sama w sobie nie jest zla Ale humor tak średnio mi się podobał , duży atut to ze szybko się ja czyta i nie jest męcząca jak mi się wydawało na początku.
Książki Rogozińskiego może i nie są wybitne, ale bawić się można przy nich doskonale, Na wątek kryminalny patrzę zawsze z przymrużeniem oka, ale wszystko co prowadzi do rozwiązania sprawy jest przedstawione w tak humorystyczny sposób, że ciężko się nie roześmiać.
Idealne książki na gorszy dzień, Zwłaszcza te z serii o Róży Krull! Wreszcie jakaś książka Rogozińskiego w której nie ma literówek Może dlatego, że to pierwsza z serii książek o Róży Krull
Fajna zabawa, lekka lektura, w sam raz na zimny ciemny wieczór Jeśli szukacie nieskomplikowanej rozrywki, warto po nią sięgnąć.
Róża Krull dostaje zaproszenie na zjazd autorów książek wszelakich, na którym ma zostać jej wręczona nagroda
za całokształt jej twórczości, Róża nie chce jechać na spotkanie, jednak jej PRowiec nie pozostawia jej wyjścia, więc jedzie, Na zjeździe Róża spotyka autorki, które poznała na przestrzeni lat i wcale nie poprawia jej to humoru, Wszystko na tym spotkaniu jest nudne aż do czasu gdy ktoś zabija jedną z autorek i to w sposób, który Róża opisała w swojej książce! Co oznacza, że przed nimi jeszcze dwa zabójstwa, które mogą być jakoś połączone ze sprawą zaginięcia sprzed lat.
. .
Dziwnie było patrzeć na relacje Darskiego i Róży kiedy mówili do siebie na per Pan/Pani kiedy już wiem, że wiele się między nimi wydarzyło.
Chodź to była pierwsza książka z tej serii jest ona równie dobra jak te późniejsze, Róża jak zwykle jest w centrum afery, staje twarzą w twarz z mordercą co sprawia, że Pepe dostaje palpitacji serca a Darski rwie sobie włosy z głowy.
Poznajemy również bliżej Betty, partnerkę Darskiego, która później często jest wspominana w następnych częściach,
sitelink instagram. com/p/CcHymUMl Autorka kryminałów Róża Krull zostaje przez swojego PRowca wmanewrowana w zlot pisarek w dworku pod Krakowem, Bohaterka od początku nie chce uczestniczyć w wydarzeniu, w którym brać mają udział także inne polskie autorki, których niekoniecznie darzy ona sympatią, Jak się okazuje zlot okazuje się znacznie bardziej interesujący, a także niebezpieczniejszy niż przypuszczano, . .
Już pierwszeo dnia jedna z uczestniczek zostaje otruta na oczach wszystkich, Od tego momentu Róża, wraz z pomocnikami próbuje rozwikłać sprawę morderstw !, a także tajemnicę czarnej róży pojawiającej się na miejscu zbrodni,
Bardzo przyjemna i szybka lektura, w sam raz na dzień na plaży bądź nad basenem, Styl autora jest bardz przystępny, jest też mnóstwo nawiązań do polskiej kultury i życia codziennego, Może to być zarówno zaletą, jak i wadą, Owszem, ułatwia to czytelnikowi zaangażowanie się w historię, ale jak to mówią, co za dużo to niezdrowo, . .
Jeśli chodzi o mnie to całość bardzo mi się podobała, mimo iż zakończenie zwolniło trochę rytm całej historii i jest to dosyć widoczne.
. .
Polecam wszystkim fanom kryminałów, ale też każdemu, kto szuka ciekawej książki na umilenie wolnego czasu, Pierwszy tom nowej serii Alka Rogozińskiego zapowiada kolejne nadciągające komediowe wątki, kontynuację lekkiej lektury, w której stawia się na bezpretensjonalny humor i kryminalną zagadkę bez zbędnej gmatwaniny.
Ta proza przypomina klasyczne opowiastki z trupem w tle, niczym serialowe odcinki krótkie, zwięzłe, proste, ale niezwykle satysfakcjonujące, Ta swobodna forma pozwala cieszyć się lekturą, bez męczliwego główkowania, bez moralizowania, Do trzech razy śmierć” to kryminalna zabawa z babskim pazurem i już nie mogę się doczekać na jaki trop z literaturą w tle natrafi następnym razem Róża Krull.
