpersoon.


Het verhaal eindigt open en eigenlijk had ik nog verder willen lezen over Edgar en Stella, Want hoewel je weet dat een relatie binnen de therapie verboden is, kun je voelen hoe het voor die twee is en het enigszins begrijpen.

Het verhaal heeft me niet ongeroerd gelaten, De problematiek van Stella en Nel is heftig en weinig verhullend omschreven, Het mag dan wel fictie zijn, maar toch wel met een kleine letter, want volgens mij heeft Rozing veel uit zijn eigen ervaringen geput, het is net iets té echt allemaal.


De schrijfstijl is echt goed en heel vlot, je vliegt door de hoofdstukken, Mooi taalgebruik!

En wie er niet zoveel van gelooft, lees het dan gewoon met een korreltje zout zonder teveel kritiek te leveren, het is tenslotte ook gewoon een goed verhaal.
. . De wonderlijkste types komen voorbij, wat veel kleur geeft aan het verhaal, Dan heb ik het over patiënten maar ook collegapsychiaters, De schrijfstijl zorgt ervoor dat het leest als een trein,

sitelink wordpress. com/ Toen ik het boek uit had en weglegde wist ik nog niet zeker of ik hetofsterren wilde geven.
Het boek las als een trein, bleef boeiend en had prachtige personages en plots, Het boek deed mij veel door de herkenbaarheid van mijn eigen behandeling in Lunteren en doordat ik het stigma rondom Borderline ergens misschien wel heel groot vond.
Ik wil graag geloven dat deze wel duurzame relaties kunnen hebben, Echter door dit stigma heen gezien vond ik het een kei sterk boek, Heel erg boeiend en sterke personages neergezet waarin ik mij heel erg kon inleven en waardoor ik bleef lezen.
Lang geleden dat ik

zo snel door een boek van meer danpagina's heen was, Benieuwd wat andere mensen met eigen persoonlijkheidsproblematiek hiervan vinden,

Ik zal erg ongetwijfeld binnenkort nog een blog aan wijden, In ieder geval een boeiend boek!,