Unlock The Secrets Of Viviane Elisabeth Fauville Illustrated By Julia Deck File Format Publication Copy

een bijzonder boekje. Enerzijds is het een psychologische thriller, anderzijds ook het verhaal van een vrouw die haar scheiding niet kan verwerken, die in een postnatale psychose terechtkomt en niks in haar leven lijkt nog zoals het is.
Een bevreemdend verhaal dat intrigeert van de eerste tot de laatste pagina, In this slim novel, the protagonist and narrator refers to herself as "I" or "we" or "you", or sometimes by her middle name, Elisabeth.
She's, a new mother with an infant daughter, on maternity leave from her PR position at a Paris concrete company she suffers from severe panic attacks for which she sees a psychiatrist and takes medication that is not proving particularly effective these days, and she's moved out of the marital apartment, her husband asking for a divorce, perhaps because she's crazy, or there's a younger woman, or the marriage was a mistake from the start and within these shifting mysteries of language, consciousness, identity, and perspective, there is another mystery who killed Viviane's psychiatrist Heerlijke shortread! Experimenteel, verrassend en gewoon erg goed geschreven.


Warm aanbevolen. As succinct and beautiful as Deck's prose is, this is one of those books that seems to take place between the lines.
The larger world is that sort of place for Viviane, a very new mother whose husband has abandoned her and she risks falling through the cracks herself.
She runs hither and thither over Paris, trying to shore up her defenses against the aftermath of a murderous act of madness.
Viviane's not waving, she's drowning, A succinct, terse psychological drama revolving around a woman, her newborn baby, and the murder of her psychiatrist.
The mystery is marginalized in favor of a study of the protagonist's unstable consciousness, memory, and identityconstruction.


It starts off strong, with intriguing syntactical experimentation shifts of pronouns and narrative perspective, characters that may merge into one, or split up into several facets.
I to you to We, . . she to I baby and mother are two beings, or one being But the central murder mystery takes precedent by the end, and the complicated psychological "derlirium" of the protagonist is given a cheap, deux ex machine resolution we've all seen before.
Instead of an effectual and tangible power to her personality and its reflection in the prose, it is quarantined by the trite denoument of official

"insanity" delivered through stock foregrounded exposition for the reader.
See last dozen or so pages,

Thus, Deck demonstrates wonderful potential in exploring and unraveling the intricate, puzzling, and labyrinthian contours of the modern maternal psyche, but unfortunately submits to the genre's or publisher's strict delineations of structural resolution and genre expectations.
I hope to see author Julia Deck dive head first, for her future projects, into the cunning rhizomic play of experimental form and experimental psychology at display in these first few chapters, and let the genre / narrative come as they always will, by nature, not Deux ex machina.


Looking forward to whatever is next! Con otra traducción, quizás, Esta novela me dejó girando, Viviane, la protagonista, es una mujer aparentemente “normal”, quien acaba de tener una hija y al poco tiempo su marido la deja.
De ahí en adelante empieza un viaje, una historia sobre la percepción, la locura, la negación, la medicación, la maternidad deseada, cargado de posibilidades que me siguen dando vueltas aún después de haberlo terminado.
Un thriller psicológico que me atrapó desde la primera página, Maravilloso.
robertaoninstgrm

Perchè noir Non basta qualche pedinamento a fare di un racconto un noir.
Questo libro è molto di più di una indagine di polizia, Mi ha ricordato invece sitelinkViaggio intorno al mio cranio, perché entrambi i protagonisti si trovano, più o meno volontariamente, a guardarsi dentro.
Vivianne, la voce narrante, è incalzante e lucida, Ci coinvolge da subito, nonostante l'antipatia, e ci costringe a seguirla per Parigi, E' un'antieroina a cui ci si affeziona riga dopo riga, fino a ritrovarci a tifare per lei.
Ho trovato eccessiva solo la scena di violenza sul finale, che ha interrotto la mia sospensione dell'incredulità.


Libro comprato allusato quasi per caso, si rivela incredibilmente interessante, È un giallo/noir tutto psicologico alcuni passaggi mi hanno ricordato con le giuste misure “Lavversario” di Carrere ambientato a Parigi.
Si legge in due ore, lo consiglio moltissimo, hiç beklemediğim bir biçimde çok beğendim, yine çok uzak bir anlatıcıyla yazılmış farklı bir fransız romanı,
bir kere ikinci çoğul şahısla yazılmış, kibarlık amacıyla, anlatıcı ana karakter viviane elisabeth fauville'i ve yaptıklarını "uyudunuz, koştunuz vs, . . " diye çok uzak bir yerden aktarıyor,
viviane'in kırılgan ruh durumu, yaşadıkları tamamen dış sesle anlatılıyor sanki.
tüm bu resmiyete rağmen vivane'in kızına sarılarak iyileştiği anlar kitabın en duygusal anları.

ve okuru ters köşeye yatıran bir sonu var, en sevdiğim.
bu arada çeviri gerek kip çekimleri gerekse şahıs ekleriyle çeviri dersi olabilecek denli ustalıklı.
Muy muy bueno. Para leer en dos o tres horas sin poder soltarlo y con la ansiedad de ver a la protagonista dejarse ir los caminos de la locura.
Opmerkelijk boekje, geschreven in wisselend perspectief, meestal "vous" u, soms "elle", waarmee de vervreemding van degene die eigenlijk de ikfiguur is, mooi verbeeld wordt.
Originally published in France in, and recently released in the United States under the title Viviane, this debut novel is beautifully and stylishly written.


