Avail Yourself Religa. Biografia Najsłynniejszego Polskiego Kardiochirurga Penned By Dariusz Kortko Delivered In Digital Edition

bardzo ciekawa
Ale książka sama w sobie napisana kiepsko, język co najwyżej przeciętny, chronologia leży, za dużo nazwisk gt momentami kompletnie nie wiedziałam, co czytam Książka jak książka, ale co za postać! To musiał być fantastyczny człowiek podziwiam jego pasję, zapał i walkę z wiatrakami.
I jednocześnie szkoda, że już go z nami nie ma, Zadziwia, wzrusza, rozśmiesza, jest wspaniała, W latach gdy w kraju nie ma nic potrafił zrobić wszystko, Wielki człowiek, o którym została napisana wspaniała opowieść,
Jest tylko trzech znanych na świecie Polaków Jan Paweł II, Lech Wałęsa i Zbyszek Religa, Przejmująca i piękna opowieść o niezwykłym człowieku, Doskonale współgra z filmem, Po przeczytaniu książki ma się ogromne wrażenie, że stoi się w miejscu i marnuje życie, Poczucie, że nie żyjemy jego pełnią, a jedynie je przeżywamy, Daje do myślenia. Dariusz Kortko pisze dobre książki,
O Relidze każdy ma jakąś powierzchowną wiedzę w rodzaju: ten od przeszczepów, ten od tej słynnej fotografii, ten co był ministrem, .
Biografia pokazuje Religę odbrązowionego, zdjętego z pomnika człowieka i lekarza, dla którego liczyło się przede wszystkim dobro pacjenta, Tylko troche rozbudowany reportaz . Oczekiwania byly wieksze . Niezmiernie wzruszajaca ksiazka, moze troche stronnicza a moze po prostu trudno jest w obecnych czasach uwierzyc, ze ktos moze byc po prostu dobra osoba, Dosc rzetelna, napisana na tyle dobrze, zeby pozostawic czytelnika z poczuciem marnowania wlasnego zycia, Forma literacka trochę toporna przejścia z opisów do dialogów, do cytatów, do wspomnień mało płynne, czasem wręcz ostre, oderwane, Na początku ciężko się przyzwyczaić, Ale sama książka bardzo ciekawa, Bo i człowiek ciekawy, i w ciekawych czasach żył, i ciekawe życie miał, Temat samograj, autorzy stąd, zadowolona po lekturze ich bardzo dobrej "Czerwonej księżniczki" spodziewałam się czegoś lepszego, Profesor Zbigniew Religa. Niewierzący, ale skleiło się z nim słowo święty”, Dla wielu osób święta jest pamięć o nim, To był święty człowiek” mówią pacjenci, Inni mocniej: Moja miłość”, Lekarze dopowiedzą,

że miał do chorych świętą cierpliwość, Pielęgniarki, że zawsze je szanował, I może święty to zbyt wiele, ale świetny był na pewno,

Trudno pisać o kimś takim, zwłaszcza że na każdym kroku słyszeliśmy przestrogi: Musicie go pokazać w dobrym świetle, opisać zalety, pomijać wady, nie wolno szargać imienia.
. .

Byłoby to łatwe, bo profesor dał się lubić, Bezpośredni, szczery, pogodny. Ufny, za swoimi stawał murem, Chętnie dzielił się wiedzą, umożliwiał awans, Ale nie zniósłby, gdyby mu ktoś stawiał pomnik z cnót, Z góry ostrzegamy tych, dla których nie do przyjęcia jest obraz profesora, który za dużo pije, pali jak smok, klnie jak szewc, bywa niesprawiedliwy, wymaga za dużo, narzuca mordercze tempo, słucha złych podszeptów, bywa próżny.
. . Jesteśmy przekonani, że człowiek z bagażem wad jest bardziej prawdziwy, A im bardziej prawdziwy, tym obraz lepszy, .