KRYMINALNE TAK dla: zabójczego światka literatury, Kiki Luny, która do końca grała swoją rolę, oraz humoru, którym ocieka ta książka, Specjalne wyróżnienie dla pomocnych blogerek,
sitelink wordpress. com/ Róża Krull, pisarka kryminałów trafia na zjazd pisarek, gdzie wszystko wydaje się idealne i dopracowane, Do czasu aż ginie jedna z pisarek a morderca najwyraźniej szukał inspiracji w książce Róży Krull, Zaznaczył trzy sposoby na uśmiercenie, Czy wykorzystał każdy z nich
Kolejna książka Alka Rogozińskiego, Kolejne emocje, salwy śmiechu, zbrodnia i bohaterowie, którzy nadali tej historii ciekawe barwy, Ostatnio takich książek mi potrzeba a ich autor w pełni zasługuje na miano Księcia Komedii Kryminalnych, Choć nie wiem czy teraz już nie na miano Króla, Moim zdaniej najlepszy nasladowca Joanny Chmielewskiej wsrod polskich autorow, Lektura lekka, latwa i przyjemna z duza dawka humoru,,gwiazdki. Widzę tutaj niezłe namieszanie w seriach i nie wiem, czy mi się to podoba, szczególnie, że jest wielki spojler na początku i końcu I jakby rozumiem, że trzeba popchnąć jakoś to uniwersum warszawskiego świadka kryminalnopisarskiego, ale jednak jestem teraz ciekawa, co się stanie dalej z dwiema seriami.
Niemniej, całkiem przyjemna historia, Róża jest zdrowo trzepnieta, ale przynajmniej jest wesoło i fabuła nie nudzi, Naprawdę dobrze i mega szybko się to czytało, już ostrzę sobie ząbki na kolejne tomy! Róża Krull pisze kryminały, W podkrakowskim pałacu gości wraz koleżankami po fachu, autorkami romansów erotycznych i harlequinów, horrorów, powieści sensacyjnych, a nawet biografii celebrytów i literackich blogów.
Jest też szef oficyny wydawniczej, jeden mąż, paru narzeczonych oraz oczywiście obsługa pałacowa, kuchenna i restauracyjna, Komisarz policji przybywa po pierwszym morderstwie, Róża nie może się powstrzymać przed tropieniem sprawcy na własną rękę, Wydarzenia w pałacu z czymś jej się kojarzą
Alek Rogoziński ma opinię następcy Joanny Chmielewskiej i spore grono fanów, Jednak w tej książce, moim zdaniem, przedobrzył, Nie chodzi mi o pamfletowe ujęcie opisu środowiska, Przeciwnie, uważam, że zbiorowy portret mógł zostać jeszcze bardziej wyostrzony, a przez to byłby zabawniejszy, Czyżby autor obawiał się rozszyfrowania wszystkich elementów środowiskowego klucza Natomiast intryga kryminalna jest tak piętrowo zagmatwana, że nie tylko traci wszelkie pozory wiarygodności, ale jej śledzenie i sposób rozwikłania jakoś specjalnie nie wzbudzały mojego zainteresowania.
Mam jeszcze jedną książkę Rogozińskiego, Dam mu więc kolejną szansę, Tym bardziej, że podobno w każdej następnej jest coraz lepszy, Jednego na pewno nie można odmówić autorowi jest mistrzem w ironicznym opisywaniu pisarskiego świata, Sympatyczna lektura na deszczowe popołudnie, Za intrygę i postaci było,gwiazdki, ale kilka razy powieść mnie rozbawiła, więc pół gwiazdki więcej, Wciągnęłam się w zagadkę kryminalną, ale humor kompletnie mi nie odpowiadał, Lekki, przyjemny i zabawny kryminał o nieskomplikowanej intrydze, W sam raz na poprawę nastroju, I didn't love it, but it was fun, I'm intrigued and excited for this series to Evolve, Takie Zdecydowanie mniej udana książka od tych, które już czytałam, Mimo tego, nadal zamierzam sięgnąć po pozostałe, Niezły początek serii, ale wierzę, że autora stać na jeszcze więcej, Sporo humoru sytuacyjnego, intrygująca fabuła, ale, . . W kolejnych częściach liczę na więcej Lekkie, miłe, przyjemne, Na początku minimalnie wysilone, zwłaszcza w dialogach ekspozycyjnych, ale gdy damy się temu porwać, to pochłoniemy prawdopodobnie w jeden wieczór, Na pewno nie mam po lekturze ochoty, żeby pomstować na autora, wprost przeciwnie, bardzo chętnie przeczytałabym jeszcze kilka jego powieści, a to w dobie mojej złej czytelniczej passy baaaaardzo dobrze Rogozińskiemu wróży.
