penso che ci sia un modo di esprimersi in così poco spazio riguardo quest'opera enorme,
Scriverò sicuramente qualcosa di più approfondito,
"Súbito allor, com'acqua 'l foco amorza,
d'un lungo et grave sonno mi risveglio:
et veggio ben che 'l nostro viver vola
et ch'esser non si pò più d'una volta.
. "
Petrarca, Canzoniere, CCCLXI
Someone could well accuse me: "Brother, you
keep pointing out the way, astray yourself,
and maybe even now more lost than ever.
"
Nice.
The David Young translation is nice I almost put this down on the first verse, I'm accustomed to the Wyatt and Surrey translations, which are clumsy and at times not quite translations, but in English, sticking to the rhyme makes the verse slow and weighty.
The Young translation, making no effort to keep the rhyme, reads more smoothly, If you were to only read one at a time, read Wyatt or Surrey or someone who sticks the form and rhyme to read them all, definitely go with Young.
I'd only read a handful of these, and there are a handful of sonnets, from Wyatt through W, S, that I come back to year after year, A while back I went through a full read of the sonnets and similar in sitelinkEnglish Sixteenth Century Verse: An Anthology, a full read of W.
S. sonnets, and Donne. And after that, why not go back to where it started
The main set of the love sonnets is a great read, Petrarch does not have the complexity of W, S. , or even some of the other English sonneteers, but his verse is very nice, and, W, S. aside, better than histh andth century imitators I bear a real fondness for Wyatt the least talented of all, but he really go it.
The nonlove verse in this is lesser, and almost all of the long verse exception for the three Canzoni of the Eyes, which are quite good, and a couple others I'd like to have a book that cuts all of that out.
While at it, once the verse shifts to laments over the loss of Laura, it's almost all lesser this is the lastor so with that out, we'd have a nice book ofpages or so, one poem per page.
While at it, I'd like to have a nice selection of Petrarch through Donne,pages, The world would be better for it,
And he shows me what he conceals from manyThis is a good translation, and the original Italian is easily available free, so they can be read together, which you'll want to do because a lot of Petrarch's cleverness here is with language.
for bit by bit, within her lovely eyes,
I read the things I say or write of love.
There's no point reading "The gentle breeze, the golden curls, the laurel tree" without realising it says "L'aura, l'aureo, lauro" or "Laura Laura Laura", though since most of these sonnets say "Laura Laura Laura" you could probably figure it out.
Oh that's unfair, but I like Petrarch best when he is not talking about love all the time, I enjoyed reading these anyway, I'd recommend his letters and dialogues more but there's a level of technical virtuosity in which these are stunning, and were stunning to his contemporaries, He was reaching for something nobody had even tried to reach for for centuries, коли лаура помирає, петрарка й не думає припиняти писати їй вірші. зрештою, якщо зважити на те, що після смерті вона якась навіть прихильніша до нього, ніж за життя дбає про нього з небес, приходить як видиво в кімнату тощо, це й зрозуміло: ідеальна жінка набула остаточної досконалості, а поетичний потенціал тої трансцендентної прірви, що пролягла між нею й поетом, значно більший, ніж у розлук земних. петрарка переконаний, що в раю вона з радістю прийме того, хто так її любив, і, звісно, нікого не цікавить, що з цього приводу могла б подумати сама лаура. посправжньому про неї в цих віршах хіба дата смерті. Mă felicit căn deprimarea și plictisul sărbătorilor mam apucat să citesc Canțonierul,
Nu toate sonetele sunt spectaculoase dar cele care sunt compensează pentru restul, Iar cele întru moartea donei Laura mau impresionat mai mult decât cele întru viața domniei sale,
Ce noroc pe Laura sau Beatrice că au avut poeți care leau obținut nemurirea! Spre deosebire de anonima din Pe lângă plopii fără soț care na vrut săi dea poetului o zi din viață sau măcar o oră să se fi iubit cu dor.
