Earn شوشا Sketched By Isaac Bashevis Singer Exhibited In Booklet

Encantoийн "Supersize coffee" шопын номын тавцан дээр санаангүй учирсан энэ номоо тал орхичоодөдөр тэмүүлэн байж яаран очиж, амтархан уншиж дуусгалаа. Сайхан зантай газар хүн бүр зочилдог шиг Сайхан номтой газрын татах хүч их юм байна. Баярлалаа.

"Зуун жилийн ганцаардал"тай дүйцэн цоллогддог энэ ном шашин, нийгэмулс төрийн тухай бодомж, эсрэгцлийг гол дүрийн баатар Арелийн амьдралыг хамтран зуралцагч ойр дотны эмэгтэйчүүдийнх нь дүрээр илэрхийлээ юу гэлтэй. Ээж нь цэвэр еврейн ном номлолоор хүмүүжигч, анхны амраг Дораулаан коммунист, саятны гэргий Беттишинэ цагийн мөнгөнд шүтсэн капиталист үзэлтэн, үйлчлэгч Теклаажилтан ангийн төлөөлөл, Силияшинжлэх ухаанч, хамт тоглож өссөн ШОША нь ариун гэгээний туйл, жижигхээн юмны ч учрыг олж сонгож чаддаггүй, сурах чадваргүй учраас сургуулиас хөөгдсөн, нийгмээс харьцангуй тусгаарлагдаж өсөлт нь зогссон зожиг охин. Энэ олон эмэгтэйчүүдээс зохиогч ШОШАаар номоо яагаад нэрлээн бол Худал үгүй үнэн оршиж, бүгдэд итгэх тэр гэнэн охины дүрээр Ариун сайхан бүхнийг дүрслээд, энэ ариун бүхэн нь Арелийг худал хуурмаг Мойсейн амьдралаас аварч чадсан хүчтэй болоод тэр байх. "Нүгэлт үйл нүгэлт үйлээ дагуулдаг" гэдгээр самуун амьдрал нь улам самууран тэр бүртээ өөрийгөө үзэн ядаж, амиа хорлохын тухай бодож явсан түүнийг ядуу тарчигхан амьдралтай ч, түүнийг насан туршид нь яг л унаган багын зангаараа БОЛЗОЛГҮЙ ХАЙРЛАЖ хэлсэн бүхэнд нь итгэж, эр хүн гэдэг омогшлыг нь төрүүлж чадсан тэр бүсгүй ҮНЭНИЙ замд нь эргүүлэн оруулж, ҮХЭХИЙН ЦАГТ эрлэгтэй ичгүүрийн шаналангүй уулзах хувь заяаг өгч байна. Гайхалтай. Эгэл үнэн бүхний цаана агуу хүч нуугддаг болтой.
Аль ч шашин, улс төрийн үзэл бол хэтийдэл бөгөөд гагцхүү БОЛЗОЛГҮЙ ХАЙР НЬ АВРАЛ юм гэж хэлэх гээ юм бол уу Atzīšos, es kapitulēju,
Kapitulēju ebreju pasaules un jidiša priekšā, Neizlasīju.
Man tā ir tik sveša pasaule, Iespējams, jāsāk kaut ko vienkāršāku, Lo leí en español, como siempre, uno esperaría leer en yiddish, debemos perder tanta riqueza de la lectura por el mero hecho de intentar reproducir en un idioma tan diferente lo que Bashevis Singer nos propone.
La edición que yo leí trae un comentario de Alan Lelchuk autor de "Sexo, Tora y revolución", Altamente recomendable y también un extracto del discurso de B, Singer cuando recibió el novel,
Es notable en B, Singer como nos puede contar cien y más veces una realidad desde diferentes puntos de vista, tan verosímil que llega a engañar al lector pensando uno, que realmente sucedió.
Y reconozco, es fácil convertirse en un mal lector, en ese que busco lo biográfico en lo ficticio habrá sido B.
Singer Arele qué más da!
Recomiendo la lectura, recomiendo porque lo pasé bien, me divertí y conocí esa Varsovia, esa judería que aún nos envuelve con su olor.
Sin embargo, reconozco que algo en este libro me hizo recordar demasiado otros relatos del autor, como si nuevamente estuviera en Amor y Exilio o Los Herederos.
Mas, no me canso de volver a B, Singer porque dentro de cada personaje, hay algo de uno,
El ir y venir, el desvelo, la constante duda, la culpa, el judío que se cree moderno y el nazismo tal cual fue espero en pasado, hace que nunca, nunca sea demasiado leerlo.
η παγκόσμια ιστορία είναι ένα βιβλίο που δεν μπορούμε να το διαβάσουμε παρά μόνο προχωρώντας προς τα εμπρός. Κανείς δεν μπορεί να γυρίσει τις σελίδες αυτού του παγκόσμιου βιβλίου προς τα πίσω. Όμως ό,τι υπήρξε κάποτε ζει ακόμα .
Η Σώσα κράτησε την αναπνοή της.
"Θα μένουμε στο νούμερο"
"Ναι, Σώσελε, στις υπόλοιπες σελίδες του βιβλίου θα μένουμε ακόμα στο νούμερο".
"Αλλά εκεί έχουν μετακομίσει τώρα κάποιοι άλλοι".
"Ναι, μένουν εκεί στις ανοιχτές σελίδες, όχι στις κλειστές ".
"Η μαμά μού είχε πει κάποτε ότι πριν μετακομίσουμε εμείς έμενε εκεί ένας ράφτης".
"Και ο ράφτης επίσης ζει ακόμα εκεί".
"Όλοι μαζί"
"Ο καθένας σε άλλον χρόνο. "