It is an engrossing murder mystery as well as perceptive exploration of madness and delusion.


This slender book brings a new understanding to the plight of those who snap under the strain of modern, urban pressures.
La terminé y me dije tenes que volver a leerla, Lo hice. Es buenísima. translator coverdalesitelinkDra got impac award for translation of jelloun book sitelinkThis Blinding Absence of Light, but so this one by deck is a bit of a mystery, mysterious like dra.
viviane is a recently abandoned mother, her husband just couldnt take it anymore, so viviane juggles her career, her baby daughter, her shrink, her entry into social security, author uses unique and tricky pov's, from you, to tu, to us, to her, to them, to me in such a fascinating way, those become just as much of the plot/motivation as the 'facts'.
delightful experimentation of describing the grinding, fine grinding of modern life, and of course, he deserved it, right “İyi bir eğitim aldınız, güzel bir kariyeriniz oldu.
Bunlar mükemmel bir ev hanımı olmanıza pek zaman bırakmayacak faaliyetler, Bundan dolayı da pişmansınız, zira kafanızın karışık olduğu zamanlarda karşınıza ilk çıkana kulak veriyordunuz ve bir kocayı ancak böyle elinizde tutabileceğinizi söyleyecek insanlar var hâlâ” s.
.

Kısacık ama pek fazla meseleyi, sıradışı ve etkileyici bir anlatım ve elinizden bırakamadan okuyacağınız kadar sürükleyici bir kurguyla ele alan, çok ama çok beğendiğim bir kitap oldu Viviane Elisabeth Fauville.
Yeni anne olmuş, eşinden ayrılma sürecindeki bir kadının, taşınması ve hemen ardından psikiyatristini öldürmesiyle başlıyor kitap ve bu kadının birkaç gününü anlatıyor.
En başından beri olayı da katili de bilmenize rağmen, kurgunun temposu hiç düşmüyor, ilk sayfadan son sayfaya kadar nerdeyse nefes bile almadan okuyorsunuz.
Yazarın anlatımı ayrıca büyüleyici, Bazen. tekil şahıs, bazen. tekil şahıs, kimi yerde de, çoğul şahısla aktarıyor olayları ve bunu ilk romanı olmasına rağmen o kadar ustalıkla yapıyor ki, karakteri kâh uzaktan izliyorsunuz kâh ansızın kendinizi karakterin bizzat kendisi olarak Paris sokaklarında buluveriyor, ne yapacağım şimdi acaba diyorsunuz.
Bu sürükleyici kurgu ve etkileyici anlatımla yazar, kadına toplum tarafından biçilen roller ve modern dünya düzeninde bu rollerin çatışmasını irdeliyor moda, güzellik algısı, tüketim çılgınlığı gibi birçok meseleye değiniyor.
Okuru adeta elinden tutup, Parisi sokak sokak gezdirirken, farklı sosyoekonomik sınıfları barındıran muhitleri gösteriyor, bunlarla suç arasındaki bağlantıyı ve göçmenleri de unutmuyor.
Yazarın anlatımına, okurun gözüne sokmadan kısacık metinde bu kadar meseleyi ele almasına ve kurguya bayıldım.
Ters köşe sonuyla da beni oldukça etkileyen kitabı çok ama çok sevdim, Farklı metinlerden hoşlananlar mutlaka bir baksın bence, “Siz Viviane Elisabeth Fauvillesiniz.
Kırk iki yaşındasınız, bir çocuğunuz, bir de kocanız var ama o sizi terk etti.
Sonra dün, psikanalistinizi öldürdünüz, Bunu yapmasanız daha iyi olacaktı, Durduk yere başınıza iş açtınız, Neyse ki, olaya el koymak için ben varım, ”

Kitabın arka kapan yazısı bu şekilde ve üzerine ilk bölümlerini okuduğunuzda bir polisiye okuyacağınızı düşünüyorsunuz ama işin içinde gizemli bir şeyler de var gibi geliyor.
Devam ettiğinizde ise polisiye ile psikoloji iç içe giriyor, bazen “biz” olup suç ortağı oluyorsunuz, bazen birinci tekile bazen de üçüncü tekile dönüşerek hikayenin içinde kaydoluyorsunuz ama aslında anlatıcı hep aynı.
Kurgusal gerçek ile hayal arasındaki çizgi bir noktadan sonra siliniyor, yazar adeta okuyucuyla oynuyor, Kitabı bittiğinde kafanızda ne suça ne de hayattakilere dair net bir bilgi var, Kısacık ve polisiye görünümlü bir kitaba böyle bir psikolojik değerlendirme sığdırması ve bunun yazarın ilk kitabı olması hayranlık uyandırıcı.
Kitap boyunca anlatıcının değişimi bir miktar yorucu daha doğrusu baş döndürücü ama sanırım yazarın hedefi de buydu.
Kitabın arka kapak yazısının bu kadar sade ve kısa olmasından da anlaşılacağı üzere, neresinden tutsanız okumanın keyfini kaçırma riski var Paris sokaklarında aklınız karışık, gerçeklik algınızı kaybetmiş bir halde gezmek için muazzam bir kitap.