Altfel ar fi trăit în veci de veci și rânduri de vieți iar în calea timpilor ce vin o stea sar fi aprins.
O șansă pierdută.
Și un fapt divers: se pare că această Laura e străăăăăbunica marchizului de Sade,
Am avut o ediție pe placul meu cu multe note explicative și mai ales interpretări, Unele explicații îi aparțin lui Leopardi, Nota zece traducătoarei. Left me completely breathless! I'm not a huge fan of poetry nor do I enjoy love themes, but the way Petrarch portrays his love towards Laura is simply heartbreaking! Everyone has at least once felt in the same position as him and I don't know about anyone else but I just felt like his heart was singing the same familiar song through his sonnets.
. . una delle raccolte più intense della mia vita, piacerebbe anche a me trovare la mia Laura, Ancora ci spero. Una poesia al giorno, pergiorni, È stata un'esperienza davvero intensa. L'ho anche trovatoin streaming gratuito su questo sito: sitelinkCanzoniere Excerpt from Rime di Francesco Petrarca: Con l'Interpretazione di Giacomo Leopardi
Procede al Canzoniere la vita del Poeta che il Mar sand ricav ingegnosamente dalle opere latine di lui.
, e con molta eleganza fece
italiana,
About the Publisher
Forgotten Books publishes hundreds of thousands of rare and classic books, Find more at www. forgottenbooks. com
This book is a reproduction of an important historical work, Forgotten Books uses stateoftheart technology to digitally reconstruct the work, preserving the original format whilst repairing imperfections present in the aged copy, In rare cases, an imperfection in the original, such as a blemish or missing page, may be replicated in our edition, We do, however, repair the vast majority of imperfections successfully any imperfections that remain are intentionally left to preserve the state of such historical works, YouTube kanalımda İtalyan Edebiyatı'na başlangıç yapabileceğiniz kitap önerilerimden bahsettim: sitelink be/nTxrwTosEg
Bu kitabın incelemesini yazıyor olmak çok farklı bir duygu, Çünkü ne kadar kıyıda köşede kalmış ama içinde muhteşem cevherler bulunan bir kitaptır bu! Bu incelemeyle birlikte Canzoniere kitabının okunma ya da okunacak listesine alınma sayısını birkaç kişi bile artırsam kafi.
Dante Alighieri'nin Yeni Hayat kitabında anlattığı ve karşılıksız olarak sonsuzca sevdiği kadını Beatrice için dediği bir cümle var :
"Bugüne kadar hiçbir kadın hakkında yazılmamış şeyleri, sevdiğim kadın için yazmayı niyet ediyorum.
"
Sanırım ki, Dante Yeni Hayat kitabında Beatrice'i, Şükrü Erbaş Yaşıyoruz Sessizce kitabında Hatice Erbaş'ı, Marcel Proust ise Kayıp Zamanın İzinde serisinde Albertine'i betimleyebilmek için aynı uğraş içerisine giriyor.
İşte, aynı şeyleri Petrarca'nın Laura'sı için söyleyebiliriz, Yukarıdaki yazarlar nasıl öldükten sonra ardında yarım kalmış bir erkek kalbi bırakan yalnızlaşmış ve o kadının hayalet imgesini ölüler diyarında düşünüp de karşısında yaşıyormuşcasına kabullenmemeye alışmak isteyen yazarlarsa, Petrarca için de aynı şeyleri söylemem gerek.
"Günde bin kez ölür, bin kez doğarım,
O kadar uzağım kurtuluşumdan, " s.
Mesela Petrarca, bin kez ölüp bin kez doğduğunu hissediyormuş, İnsanın kurtuluşundan uzak olduğunu söylemesi bir dizede bu kadar mı güzel anlatılır arkadaş İtalya, Rönesans dönemine girmeden önce gerçekten çok değerli yazarlara ev sahipliği yapmış bir ülke.
