Gain Access Christs Entry Into Brussels Brought To You By Dimitri Verhulst Accessible In Digital Version

mostly bought this because I wanted to read a Belgian book and frankly its a bit all over the place, But its also often amusing and I found the ending surprisingly moving, The premise Christ coming to Brussels is pure genius, This book was intiguingly difficult, Although the narrative is couched in a fairly straightforward plot, I think that Verhulst lets the reader switch at various points between the perspective of an atheist, theist and an agnostic, however these were never at the parts of the story that I expected.
For me, Verhulst has created a very clever little novella in the wonderful way he manages to make the reader consider radically different viewpoints at the same time.
All of this is rendered in some wonderfully black humour that made the reading even more enjoyable, Zo. Dit boek gaat alle kanten op en kent niet een duidelijk plot, Voor dat je het weet bevindt je je als lezer weer in een van de vele uitweidingen van Verhulst, Het is overladen met een ongelooflijk rijke vocabulaire, van Vlaamse eigenaardigheden en denderend allitererende volzinnen tot zelfgefingeerde neologismen, Desondanks is dit kleinood geen straf om te lezen, al las het welhaast eerder weg als een persoonlijke dagboek dan als een fictieve roman, De stijl is mooi melodieus, De inhoud is absoluut geestig, Het idee achter het boek is geniaal, Maar in de uitwerking wordt het een invuloefening die het ondanks de herkenbare observaties over het België van vandaag niet redt, Ik mis verrassing, inzicht of inspiratie,.Charming novella, the authors witticisms concerning his fellow countrymen was delightful to read, The story is wild but the execution is subtle and clever, it really demonstrates the power of faith, real or otherwise and the role it plays in our disparate society.
Living in London, a place where so many live side by side yet occupy almost completely different planets, the observations of urban living really struck a chord with me.


“We didnt protest, After all, we had put on our everyday death masks back on and resumed the role that fitted us like a second skin: indifference, ” Citaat : “Ik ben die gevaarlijke en droomloze gek die zachtjes droomt van een wereld zonder nationaliteiten, zonder vlaggen, Van een wereld zonder paspoorten, zoals die voor de Eerste Wereldoorlog nog bestond, Van een wereld zonder geld, dat ook, En als ik dat allemaal doortrek, dan vrees ik dat ik moet toegeven sensu latiore te dromen van een wereld zonder mens, ”
: Dimitri Verhulst verwijst voor zijn voorlopig laatste boek De intrede van Christus in Brussel naar het gelijknamige doek van de Belgische schilder James Ensor.
Het beroemde en monumentale schilderij is de groteske ontmaskering van een grondig verdeelde en verziekte samenleving,

Op een tamelijk willekeurige dag inverschijnt er plotseling, tussen de alledaagse faits divers over een kanarie die kan hoofdrekenen en een huwelijkscrisis van een musicalster, een bericht op internet.
Christus keert terug op aarde, En laat hij nu net geopteerd hebben voor Brussel, de hoofdstad van Europa, als plaats voor deze eenmalige comeback, De afzender van het bericht is onbekend, maar de bron is betrouwbaar, Wat volgt, is een koortsachtig aftellen naar de grote dag,juli Belgisch nationale feestdag, Brussel, broedplaats van talloze conflicten en problemen waar de taalkwestie er maar een kleintje van is, knapt zienderogen op van het vooruitzicht van de komst van de Messias.




De roman is onderverdeeld in veertien staties, verwijzend naar de even zovele plaatsen waar men in de katholieke kerk stilhoudt om de lijdensweg van Christus te gedenken.
In het geval van Verhulsts roman is het een omgekeerde lijdensweg de getourmenteerde hoofdstad van een land en een continent vol politieke onmacht, decadentie en zuivere stupiditeit transformeert in een stad met een zonnige, zorgeloze toekomst, tenminste tot deste juli.
Verhulsts roman is een minutieuze en virtuoze beschrijving van die zomerse dagen vol hoop, En passant veegt hij de vloer aan met de politieke wantoestanden in zijn vaderland, de spektakelzucht van de moderne mens, de commercie, trekt hij ook de beerput van priesterlijk kindermisbruik nog even open en ook Bart de Wever, partijleider van de conservatieve NieuwVlaamse Alliantie, krijgt in deze christusgekte een veeg uit de pan.




Doorheen het verhaal van de feestelijke voorbereiding weeft Verhulst de petit histoire van een naamloze ikpersoon, de verteller wiens op knappen staande relatie van een wisse dood wordt gered door het aanstaande hoog bezoek.
Tegelijkertijd overlijdt zijn dementerende moeder, die er geen been in ziet te blijven leven voor een vluchtig bezoekje van de Heer, terwijl zij Hem na haar dood nog eindeloos zal kunnen bewonderen.




