Take Քաոս Translated By Alexandre Shirvanzade E-Text

հիման վրա նկարահանված հեռուստասերիալը էի նայել առհասարակ հայկական հեռուստասերիալներից փորձեք հեռու մնալ, դրանով իսկ ապահովագրված էի տպավորության տակ լինելուց և նախնական սպասելիքներ ունենալուց

Լավն էր, իրոք լավն էր Արդեն նշել եմ, որ Շիրվանզադեն իր հերոսներին մանրամասն նկարագրելու, նրանց հոգու ապրումները վերլուծելու, մերկացնելու առանձնահատուկ տաղանդ ունի, ինչն առհասարակ հայ գրականության մեջ քիչ հանդիպող է

Վեպի հենց առաջին էջերից միանգամից պարզ էր դառնում, որ Շիրվանզադեն հասել է իր նպատակին կարողացել է նկարագրել այնպիսի քաոսային իրավիճակ, երբ տեղտեղ շնորհակալություն էիր հայտնում ճակատագրին, որ քո մոտ գոնե ամեն ինչ նորմալ է

Միքայելի կերպարը շատ սիրեցի, կարևորը անկեղծ էր, անկեղծ իր ցանկությունների, մտքերի և ներքինի հետ

Խորհուրդ եմ տալիս անպայման կարդալ էս դասական գործը Կարդացեք ավելի վաղ, քան ես, իմ սխալը մի արեք Ախր կարող էր, կարող էր հանճարեղ լինել, ուղղակի հերոսները, ըստ իս, մի տեսակ թերի էին Գրքում պետք է նկարագրված լիներ քաոսը ստացվել էր Եվ որքան քիչ բան է փոխվել հայերի մտածողության մեջ այս ոչ կարճ ժամանակահատվածում եթե գոնե ինչոր բան փոխվել է իհարկե
Հիմնական հերոսներից կարծում եմ ամենահարուստը, ամենագեղեցիկն ու բազմազանը, միգուցե նաև ռոմանտիկը Միքայելն էր Ախր այնքան երկար կարելի էր նկարագրել նրա ապրումներն ու ներաշխարհի փոփոխությունները կարդալուց իրոք դրա կարիքը զգում էի, բայց դրա փոխարեն գիրքը լցվում էր այլ հերոսների մտատանջություններով, արդյունքում ինձ համար բոլոր կերպարները գրքում ստացվում էին մի տեսակ միջակ Նաև կարծում եմ, որ չափացանց իդեալականացվա էր Շուշանիկը, չնայած որ, ըստ իս, նա իրականում բավականին գոռոզ և մեծամիտ մի օրիորդ էր, ամենայն հավանականությամբ ենթագիտակցական մակարդակի վրա, որն էլ պարզապես անտեսանելի էր դառնում նրա համեստության և "հարկադրական" բարոյականության ֆոնի վրա
Դժվար էր կռահել, թե հերոսներից ում էր ավելի շատ նախապատվություն տալիս Շիրվանզադեն, բոլորին վերագրելով մարդկային բնավորության թե լավ, թե վատ կողմերը, այդպիսով, երևի դարձնելով նրանց ավելի հետաքրքիր
Իսկ ահա միջավայրի, հասարակության, մարդկային մտածելակերպի, ազգային ավանդույթների, ժողովրդի նիստուկացի և բնության վրա նրա աններելի ազդեցության նկարագիրը չափազանց ճշտգրիտ էր, ամբողջությամբ փոխանցելով ողջ գաղջը մարդկային արհեստական ու զզվելի ձգտումների, որոնք տիրում էին այն ժամանակներում և շարունակվում են ցայժմ Չգիտեմ նրանից էր,որ գերհոգնած,զբաղված էի,թե նրանից,որ գիրքը իմ ճաշակով չէր,բայց բավականին երկար կարդացի ու մի տեսակ հիասթափված եմ
Սառը,ցամաք գիրք էր,գրակիս դասատուն կասեր բա ռեալիզմ ա,բայց sorry իրական կյանքում սենց դեպքեր չեն լինումՎերջաբանն էլ լրիվ հիասթափեցնող էր "Քաոս"ը իմ ամենասիրած գրքերից է, եթե ոչ ամենասիրածը: Շատշատ եմ սիրում, բոլորին խորհուրդ կտայի կարդալ: Հիշում եմ շատ

