Examine Those Across The River Created By Christopher Buehlman Presented In Ebook

ACROSS THE RIVER is the first book I have read by author Christopher Buehlman, The year is, and veteran Frank Nichols and his "wife", Eudora, move to the small Georgia town of Witbrow,

"Those woods aren't friendly, . . "

The historically set story started out promising, and had enough history given to get my attention immediately, I really enjoyed the "local legends", but felt that overall the story was just progressing too slowly for the first/, I love some suspense, but I think I was expecting a little more "action" to move things along towards the end,

" one of the hardest and truest things a grownup learns is that sometimes it's not okay, "

The last quarter, however, was FULL of surprises, unexpected revelations, and action on nearly every page, The idea behind this novel is one that I really "did" enjoy, I just wish the telling of it had been more fluid throughout, instead of heavy only at the end.


Overall, a debut that intrigued me enough that I have already purchased another of the author's books to read, A great idea, thatin my humble opinioncould have been made even better by dispersing the the fastpacing at the end throughout the rest of the story.


" Sometimes you can't win and you have to change your plan, . . " sitelinkPodés encontrar esta y otras reseñas en mi blog,

Uno de los mejores libros que leí

el año pasado fue el excelente sitelinkBetween Two Fires, escrito por Christopher Buehlman.
Por eso este año me propuse leer sus demás trabajos siguiendo el orden de publicación, lo cual me llevó a leer este libro que fue su primera novela.


A primera vista parece ser la típica novela acerca de un pueblito siniestro con una leyenda oscura en el que ocurren cosas extrañas sin embargo, la originalidad de este libro está en la forma en la que el autor crea el ambiente para desarrollar este cuento de terror.


Buehlman se caracteriza por ambientar sus historias en diferentes épocas históricas y en este caso Los del otro lado nos transporta al período de entreguerras, caracterizado por una profunda crisis económica e incertidumbre en la mayoría de los ciudadanos.
La forma en la que el autor describe este escenario es fenomenal, pues lo hace a partir de la experiencia de los personajes,
Considero que los protagonistas, junto con el ambiente oscuro y pesimista en el que transcurre la historia, son el punto fuerte de la historia.
Tanto Frank como Dora son personajes muy interesantes y leer sus diálogos realmente es como "escuchar" una conversación entre personas que vivieron en esa época.


Frank es un personaje muy original porque es un veterano de la Primera Guerra Mundial que sufre de estrés postraumático.
Se podrán imaginar que las pesadillas que sufre Frank como consecuencia de la guerra juegan un papel muy importante en esta historia me encantó la forma en la cual el terror no solo se encuentra al otro lado del río, sino que también el propio protagonista debe combatir con los demonios que habitan dentro de su cabeza.


Se puede decir que es una novela "lenta" en el sentido de que el terror demora un poco en aparecer, Sin embargo, esto no me pareció malo porque en la primera parte se van acumulando algunos datos oscuros que Frank comienza a averiguar para escribir su libro y recién terminan siendo explicados por completo al final del libro es como que todo el tiempo sabemos que algo horrible va a suceder, y Buehlman juega con esa ansiedad que nos generan los secretos del siniestro pueblito de Whitbrow.


No puedo decir cuál es el secreto que descubre Frank porque arruinaría todo el libro, solo voy a decir que es una forma bastante original de tratar uno de los temas clásicos dentro de la literatura del terror.
Hasta ahora todos los libros de Buehlman que he leído abarcan tópicos clásicos, pero el enfoque que les da es lo que convierten a sus historias en algo único.


Si tuviera que destacar algo negativo de este libro es que hubo momentos en que se volvió demasiado sobrenatural o fantasioso para mi gusto, como que esas partes en particular no encajaron en el resto del libro.
De todas formas es un mínimo inconveniente y es imposible darse cuenta de que es la primera novela escrita por este autor, el ritmo de la historia es perfecto y el final me dejó muy satisfecho.


Calificación,/
Los del otro lado es una novela de muy entretenida y se asemeja mucho a una historia de terror clásica, La originalidad de este libro se encuentra en los personajes y el maravilloso ambiente oscuro y pesimista que se mantiene a lo largo de todo el relato.
Es un libro que juega mucho con la ansiedad del lector, la cual es provocada por los diferentes datos que va averiguando el protagonista y que recién son revelados en la segunda mitad de forma espectacular y aterradora.

Christopher Buehlman es un excelente autor y lo recomiendo por el momento todos sus libros me han parecido brillantes, Lamentablemente este es el único de sus libros que está disponible en español,

Oh, we fell in love! And Eudora looks like a Sphinx, She is Sphinxlike. Like a Sphinx, she is, And we sweat! It is so hot that we sweat, and we make love a lot, Like, A LOT. LOTS. And we get sweaty. Like the sweaty Negroes. There are Negroes about and sometimes I suck up to the Negroes, and sometimes the Negroes make me feel awkward, And sometimes, kinda racist. While I sweat with my sexy sphinxlike Eudora, And The Great War messed me up, and The States War messed everybody up, and there is a sad dark secret across the river, like the malignant shame of racism, or the soul sucking horror of war.
Plus, werewolves!