De intrede van Christus in Brussel is een experiment waar weinigen in het Nederlands taalgebied energie zouden durven insteken, De absurditeit van het uitgangspunt en de serieusheid waarmee dit verder wordt uitgewerkt, vormen een paradox die werkt, Tegelijk is het, net als in Verhulsts vorige literair experiment Godverdomse dagen, toch weer zijn onnavolgbare stijl die veel van de aandacht opeist,
Dit dunne boekje ligt min of meer in het verlengde van godverdomde dagen: in vorm is het eerder een proza gedicht dan een roman of novelle.
Hierdoor en door de altijd aanwezige humor leest het weer als een trein, Terwijl de een na de andere idioot voorbij komt krijgen we nog mooi een portie maatschappij kritiek mee en de boodschap dat de wereld een stuk mooier zou kunnen zijn als iedereen wat mooier doet.
Is hier echt een impuls van buitenaf voor nodig

Het lof der zotheid in een modern jasje,
De intrede van Christus in Brussel is makkelijk te lezen omdat hij maar weinig pagina's beslaat en grote letters heeft, Qua taalgebruik moet je je hoofd er even bijhouden maar dat vond ik zelf wel fijn, Het verhaal sprak me niet meteen aan en ik was niet dolenthousiast over dit boek, Toch zitten er wel grappige passages in en het cynisme dat tussen de regels door te lezen is kon ik ook wel waarderen,paginas van om de vijf botten goedkoop afgeven op flaminganten, maar kijk, t is schoon geschreven,

Verhulst blijft me amuseren, Stilistisch ken ik het trucje misschien wel, maar vervelen gaat het niet, De uitwerking van het idee is erg goed, het geeft Verhulst de mogelijkheid om heerlijk te sneren naar de Brusselse en Belgische gewoontes, Doe daarbij een aantal prachtobservaties en je hebt een heerlijk boek, Vermakelijke satire en ode aan Brussel, bloemrijk verteld door een grootse schrijver

Het staat er dan toch echt: tussen de overige krantenkoppen een klein berichtje dat op dee juli Christus zijn opwachting zal maken in Brussel.
Het zet een hele gang van gebeurtenissen in, smakelijk verteld door onze hoofdpersoon,

Al snel staat heel Brussel op zijn kop, Van binnen en buitenland stromen de pelgrims toe, Kreupelen, mankepoten en lepralijders verzamelen zich langs de vermeende route, waar de Here straks zijn intrede in Brussel zal doen, Maar waar komt hij Brussel binnen Wordt het een man op een ezel, of komt hij per vliegtuig aan op Zaventem en kust hij het asfalt

Bewoners, politici en de geestelijkheid buitelen over elkaar om het welkomstprogramma in elkaar te knutselen.
Welke route gaat hij lopen Welke hoogwaardigheidsbekleders mogen hem een handje schudden Wat zal hij gaan eten Wat voor taal zal hij spreken Latijn of Aramees Haastig wordt uit een nabijgelegen asielzoekerscentrum een meisje weggetrokken, die een Syrisch dialect schijnt te spreken dat nog het meest weg heeft van het oudAramees.


Op vermakelijke wijze zet Dimitri Verhulst zijn verhaal neer, met de hem zo bekende stilistische stijl, Ondertussen moet de hoofdpersoon ook nog eens zijn kwakkelende relatie redden, het huis van zijn overleden moeder leef zien te ruimen en maakt hij kennis met zijn buurman, die waarachtig een nooit veroordeelde moordenaar schijnt te zijn.
Maar hing Jezus niet aan het kruis tussen twee veroordeelde moordenaars

