Snag Your Copy Ο μύθος της γενιάς του Τριάντα - Νεοτερικότητα, ελληνικότητα και πολιτισμική ιδεολογία Brought To You By Δημήτρης Τζιόβας Distributed As Digital Format

εξακολουθεί να μας απασχολεί τόσο η γενιά του 'Ποια μυστηριώδης αύρα έλκει μελετητές, κριτικούς και λογοτέχνες στα πεπραγμένα της Πώς εξηγείται η διαρκής αναφορά παλαιότερων και νεότερων σε αυτήν Iδεοληψία, θαυμασμός, άγχος επίδρασης, κρυφή ζήλια ή κριτική αναθεώρηση Συνιστά, εντέλει, η γενιά του 'γραμματολογικό μόρφωμα, ή λογοτεχνικό και πολιτισμικό μύθο

Πρέπει να δούμε τον μύθο της ως μέρος μιας ευρύτερης πολιτισμικής, και όχι μόνο λογοτεχνικής, ιστορίας Το παράδοξο με τη γενιά του 'είναι ότι αποθεώθηκε και πολεμήθηκε όσο καμιά άλλη, και αυτή η αντιφατική αντιμετώπισή της, μαζί με τη μυθολογία που την περιβάλλει, απαιτεί μια εξήγηση,

Mε το να λειτουργεί ως βαρόμετρο πνευματικών μεταλλαγών, η αντιμετώπιση της γενιάς του 'προσφέρει το πρίσμα για να παρακολουθήσουμε τις πολιτισμικές και ιδεολογικές εξελίξεις στην Eλλάδα, από τομέχρι σήμερα, Μια πολιτισμική θεώρηση της γενιάς δίνει τη δυνατότητα να αναλυθεί και να κατανοηθεί καλύτερα η σύμπραξη αισθητικής, ιδεολογίας και πολιτικής, ενώ ο
"μύθος της γενιάς" παραπέμπει εδώ στη διπλή λειτουργία του μύθου ως καταστατικής και πλαστής αφήγησης.

O μύθος της γενιάς του 'υπήρξε ένας μύθος με διάρκεια και απήχηση, γιατί έθεσε και έθιξε καίρια ζητήματα καλλιτεχνικής πρωτοπορίας, ταξικής αντιπαλότητας και πολιτισμικής ταυτότητας. Η λογοτεχνική γενιά τουανέκαθεν ασκούσε μια μυστηριώδη έλξη σε μελετητές, αναγνώστες, κριτικούς και σε εμένα, το ομολογώ. Ακόμη και ως προς το αν αποτελεί διακριτική γενιά, το τι σημαίνει τελικά ο όρος γενιά.

Είναι λογοτεχνικός, χρονικός, ιστορικός Ήταν τελικά νεοτεριστές ή παγιδευμένοι στις ελληνικές λογοτεχνικές συμβάσεις Προσπαθούσαν για μια πρωτότυπη παραγωγή εφάμιλλη των ευρωπαϊκών προτύπων ή ήταν στείροι μιμητές των μεγάλων έργων της ξένης παραγωγής, αποκομμένοι από την ελληνική πραγματικότητα Ήταν τελικά ελληνοκεντρικοί ή ελιτιστές, οπαδοί μιας κοσμοπολίτικης μπουρζουαζίας Μήπως εν τέλει

ήταν σπουδαιότεροι δοκιμιογράφοι από ό,τι πεζογράφοι και ποιητές

Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί μια αρκετά σφαιρική διαπραγμάτευση του θέματος, χωρίς μάλιστα να κινείται σε αμιγώς λογοτεχνικά πλαίσια. Οι ιστορικές, πολιτικές, κοινωνικές, ακόμη και βιογραφικές συνιστώσες φωτίζονται επαρκώς ώστε να κινήσουν το ενδιαφέρον και όσων δεν αποζητούν ένα ακραιφνές λογοτεχνικό δοκίμιο.

Πολλά γνωστά ονόματα της πεζογραφίας Θεοτοκάς, Κόντογλου, Τερζάκης, Βενέζης, Μυριβήλης, Κοσμάς Πολίτης, Καραγάτσης, Σκαρίμπας της ποίησης Σεφέρης, Ελύτης αλλά και της ζωγραφικής Τσαρούχης, Μόραλης, ΧατζηκυριάκοςΓκίκας, Εγγονόπουλος θα αποκαλύψουν μια ανδροκρατούμενη με την εξαίρεση ίσως της Λιλίκας Νάκου ομάδα λογοτεχνώνκαλλιτεχνών και θα καλύψουν ένα ευρύ αναγνωστικό κοινό που αγαπά τη συγκεκριμένη λογοτεχνική περίοδο και αναζητά το κάτι παραπάνω.

Και ο συγγραφέας του το χαρίζει απλόχερα. Συμφώνησα τελικά μαζί του ως προς το ότι τελικά η Γενιά τουαποτελεί περισσότερο πολιτισμικό παρά λογοτεχνικό ή ιστορικό μόρφωμα. Αν άλλαζα κάτι θα ήταν η απολύτως ετεροβαρής αναφορά σε συγκεκριμένους λογοτέχνες δικαιολογημένη εν μέρει αλλά όχι απολύτως η εκτενέστατη αναφορά στον στυλοβάτη της Γενιάς, Γιώργο Θεοτοκά και θα προτιμούσα ίσως μια ευρύτερη κριτική ματιά πάνω σε γνωστά και εμβληματικά έργα της περιόδου.

Όσοι ελκύεστε από τους δημιουργούς αυτού του αμφιλεγόμενου γκρουπ που διαμορφώθηκε σε μεγάλο βαθμό όχι τόσο από τα έργα αυτά καθαυτά, αλλά από την πολεμική που δέχτηκαν οι δημιουργοί τους, σπεύσατε! sitelink Dimitris Tziovas sitelink Dimitris Tziovas sitelink,