Grab Instantly Alles Wat Er Was Depicted By Hanna Bervoets Published As Interactive EBook

boek dat je met meer vraagtekens dan antwoorden achterlaat, Ik ben er nog niet uit of ik dat geweldig vind of eerder een domper, in het begin van get boek dacht ik "nou dit kan nog wel eens interessant worden" in het midden van het boek dacht ik "dit wordt echt kapot saai" en toen ik het einde had gelezen was ik echt helemaal klaar met dit boek en wilde ik het uit het raam gooien en uit het raam schreeuwen dat niemand dit boek ooit moet gaan lezen.
Ik heb dat maar niet gedaan want mijn moeder zou boos worden dat ik het raam kapot heb gemaakt, het zou vreselijk koud in mijn kamer worden en ik had het boek geleend bij de bieb dus ja.


De persoon waarin ik me het meest in kon leven was Lotte en dat zegt wat wanr die was aan het begin van het verhaal meteen weggerend was uit de school precies wat ik ook zou doen alleen dan niet om naar mijn kinderen en man te gaan maar gewoon uit pure nieuwschierigheid.
Ik zou willen weten wat er buiten zo erg was en ik zou niet in de school dood willen gaan, zonder eten en zonder dat ik die mensen goed ken dus het hele verhaal was ik aan her lezen met de frustratie dat die andere ook weg moesten rennen! en dat ik wilde weten wat er nou buiten zo erg is.


Ik raad dit boek niet aan om op vrijwillige bazis te lezen alleen als het je opgedragen wordt zoals bij mij ik moest het voor nederlands lezen anders moet je het gewoon lekker in het schap bij de bieb stof laten vangen.
Het omslag belooft een hallucinatoire trip en dat werd het, Niet alleen heb ik het boek niet weg kunnen leggen en in een zeer kort tijdsbestek uitgelezen, ook had ik een neiging die ik zelden heb: vooruit spieken, bladzijden scannen, en weer terug naar de draad.


Deze roman puilt uit van aforismen, zonder pedant te worden of te vervallen in tegeltjesteksten, Bervoets heeft kaas gegeten van het leven en combineert een niet aflatende stroom aan mensenkennis met een narratief dat voortdurend onder hoogspanning staat en waarin de dingen die er waren geen verband aangaan met de dingen die er lijken te zijn.
Beetje een weird boek Wow jezus, Het boek, de stijl, de woorden liggen op een lijn met de krimpende situatie in het boek, Van een helder, maar gemaakte schrijfstijl, naar een vervreemdend, erg postmoderne wartaal, Je rolt zo door het boek heen, dwars door de prachtige! omschrijvingen en o zo genuanceerd verwoorde gedachtes die iedereen heeft, maar niemand helder in woorden kan omzetten.
sterren voor dit boek. Dee, nog lege ster is voor alle vragen die overblijven op de laatste witte bladzijde, Raarste boek vanen niet op een goede manier, Wtfster Wat een bizar boek, Elke keer als ik een Hanna Bervoets uitlees, wil ik eigenlijk meteen weer opnieuw beginnen,

Alles wat er was gaat over een enorme knal en berichten over ramen en deuren dichthouden, En vooral over acht mensen, die eerst dagen, dan weken in een schoolgebouw zitten, En niet wegkunnen.

Griezelig. Niet alleen vanwege buiten, maar vooral omdat dit gaat over mensen, En het bijna iets te realistisch voelt,

Deze gaat zeker een tijdje blijven spoken, Wauw! what the fuck Een groep mensen zit samen vast in een school nadat er buiten een enorme knal ontstond met een dikke mist tot gevolg.
De overheid vraagt iedereen binnen te blijven tot nadere orders,

Het verhaal wordt verteld door de ogen van Merel die een dagboek bijhoudt over de dagelijkse gang van zaken, Daarbij wordt er heen en weer gesprongen in de tijd,

Dit is niet zozeer een science fiction boek, maar eerder een psychologische analyse van hoe de groep reageert op deze situatie.
Welke kleinere groepjes vormen zich, wie geeft het op, wie is de leider Over de kleine rituelen die ontstaan om het leven draaglijker te maken, over het gebrek aan eten, zonder electriciteit en nieuws van de buitenwereld.