,

Viviane Élisabeth Fauville di Julia Deck è un libro breve ma talmente denso di eventi ed emozioni, da risultare simile a unapnea in un abisso stupefacente e inquietante.

I colpi di scena si susseguono rapidi e incalzanti, in una suspense costante, lungo una trama che trascina il lettore nella psicologia della protagonista come in un viaggio misterioso e mutevole, dallorizzonte incerto.


Viviane è una donna dianni, una carriera come responsabile della comunicazione in una stimata società, attualmente in congedo per la nascita della sua bambina.

Sembrerebbe una vita perfetta, invece la donna sta vivendo un mesi difficili: da quando ha lasciato il marito, dopo aver scoperto che la tradiva e nemmeno lamava, ha subito un tracollo emotivo e psicologico, la sua vita, che prima proseguiva senza troppe domande sui binari dellabitudine, è scossa fin nelle radici.

Dopo lennesimo attacco di panico, Viviane prenota una seduta dal suo psicanalista, che tuttavia sente distante, freddo, incapace di aiutarla se non prescrivendole antidepressivi.
In un momento disteria, Viviane lo uccide pugnalandolo con un coltello,

Le circostanze che hanno portato allassassinio dello psichiatra sono lucidamente descritte dalla protagonista stessa, nel cercare di rammentare il fatti.

Da quel momento il crollo interiore della donna si rafforza ancora di più, tra la paura per le conseguenze del suo gesto, lapparente lucidità nel cercare di rimettere in sesto e riorganizzare la propria vita, lestenuante ricerca di risposte al suo irresoluto travaglio interiore, che Viviane stessa non riesce ad analizzare e comprendere.


Dopo essere stata interrogata dalla polizia, Viviane inizia ad incontrare e parlare con coloro che sono sospettati di aver ucciso lo psichiatra: la sua giovane amante incinta, la sua vedova che vive con la sua amante, un giovane paziente con una storia di violenza alle spalle.

Per tutto il tempo, Viviane cerca estenuamene, e il lettore con lei, di capire cosa la ha spinto a commettere un omicidio, in un crescendo che non è mai superficialmente delirante, sembra perfettamente razionale, benché le azioni e reazioni della donna mostrino il suo vero io: la gelosia e la rabbia verso il marito e la sua amante, verso la giovane che ha preso il suo posto al lavoro, la sua solitudine interiore e tutto il coacervo di scelte e non scelte che hanno segnato profondamente la sua esistenza.


Lultimo incontro con Julien, lex marito, segna il cedimento psicologico definitivo, tanto che dovrà essere internata in un ospedale per malattie mentali, ove tra farmaci e vaneggiamenti confesserà lomicidio.

Eppure questa non è la fine della storia, che nelle ultime pagine riserva nuovi colpi di scena ed emozioni ancor più intense.


Pur essendo completamente incentrato su Viviane, questa donna, così dura e al contempo fragile, sembra sempre rimane sfuggente e inconoscibile fino in fondo.

Questo grazie anche ad un espediente narrativo di grande efficacia: i capitoli sono scritti a volte in prima persona, altre volte in seconda o in terza, quasi a voler farci vedere le cose e la protagonista da mille punti di vista differenti, eppure restando così inaccessibile quel cuore lacerato, i suoi perché.


Viviane non si può definire un personaggio “positivo” in toto, eppure lho trovata un personaggio straziante e dolcissimo.

Quando stringe a sé la sua bambina, così silenziosa e dagli occhi grandi, monito e ricordo della sua vita, non si riesce a non essere coinvolti dal dolore così toccante, profondo, cristallinamente celato di Viviane.
È una donna che ha seguito la vita come “andava vissuta”, secondo regole non sue fino in fondo, ritrovandosi alla fine terribilmente sola e spaesata, in un io che forse nemmeno lei conosce davvero, e forse solo la follia riesce in qualche modo a scuoterla da quel guscio che la incastra.


Nel mutevole susseguirsi di registri narrativi, nel pressare di un evento dopo laltro e di un personaggio dopo laltro che quasi assumono il ruolo di simboliche comparse teatrali, il romanzo si legge dun fiato.

Un noir atipico, in cui lenigma non è tanto il caso di omicidio, bensì lambigua e, in analisi finale, affascinante interiorità della protagonista.
.