Όταν τέλειωσα το Between two fires του Buehlman, είχα πει πως σίγουρα θα διαβάσω όλα του τα βιβλία.
Τέτοιος ήταν ο ενθουσιασμός μου και τέτοια η βεβαιότητα πως είχα βρει έναν συγγραφέα που θα αγαπήσω. Που θα τον τοποθετήσω δίπλα στους άλλους δυο που έχω μέσα στην καρδιά μου. Είναι κρίσιμος ο αριθμός των αγαπημένων συγγραφέων: πρέπει να είναι αρκούντως μικρός για να δικαιολογεί τον τίτλο αυτής της ιεράρχησης. Πρέπει όμως να επιτρέπει στον αναγνώστη μια ασφάλεια πως σε μια εύλογη χρονική συχνότητα θα διαβάζει βιβλία που καλύπτουν πλήρως τις αναγνωστικές του ανάγκες. Επίσης, καλό θα είναι να πρόκειται για ζωντανούς συγγραφείς, αλλιώς να έχουν αφήσει πίσω τους μια τεράστια εργογραφία.

Ο Buehlman με τούτο εδώ το βιβλίο εισέρχεται πανηγυρικά στην κάστα των λίγων, συμπληρώνοντας την τριαρχία της προσωπικής μου κορυφής. Μεταφέρει τον αναγνώστη στην Αμερική της κρίσης, μετά το τέλος του Α Παγκοσμίου πολέμου. Όπου ο πρωταγωνιστής, ένας ιστορικός ακαδημαϊκός, μαζί με την συμβία του, βρίσκουν καταφύγιο από το παρελθόν, σε ένα σπίτι στην ύπαιθρο της Τζόρτζια, σε μια μικρή πόλη. Ο τρόπος που κλιμακώνεται το μυστήριο και ακολούθως ο τρόμος που κατοικεί στα δάση εκείνης της περιοχής, είναι όχι μόνο υποδειγματικός για το είδος, αλλά ξεφεύγει από τα όρια και τις συμβάσεις του είδους. Δεν εντάσσεται σε κάποιο γνωστό είδος η γραφή του και αυτό τον κάνει ξεχωριστό. Εμένα στο νου μου έφερε τόσο σύγχρονους όσο και κλασικούς συγγραφείς. Πρέπει δε να λατρεύει τον Sloane. Ίσως επικοινωνούν με κάποιον τρόπο μέσα από τον σχεδόν έναν αιώνα που τους χωρίζει και ο Buehlman σ αυτό το βιβλίο συνεχίζει την σύντομη αλλά σπουδαία κληρονομιά του συγγραφέα των ασύλληπτα εξαιρετικών δύο ιστοριών του The Rim of Morning, Γιατί έχει κι αυτός έναν τρόπο να μιλάει για πράματα παράξενα και σκιαχτικά, δίχως ποτέ να ξεχνάει πως γράφει πρωτίστως λογοτεχνία. Διάβασα διάσπαρτα σχόλια που τον συγκρίνουν με διάφορους παλιούς σπουδαίους Αμερικάνους, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με το λεγόμενο genre fiction και αυτό επιβεβαιώνει την γνώμη που σχημάτισα για τον Buehlman: είναι ένα σπάνιο είδος συγγραφέα, ο οποίος αντιμετωπίζει μια εγκληματική άγνοια από κοινό και κριτικούς, ενώ θα έπρεπε να απολαμβάνει την φήμη ενός πρωτοκλασάτου δημιουργού.

Η ευρυμάθειά του συγγραφέα, οι εξαιρετικοί του χαρακτήρες, ο λίγο μάτσο αλλά την ίδια στιγμή αυτοσαρκαστικός πρωταγωνιστής, που με οξύνοια και μια κλασική αντρική γοητεία φέρεται και άγεται, οι ουσιαστικοί διάλογοί του και ένα γοητευτικός ορθολογισμός που διακρίνει την αφήγησή του και προδίδει ένα αμιγές επιστημονικό μυαλό αν όχι ιδιότητα, του συγγραφέα, μου φέρνει στον νου το Gene Wolfe, τον έναν από τους δύο μέχρι πρότινος αγαπημένους μου συγγραφείς. Πόση χαρά λοιπόν που αυτό το βιβλίο επιβεβαίωσε τις προσδοκίες που είχα ήδη από το πρώτο του πως επρόκειτο να αγαπήσω τον Buehlman και ανέλπιστα μου εμπλούτισε την πολύτιμη, βραχεία λίστα των αγαπημένων συγγραφέων. Για αυτό το τελευταίο και μόνο, θα πάρειαστέρια.

Θα κλείσω κάνοντας μια μικρή αποτίμηση: αυτή τη στιγμή οι δύο από τους τρείς αγαπημένους μου συγγραφείς είναι εγκληματικά άγνωστοι στο ευρύ κοινό. Είτε τα γούστα μου είναι βλαμμένα είτε ο υπόλοιπος κόσμος μαστίζεται από χαζομάρα, αδικία και μια αυθαιρεσία στις προτιμήσεις του η αξιοκρατία είναι χωλή, ανεπαρκής. Τείνω να πιστεύω το δεύτερο. Όπως έχω ξαναπεί δεν έχω πίστη στις αρετές της ανθρωπότητας, πράγμα που αποδεικνύεται έμπρακτα μέσα από την μικρογραφία της εξίσου άτακτης και χαώδους αναγνωστικής κοινότητας.

Διαβάστε και στηρίξτε καλούς συγγραφείς! Για να βγαίνουν κι άλλα καλά βιβλία και να περιορίζονται οι ανοησίες. Αυτές που πέφτουν στα χέρια των αρχάριων και διαμορφώνουν ολόκληρες τάσεις στον κινηματογράφο που τις τρώμε στην μάπα κάθε χρόνο. .