Ένα μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στην εβραϊκή κοινότητα της Βαρσοβίας παραμονές της επέλασης των ναζί. Ένας νεαρός εβραίος, γόνος ραββίνων, αποφασίζει να τραβήξει το δικό του δρόμο στη ζωή αφήνοντας πίσω του την στενή εβραϊκή παράδοση. Δοκιμάζει και δοκιμάζεται. Και καλείται να πάρει ζωτικές αποφάσεις.

Διαβάζοντάς το δεν μπορείς παρά να αρχίσεις κι εσύ να αναρωτιέσαι για το δικό σου σύστημα αξιών, τη δική σου θέση και στάση στον κόσμο, την ορθότητα ή μη της σκέψης σου, το νόημα της ζωής, το φόβο, την αγάπη έως αυτοθυσίας, το επέκεινα. Γιατί αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θέτει αυτό το πολυεπίπεδο βιβλίο.

Η γραφή καθηλωτική γιατί ο Σίνγκερ αν μη τι άλλο κατέχει απόλυτα την τέχνη της διήγησης και του πως να κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι το τέλος.

Εν ολίγοις, από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος και διάβασα πολύ δυνατά βιβλία.

υγ Στα συν η εξαιρετική μετάφραση, το επεξηγηματικό γλωσσάρι στις πίσω σελίδες καθώς και τα δύο επίμετρα που αξίζει τον κόπο να διαβαστούν. Enemies: A Love Story is one of the unsung masterpieces ofs cinema, and I will mud wrestle any woman who says any different.
The novel was written by Isaac B, Singer, and that novel is something marvellous too, This one is fromfollowing Isaacs winning of the Nobel Prize not always a worthy indicator of talent and concerns a man besotted by a cretinous young woman whose name is in the title.
His various romantic shenanigans with actresses and Bolshevistesses are lightly limned as he tries to write an interesting play for the Hasidic Theatre, set against the backdrop of the rise of Nazi fascism.
Singer is an exceedingly pleasant writer with whom to spend three days recumbent reading and although this novel is meandering and the heroine is deeply unsexy, the quality of prose from page to page is simply topdrawer, even Nobelworthy.
Η ιστορία μας τοποθετείται χρονικά στην Βαρσοβία της Πολωνίας λίγο πριν την επέλαση των Ναζί.

