Attain In Memoriam Mizzi Formulated By Ida Simons Conveyed As Booklet

hoe een hond klein geluk geeft tegen de achtergrond van de ellende in de kampen, Heel lief klein boek. De hond Mizi heeft de hoofdrol en niet de oorlog hoewel die zeer nadrukkelijk aanwezig is, Mooie novelle. Een mooie subtiele novelle. Het is geschreven voor een kind Simons eigen kind, en ze heeft gekozen voor een fantasievol en grappig onderwerp een lachende hond, terwijl de omstandigheden niet grappig waren kamp Westerbork, deportaties, Theresienstadt.


Door deze beschrijving moest ik denk aan de film La vita è bella, maar de vervuiling gaat toch niet op,

Deze novelle is allesbehalve kinderachtig, flauw, slapstick of opvallend, Het is een bijzondere beschrijving van een onvergetelijke tijd en tevens een aandenken aan de mensen die het onmogelijke moesten meemaken, Het leven van een moeder en haar zoon in het kamp is zwaar, maar wanneer de joodse dokter Herr Keppler vraagt of de jongen misschien van honden houdt, veren ze beiden op.
Keppler laat hen kennismaken met Mizzi: niet zomaar een hond, Mizzi glimlacht,

en moeder en zoon raken beiden in haar ban,

Zolang ze kan, glimlacht Mizzi naar de gevangenen en de zieken, naar de kinderen en de ouders, Onderwijl krijgt de lezer van dit wonderlijke, haast sprookjesachtige verhaal een zeldzame blik in het dagelijkse leven van de uitzichtlozen, en in het doorzettingsvermogen van mensen die vechten voor hun bestaan.


In deze uitzonderlijke novelle, voor het eerst gepubliceerd in, vond Ida Simons haar stem: een zachte, subtiele stem, die zelfs niet stokt bij het vertellen van verhalen waarbij alles op het spel staat.
.