Het levert een satire en ode op aan Brussel en België van een bloemrijke woordenkunstenaar.
Met een groot gevoel voor humor weet hij dit aan de dag te leggen, waarbij de humoristische invalshoek dit boek zo goed maakt, waar het in zijn andere boeken wel eens aan ontbrak.
Wat een genot om te lezen, met een knipoog naar de hedendaagse maatschappij, Goed geschreven met veel harde humor,
Een inlevingsvermogen en blik op de hedendaagse bevolking,
Het einde was wel wat voorspellend naar mijn idee, It is announced that Jesus Christ is to visit Belgium in a few weeks time, on its national day, thest of July, Coincidentally, our narrator's mother dies and his marriage ends, Feeling very low, and fluctuating between resentment, irony and cynicism, he reports on the events and on the behaviour of his compatriots, The authorities squabble about how to receive Christ, They find an elevenyearold girl in the asylum seekers' centre to act as Christ's Aramaic interpreter Arabic, Aramaic, it's practically the same, right, Neighbours resolve ancient feuds and communities gather together to confess and forgive en masse, no matter the depravity of the crime, As the date draws near, the whole city brightens up there's never been a nicer time to have a Second Coming, This new novel by Dimitri Verhulst resembles a quirky pamphlet and a moral fable, The narrator considers himself part of the 'lost generation', which has no illusions about the state of the world both in absurd Belgium and in the distressingly imperfect world beyond.
He puts a finger on the symptomatic fever blisters of contemporary society, of the socalled 'malcontent mass', With his bizarre imaginings, harsh criticisms and stylistic verve, he exposes an embarrassing reality, which often makes you laugh conspiratorially, and then cry, Kunnen we al spreken van een typische Verhulst Grappig, herkenbaar, cynisch, sfeervol, beetje maatschappijkritiek hier en daar, . . maar zal De helaasheid der dingen voor mij niet vlug overtreffen,
Toch: weer een originele premisse, gegoten in een verwachtingsvol en confronterend verhaal, Over de macht van de media en de stiekeme hoop dat de Messias niet meer té lang op zich laat wachten, Heerlijk geschreven, ironisch, kritisch, haar scherp observerend, nergens plat of kwetsend, humoristisch en vooral krachtig en intelligent geschreven,
Ik ben inmiddels fan! Perhaps I was just in a good mood when I read it, but I found none of the vitriol and bitterness that reviewers have commented on in this novel, even in the same translation which is excellent.
Instead I found it to be a gentle, dryly funny, intelligent snapshot of modern western europe rather than cynicism, I found a message in the book that it is neither silly nor sentimental to find earnest hope and community, even for a brief moment, in the otherwise unrelenting apathy ofst c life.
Dimitri Verhulst ziet in zijn verhaal over de intrede van Christus in Brussel een mooie kans flinke maatschappijkritiek te leveren op de Belgische en Brusselse samenleving, Uiteindelijk stelt hij de onuitgesproken vraag: Waarom hebben we een externe stimulans nodig om ons gedrag en de wereld om ons heen te verbeteren
Verhulst schrijft losjes Nederlands, doorspekt met Vlaamse woorden en zegswijzen die mij onbekend waren en daardoor lichtelijk een exotisch gevoel geven.
Mooi geschreven, snel gelezen, fijn verhaal, Hardop lachen en een verrassend mooi einde,




Maar op de trein, tram of bus waren het idiomen waarin er voornamelijk werd gezwegen,

Maar in de fysiek tastbare realiteit waren zij kopjes zonder tekstballon, voortreffelijke vertolkers van hun figurantenrol in het grootstedelijke massaspektakel, Het regende niet, behalve wanneer je op ieders gezicht afging, Doordeweeks doorwerkt, zompig en lomp,

Boven de deur van de keuken hing een crucifix, een decoratiestuk dat vrouwen het plezier verschafte het wekelijks te mogen afstoffen maar waar verder geen enkele aandacht aan werd besteed.


De kennis van het Latijn hadden sommigen nog wel op hun curriculum staan, Bon, je kon geen brood meer kopen in die taal, en ook de hoger opgeleide meisjes lieten zich allang het hof maken door jongens die hun ablatieven op zak hielden.


Ook had het mij opgelucht dat Antoine als borrelhapjes gewoon een zak chips opengetrokken had Wat dat betreft begroette ik die boertig open gesnokte zak chips als een openhartige blijk van mijn buurman ons écht te willen leren kennen.
Ongemaskerd, wil ik zeggen. Chips met zout, er bestonden geen betere,

Een mens kan zich aan veel verwachten wanneer hij voor het eerst ergens te eten

wordt gevraagd, maar dit scenario, diner bij kunstlicht ten huize van een berouwvolle Judas, was buiten mijn fantasie gevallen.
Ik vond het jammer dat ik zelfs niets ernstigs op mijn kerfstok had, om het allemaal wat sympathieker te maken,

En het viel mij op dat het al enige dagen, zoniet weken geleden was dat ik nog eens iemand horen vloeken had, En hoezeer ik de bourgondische schoonheid daarvan toch had gemist,

Zij stapte uit aan de halte Zwarte Vijvers, het metrostation met de allermooiste naam, en ik zou hebben geloofd dat zij alleen al daarom op die plaats het voertuig verliet.
Zwarte Vijvers, waar de roltrap al maanden stuk was en zeurzakken moest worden gewezen op de mogelijkheid zélf hun voeten op te heffen, Enkel in gedachten liep ik haar achterna, Te laf om te leven, Te schijterig om van al mijn uren mijn eigen god te zijn,.