լավ, թե ինչպես մեկ օրում նստեցի ու կարդացի: Հիանալի գիրք ուղղակի մի բան ու վերջ սեղանիս գիրքն ա: Ամենասիրելի գրքերիցս մեկը: Ամբողջ մարմնով զգում ես գրած տողերը: Երանի կարողանայի նորից առաջին անգամ կարդալ այս ստեղծագործությունը: Խորհուրդ եմ տալիս!!! This is a very interesting and well written book about an industrial city, where everything is about earning as much money as possible and love, which sometimes change people so dramatically that they forget money.
Other than that it is interesting to watch how people Armenians lived in that days, as the book beside telling very interesting story describes the time and worries of Armenians of that time.
Հայ մեծ գրող, դրամատուրգ Ալեքսանդր Շիրվանզադեի Քաոս վեպը լույս է տեսելին Վեպը հայ քննադատական ռեալիզմի ամենախոշոր երևույթն է թե գեղարվեստական և թե գաղափարական առումով: Շիրվանզադեն պատկերել է արդյունաբերական քաղաքը, ազատ ձեռնարկատիրական հարաբերությունների հաստատումը, բարոյական արժեքների անկումը և ստեղծել սոցիալհոգեբանական սուր բախումների տեսարաններ Սմբատ Ալիմյանը,մեկ է, ինձ համար մնում է վեպի լավագույն հերոսը Ոնց որ բոլորի մոտ պատանեկան տարիքում ընթերցված գրքերից է եղել Ես գրքի սյուժեն շատ եմ հավանել ու առհասարակ Շիրվանզադեի մոտ սուր ու դրամատիկ սյուժեներ ստեղծելը շատ լավ է ստացվում Առհասարակն Goodreadsում շատ կարծիք ու գնահատականներ թողեք մեր դասականների գրքերին Alexandre Shirvanzade born Alexander Movsisyan was an Armenian playwright and novelist, Alexander Movsisyan was born on April,, into a tailors family in the province of Shirvan, in what is now Azerbaijan then Shemakha Governorate, Russian Empire, and later adopted the pen name Shirvanzade son of Shirvan.
He brought to fruition the social realist school of Armenian drama promoted by Gabriel Sundukian a generation earlier, At the age of, Shirvanzade went to work in the Caspian city of Baku whose fortunes were beginning to rise with the boom in oil production.
He immersed himself in Armenian and Russian literature as well as reading Stendahl, Balzac, Flaubert, Zola and Shakespeare, his greatest love, Working first as a clerk a Alexandre Shirvanzade born Alexander Movsisyan was an Armenian playwright and novelist, Alexander Movsisyan was born on April,, into a tailor's family in the province of Shirvan, in what is now Azerbaijan then Shemakha Governorate, Russian Empire, and later adopted the pen name Shirvanzade son of Shirvan.
He brought to fruition the social realist school of Armenian drama promoted by Gabriel Sundukian a generation earlier, At the age of, Shirvanzade went to work in the Caspian city of Baku whose fortunes were beginning to rise with the boom in oil production.
He immersed himself in Armenian and Russian literature as well as reading Stendahl, Balzac, Flaubert, Zola and Shakespeare, his greatest love, Working first as a clerk and then as an accountant for oil companies, Shirvanzade saw first hand the social impact of industrialized oil production, He turned his shock and anger into a literature of protest, writing in many genres: novels, plays, short stories, and newspaper articles, His later protests against the massacres perpetrated duringagainst Armenians in the Ottoman Empire under Sultan Abdulhamid II resulted in his imprisonment in Tiflis, an experience which led to his masterpiece, Chaos.
Returning to Baku, he became increasingly interested in women's issues, as shown in his play Evgine about women's suffrage, and Did She Have the Right Shirvanzade's concerns with capitalism and feminism fuse in his drama, For the Sake of Honor.
In, Maxim Gorki wrote that Shirvanzade's works "were known and read not only in the Caucasus but also in England, in the Scandinavian Peninsula, and Italy.
" In his later years, Shirvanzade lived abroad, finally returning permanently to Yerevan in, He died in Kislovodsk in, and was buried in Yerevan, sitelink.