Ik was zeer benieuwd hoe het verhaal zou eindigen en in tegenstelling tot de meeste lezers op GR vond ik het einde niet warrig maar wel spannend en op één of andere manier, logisch.
Ik vond de veranderingen van de karakters door de situatie goed en hoe je dit terug las, maar vond het boek te vaag.
Ik denk dat de schrijfster hier bewust voor heeft gekozen, maar ik zou meer van de situatie willen weten, Het midden was een beetje saai en einde was niet voor mij, Een zeer goed boek voor een leesclub, Niet te moeilijk die tijdssprongen zijn echt niet zo ingewikkeld als mensen willen doen geloven, leest als een trein en heeft vooral enkele goede ideeën.
Ik vreesde even dat ze de laatstebladzijden zou ontsporen, maar de auteur heeft het verhaal strak in de hand en kan nog verrassen.
De topscore die het kreeg in 'De Standaard' is dus verdiend, al was het maar voor dat zeer straffe einde, Lezen is de boodschap!

Update:
En ook bij een tweede keer lezen blijft dit boek beklijvend, Straffe kost en benieuwd wat de anderen van de leesgroep er zullen van vinden, Wtf, dit is echt de raarste shit die ik ooit heb gelezen,
Idk een rating.
Dit boek was gwn te absurd Wat een lastig boek om te omschrijven, Het is manier van schrijven die ik nog nooit eerder heb meegemaakt, Aan de ene kant vond ik het goed ontzettend goed, maar aan de andere kant misschien wel het minst leuke boek dat ik ooit gelezen heb.
De sterren voor dit boek zijn dan ook puur om het neutraal te houden, Om dit goed duidelijk te maken: het is geen gemakkelijk boek, En ik heb het gevoel dat ik nog een aantal aspecten misschien niet snap of gemist heb op een of andere manier.
Ik had vooral bij het einde een heel dubbelzinnig gevoel, Een ding is zeker. Het zet jeaan het denken,

Hanna Bervoets stelt door middel van het verhaal onbewust allemaal situaties en vragen aan de lezer die je zelf moet invullen.
Zo is bijna elke belangrijke scène in het boek open voor wat de lezer denkt dat er precies gebeurd is, Op zich vind ik dit redelijk verwarrend, Ik ben zelf een redelijk creatief persoon en ik heb het gevoel dat ik sommige scènes helemaal verkeerd heb ingeschat, Terwijl dit misschien helemaal niet zo is, Naar mate het boek vordert wordt alles zo onduidelijk, en ik vind het erg knap dat Hanna Bervoets dit heeft kunnen creëren.
Het duurde zelfs even voordat ik doorhad DAT ik het onduidelijk vond, Je ziet bij mijn review hier heel duidelijk dat ik er nog steeds niet helemaal uit bent, Zeer verwarrend.

Het is zeer duidelijk dat dit boek niet geschreven is voor onervaren lezers, Het verhaal springt constant van tijd, en is niet zoals elk ander recht voor zijn raap boek,

"En opnieuw overviel me het gevoel dat ik ochtends ook had gehad, Het gevoel dat er iets niet klopte, dat er een volgorde omgedraaid was waardoor de dingen nu niet logisch op elkaar aansloten.
Je kijkt omlaag en vermoed dat je je sloffen verkeerd om aanhebt Je trekt ze uit, verwisselt ze, En vervolgens zit je linkerslof rechts"

Wat vond ik goed:
Onderlinge conflicten en relaties onder de personages.

Beschrijving van wanhoop en honger,
Naarmate de tijd vordert en hoe hongeriger iedereen is de 'waziger' de dagen beschrijven worden, en dit is heel subtiel gebracht
De psyche van de hoofdpersonage aan het eind, vooral bij het uiteindelijke kannibalisme

Wat vond ik minder:
Abrupte einde ik had een wending verwacht, Niet zoals nu kannibalisme en dan einde verhaal, Ze is er nog steeds, wat was er überhaupt met de wereld aan de hand
Het heen en weer schieten in de tijd.
Erg verwarrend.
De enorme vrijheid die de lezer krijgt voor interpretatie,