Ο Ααρών, γιος ενός Εβραίου ραβίνου της κάστας των χασιδιδων, ανατρέπει την πορεία που ήταν προδιαγεγραμμένη για εκείνον.

Όμως δεν εγκαταλείπει την παιδική του αγάπη.

Παρόλο που όλοι του λένε ότι δεν του αξίζει, εκείνο επιμένει.

Ένας ήρωας περίεργος, αντισυμβατικός για την εποχή του και τα πιστεύω του, με προοδευτική σκέψη και γραφή.

Με εξέπληξε αυτός ο ήρωας με τις αντιλήψεις, τα πιστεύω και τις πράξεις του.

Ένα βιβλίο με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία που εκπλήσσουν ευχάριστα.

Πολλά μπράβο στην εξαιρετική μετάφραση του κ. Μιχάλη Πάγκαλου gadsimta. gadu ebrejiskās Varšavas pasaule, Ne visai veiksmīgs, bet jauns un, iespējams, talantīgs jidiša rakstnieks, bet hasīdu pēctecis, rabīna dēls Ārons Greidingers cenšas lielpilsētā gūt panākumus literatūrā.
Viņam piemītošā jaunā rakstnieka nabadzība

un radošās krīzes ļoti līdzinās tam, ko var lasīt, piemēram, par jauniem latviešu dzejniekiem.
gadsimta pirmajā pusē parādi, knapa iztikšana, neziņa par rītdienu, Tomēr Ārona dzīvē ienāk šim romānam tik ļoti raksturīgs un pašsaprotams brīnums kāda paziņas paziņa amerikāņu ebrejs pasūta viņam lugu teātrim.
Āronam it kā parādās radošs mērķis, ko, protams, sabojā prokrastinācija un prasība sarakstīt lugu, kas visiem patiks, kā arī nauda jeb dzīres, kas ļauj neuztraukties par eksistenciālām problēmām.
Un paliek skaidrs, ka šis romāns nebūs gluži par radošu personību vien, jo atsevišķi spilgti ebreju sabiedrības pārstāvji apspriež ne tikai filozofiskus vai reliģiskus jautājumus, bet arī Hitlera nākšanu pie varas kaimiņos.
To zina arī nabadzīgie ebreji, Un tomēr “nemiris būdams, cilvēks ir dzīvs,” saka Ārona māte, Atsevišķa Varšavas ebreju slāņa hedoniskās atmosfēras dalībnieki romānā ir gluži kā mīlnieki, kas lidinās Marka Šagāla gleznās, ar Marka Rotko gleznām raksturīgo strupo maģiju, dažreiz sludinot, ka “patiesā reliģija ir nevis kalpot Dievam, bet Viņam spītēt”, ja jau šis klusē.
Tas ir pēdējais laiks pirms katastrofas, kad varētu saukt lietas īstajos vārdos it kā necilajam jaunajam rakstniekam Āronam ir seksuāli panākumi pie vairākām sievietēm, no kurām spilgtāk romānā iezīmētas divas amerikāņu aktrise Betija Slonima un sociāliste Dora.
Un tomēr viņš gandrīz slimīgi un perversi tiecas pēc savas bērnības draudzenes Šošas, kas nav gluži tāda, kā citas.
Viņas fiziskā un garīgā “apstāšanās laikā” uzstājīgi iezīmē Ārona un viņam līdzīgo vēlmi neskatīties acīs draudiem un neklausīties intuīcijā, kas saka, ka drīz arī poļu antisemītisms no kroplīgas indeves pārvērtīsies holokaustā.
Bet tikpat labi rodas sajūta, ka Zingera romānā visi visu saprot un zina, ļaujoties neizbēgamajam, ļaujoties nepareizajam, jo arī atsacīšanās no “vecās”, ne visai glītās dzīves pat ja tā ir lieka īrēta istaba, par kuru nākas maksāt, kur nu vēl, piemēram, košera neievērošana, var būt nāvei līdzīga.