Şairlerin şairi Vergilius önderliğinde Ovidius, Dante, Horatius, Petrarca gibi isimler ne kadar da bizim tarafımızdan tanınmayı bekleyen cevherlerdir!
Sevgilisi Laura öldüğü için onun ölümünü kabullenemeyip yaşıyormuşcasına bir hayat yaşamak isteyen Petrarca, öyle ki bazen Şükrü Erbaş'ın Yaşıyoruz Sessizce kitabının.
sayfasındaki gibi bir ruh haline bürünüyor: "Öyle bir acı ki bu, ölen yaşayanda her gün yeniden ölüyor, yaşayan ağlamadan kimseyi sevemiyor.
" Ölenin yaşayanda her gün yeniden öldüğü, Petrarca'yı binlerce kez öldürüp binlerce kez doğuran, gözyaşı şelaleleriyle Styx nehrinin unutkanlık mitine akmak isteyen bir adamın, ne kadar uzaklaşmak isterse o kadar yakınlaştığı, ne kadar yakınlaşmak isterse de o kadar uzaklaştığı bir kitabıdır Canzoniere.
Bazen eski arzularımızı unuttuğumuzu düşünürüz, yeni arzular bizim için çok çekicidir, Fakat bir an gelir ki, sadece eski arzular uğruna dökülen yeni yaşlarımız vardır, Binlerce kez değiştiğimizi sanıp bazı duygu patikalarındamilim bile yol alamamışızdır:
"Eski arzular uğruna dökülen yeni yaşlar
Gösteriyor nasıl ben hala o eski benim,
Binlerce değişimle bile değişmemişim.
" s.
Petrarca ölen aşkı Laura'sına ulaşmak için Tanrısal bir hedef gösteriyor kendine, Dante'nin İlahi Komedya'sında yaptığı gibi, Ben de insanın yolunu bir çembere benzetirim, Başlangıç yolunda çembersel bir yol alan insan, sürekli zevki ve uğruna adanması gereken hedefleri başka insanlarda bulmaya çalışıyor, oysaki bir çember gibi tekrar gerisingeri kendine ve hatta içindeki Tanrı arayışına dönüyor en başta olduğu gibi.
Çünkü O'nun haricinde herkesin bir hayal kırıklığından ibaret olduğunu anlıyor, Yunan mitolojisinin büyük yazarı Hesiodos, İşler ve Günler kitabında demiş ya:
"Sende olanla yetindin mi işin yolundadır,
Sende olmayanı özlemeye başladın mı için için,
İşte o felaket: İyi düşün bunun üstüne!" s.
Hah, işte aynen böyle, Zaten Proust da Kayıp Zamanın İzinde serisinde bunu anlatıyordu, Bizde olanla yetinmeyip, bizde olmayanı özlediğimiz zaman elimizde kalan şeyler hayal kırıklığı, acı, aşk acısı, özlemler ve yarım kalmışlıklar oluyor.
Ama bunların da bir bilinç seviyesine ulaşmak için gerekli olan şeyler olduğunu unutmayalım, Proust, bir arabayla ilgilenmemiz için o arabanın bozulması gerektiğini, bir vücutla ilgilenmemiz gerektiğini hatırlamamız için de o insanın hasta olması gerektiğini söyler bize.
Dante, Petrarca, Şükrü Erbaş ve Marcel Proust gibi isimler, kadınlarının fiziksel ölümleriyle zihinsel olarak ölümünü gerçekleştirmiş birkaç isim.
Ölmeden doğman gerektiğini anlayamazsın, Malum, insanlar uyurlar ölünce uyanırlar, Bu adamların da uyanışı edebiyat ile olmuş, Canzoniere'yi bu incelemeyi okuyan ve şiir türüne ısınmak isteyen her arkadaşa tavsiye edebileceğim/puanlık bir şiir kitabı olarak görüyorum.
.