Ik heb toch besloten na deze evaluatie mijn sterren vannaarte veranderen, Ik ben benieuwd wat anderen vinden die dit boek hebben gelezen! Na 'Lieve Celine' vond ik dit een tegenvaller, De situatie is gekunsteld en de gebeurtenissen zijn onwaarschijnlijk iedereen blijft wekenlang braaf wachten terwijl er geen informatie meer binnenkomt, ze kijken niet eens naar buiten Kan me niet goed identificeren met de afstandelijke hoofdfiguur.
Aan het eind komt alles opeens in een stroomversnelling maar dat is voor mij te laat, Teveel geOH op de weg ernaar toe, ik werd vooral kriegel van alle postmoderne tegeltjeswijsheden, zoals: "Collectieve tevredenheid wint het altijd van morele standaarden.
", "altruïsme is egoïsme in schaapskleding", "Hopen op iets wat je niet hebt is minder erg dan kwijtraken waar je ooit op hoopte", "zelfbedrog leidt meestal tot genoegen", "Missen is: dat de afwezigheid van iemand ondraaglijker is dan zijn aanwezigheid", "Stilte: het geluid van alles wat er niet meer is".
Ja, duh! Inlijsten en verkopen bij de Blokker! Pretty sure I was tripping during the last chapters of this book :O Bunker diary be like Boek heeft veel plus en minpunten.
Vond het begin erg pakkend en ook de lichte kritiek op de samenleving vond ik sterk, maar toch erg subtiel, Ook vond ik de stukken die op de lezer gericht waren goed, Één van de mindere kanten vond ik de nietchronologische verloop van het boek, dit maakte het erg onduidelijk en niet fijn, Naar verloop van tijd werd het boek steeds vager, begon het kannibalisme en verloor ik de verhaallijn volledig, Het leek op een verlenging van het boek, Het open einde vond ik een enorme anticlimax, Ik had heel het boek uitgeleefd naar het opnieuw buiten komen en de verklaring van de knal, maar die kwam niet, Verder las het goed weg en is het een prima boekje! In 'Alles wat er was' volgen we het verhaal van acht mensen die opgesloten zijn in een basisschool nadat ze samengekomen zijn om te vergaderen over een wetenschapsprogramma.
Terwijl ze daarmee bezig zijn worden ze overvallen door een enorme knal en zijn ze gedwongen om de instructies van de autoriteiten op te volgen.
Wanneer je als lezer het boek openslaat beginnen we op dag, verteld vanuit het perspectief van Merel,

"Ik weet niet helemaal zeker wie de nieuwe situatie als eerste de nieuwe situatie noemde, Maar ik denk dat het Natalie was, Het moet de elfde, twaalfde dag geweest zijn, in ieder geval ná het avondeten, Een half pakje schoolmelk en een sprits, Dat was het toen. "

Hanna Bervoets kiest er in 'Alles wat er was' voor om af te wijken van een chronologische vertelstijl, De verwarring en de verwoede pogingen van Merel om controle en grip te krijgen op de situatie worden daardoor als lezer alleen maar nog duidelijker voelbaar.
Je wilt een kader, houvast, en iets om ergens te kunnen aarden, maar in plaats daarvan verlies je samen met Merel steeds meer het contact met alles wat er was.
Voor de beste leeservaring zou ik je aan willen raden om verder geen recensies of besprekingen te lezen, maar je gewoon mee te laten voeren en het te gaan ervaren.


'Alles wat er was' is een bijzondere dystopische roman, meeslepend, vol vragen en met een vleugje maatschappijkritiek, Het is benauwend en zelfs beangstigend hoe invoelbaar het gevoel van vervreemding gedurende deze leeservaring wordt, Ik ontving dit boek als coronaattentie van Uitgeverij Pluim waarvoor dank! maar heb hem even wat langer laten liggen omdat ik graag wil dat mijn fictie fictie blijft.
Eerder was ik al enorm onder de indruk van 'Welkom in het rijk der zieken' en na het lezen van 'Alles wat er was' vind ik dat ik mezelf nu officieel een Hanna Bervoetsfan mag noemen.
  Wtf heb ik gelezen

Ik ben zo in de

war dat ik ook echt even niet weet welke rating ik dit boek geef.
Ik ben toch gegaan voorsterren, omdat de schrijfstijl geweldig was, Ik heb zoveel prachtige en rake zinnen uit dit verhaal kunnen halen,

Ook ga ik altijd goed op een schrijfstijl die dingen soms wat vaag beschrijft, Je moet verder lezen om er achter te komen dat iets niet letterlijk zo is, Echter, dit boek sloeg alles, Ik begrijp helemaal niks, maar ook weer alles, Denk ik.