Varētu Nobela prēmijasieguvēja Jichoka Baševi Zingera Isaac Bashevis Singer,romānu “Šoša”nodēvēt par bēdīgām dzīrēm pirms gala sākuma.
Varētu saukt par pirmskara Austrumeiropas ebreju pasaules filozofisko koncentrātu prozā, Literāri vēsturisku ieskatu kādas sabiedrības slāņos, māņos un virzienos pretī neizbēgamajam, Poēmu cilvēces vērtību pagrimumam dažādās pakāpēs, Sestdienas vakara reibinošu lasāmvielu ar skaidri iezīmētām eksistenciālām pieturām, Braucienu ar visai vecu, bet izturīgu valodas tanku lejup pa kalnu, kamēr karš noliek visu savā vietā, un tas neizrādās tik sāpīgi, kā varbūt vajadzēja būt.
Izdevējs “Dienas Grāmata” gan min, ka te ir arī spēcīgs mīlas stāsts,
Zināmā mērā mīlestībai te ir būtiska vieta, Galvenokārt, tulkotājas Māras Poļakovas mīlestībai pret valodu, šoreiz jidiša Polijas dialektu, kurā J, B. Zingers “Šošu” ir radījis, un vēlāko tulkojumu angļu valodā amerikāņu tirgum, kas ieviesa zināmas korekcijas, Šie un citi avoti kalpojuši romāna jaunās redakcijas tapšanai, kas pats par sevi ir pētījuma vērts temats.
Mīlestības auglis ir zināms pirmais amerikāņu jidiša romāns latviešu valodā, Un valoda varētu būt romāna galvenā varone, jo tās daudzie rotājumi ir piezīmes, atsauces un paskaidrojumi, kuros kā atsevišķā vārdnīcā lasītājs var gremdēties vēl ilgi pēc pamatteksta izlasīšanas.
Tulkotājas pēcvārds vispār ir mēģinājums ieskatīties komplicētajā jidiša kultūrā, kurā nākas pieskarties arī antisemītismam: “Nav iespējams tulkošanu no jidiša uzskatīt par nevainīgu literāru pasākumu gribis negribis tulkotāja nolūks ir iepazīstināt “valstsnācijas” lasītājus ar savu mazākuma kultūru, itin kā sitot pie krūts un zvērot, ka ebreji nav bīstami.
. . ”Kultūra ir grūta, un tā savā “grūtniecībā” ir gatava radīt visdažādākos un negaidītākos rezultātus, piemēram, to, kad Austrumeiropu jāiepazīstina ar tās senākajiem iemītniekiem.

Zingera romāns ir daudzviet autobiogrāfisks un varbūt pat min dažas visai kompetentas atbildes tiem, kuri tomēr nolems uzjautāt vēsturiskajam diskursam, kurā ebreji pārsvarā ir tikai objekti notikumu ķēdē: kāpēc tas vispār varēja notikt un kā tajā kāds pamanījās arī izdzīvot “Šošas” ebreji ir dzīvi gan tiešā, gan pārnestā nozīmē, autors neļauj lasītājam pieskarties holokausta sāpēm, varbūt vairās no tā drīzāk sevis dēļ.
Varoņi ir spilgti varbūt vienīgi ne visas sievietes vienādi krāšņi parādās, savdabīgi, ārkārtīgi atšķirīgi un pat šķirti viens no otra indivīdi, kurus vieno labi ja izcelsme.
Tas nav stipri nospriegots vēstījums, kurā notikumi neizbēgami seko lasītājam, un varbūt daļēji tas kādam varētu nepatikt.
Tas ir arī pārdomu romāns, kurā autors ļauj saviem runīgajiem varoņiem meklēt atbildes kā tādiem jaunā gadsimta “rabīniem”.
Būtisks un aktuāls teksts par kara tuvošanos, piemineklis dzīvotgribai un atgādinājums par trim, gadsimta pirmās puses vaļiem: seksu, nāvi un literatūru,


KZ.