I trzeba mu przyznać, że niektóre jego obserwacje na temat czytelniczego światka są niezwykle trafne, a pisane przez niego "nawiedzone" wywody wcale nie tak nieprawdopodobne, jak mogłoby się wydawać.
P. S. Ktoś z wydawnictwa mógłby się ogarnąć korekta jest wykonana bardzo niestarannie, ktoś wziął pieniądze, a tak naprawdę nie wiadomo, za co, Definitywnie jest to ciekawa książka, Przyjemnie się czytało, ale brakuje jej tzw błysku”, Jak dla mnie była po prostu za mało emocjonująca”: Na ten styl pisarstwa pojawiło się określenie "infantylnodetektywistyczny", To jest to. Jeśli kogoś bawi żonglerka oklepanymi stereotypami, nie zwraca uwagi na dziury w fabule, i nie lubi niespodzianek to idealny odbiorca, Nie znajdziemy tu ani niespodzianek, ani nieszablonowych postaci, ani realizmu, ani nawet wciągajacej kryminalnej zagadki, To moje pierwsze i ostatnie spotkanie z tym panem, Taki o paradoks: trochę wymęczyłam tę książkę, chemii między nami nie było prawie wcale, a mam ochotę sięgnąć po kolejne tomy, Nie mam pojęcia, co tu się wydarzyło
Paradoks,: o ile na papierze średnio się polubiłyśmy, tak książki pana Alka jako audiobooki to złoto Podsumowując całokształt przyjemna lektura, miała swoje dobre i złe momenty.
Dla mnie najtrudniejszy był sam początek, Czytając go byłam pewna że porzucę książkę w połowie że względu na w mojej opinii całkowity brak jakiejkolwiek ingerencji korektora.
Być może to wina wydania kieszonkowego, jeżeli tak to przepraszam, Słabo, znacznie słabiej niż seria z Joanną,
Na plus Betty i .
Liczę, że tak jak debiut nie był najmocniejszy, tak i tu kolejne będą lepsze, To było ciekawe doświadczenie,
Od dawna chciałam sprawdzić, z czym je się książki Alka Rogozińskiego, Po lekturze stwierdzam, że z pączkiem, I że najbardziej pasuje tu opis "komedia kryminalna z nutką celebrity show magazine" jestem pewna, że gdzieś coś takiego istnieje, Faktycznie jest sprawa kryminalna, jest mnóstwo humoru, przez książkę się wręcz płynie i woda nawet nie wpływa do nosa lekko poduszając, ALE: humor nie do każdego trafi jest go wyjątkowo dużo, w każdym akapicie, mamy do czynienia z mnóstwem postaci, które mogą nam się mylić szczególnie, że wszyscy są tacy wygadani, pewni siebie, bezczelni, wszyscy zamieszani w sprawę i nie zawsze moja głowa mogła połączyć konekcje między nimi a za zadania z łączenia kropek zawsze dostawałam w przedszkolu pochwały.
Ale zabawa całkiem niezła, pewnie sięgnę po kolejne książki autora, Autorka powieści kryminalnych, Róża Krull, otrzymuje zaproszenie na zjazd pisarzy, odbywający się we dworku pod Krakowem, Już pierwszego dnia jej koleżanka po piórze zostaje otruta, Wszystko wskazuje na to, że morderca, który zostawił na miejscu zbrodni czarną różę, wciela w życie fabułę jednej z powieści Krull, A inni zaproszeni pisarze wcale nie są tak niewinni, jak się wydaje, . .
Pisarka rozpoczyna prywatne śledztwo, Pomagają jej w tym zakochany w gotowaniu specjalista od public relations, zafascynowany kryminałami boy hotelowy oraz trzy szalone blogerki, Czy detektywiamatorzy okażą się skuteczniejsi od policji Początek mocno zagmatwany, ale zakończenie do zniesienia, Żartów, momentami prostackich, jest zdecydowanie za dużo, Z zawodu dziennikarz, z pasji kryminalista to znaczy twórca kryminałów, Przez lata związany z mediami, Karierę zaczynał w połowie lat, w kultowej już dzisiaj Rozgłośni Harcerskiej, potem zasiadał za mikrofonem m, in. w Radiu Plus i warszawskim Radiu Kolor, W latachpracował w wydawnictwie Edipresse, gdzie piastował funkcję sekretarza redakcji magazynu Party”,
Zadebiutował w marcuroku kryminałem Ukochany z piekła rodem”, zdobywającsze miejsce na liście bestsellerów kryminalnych EMPIK, com. Co prawda dotąd nie udało mu się powtórzyć tego wyczynu, ale za to ażz napisanych przez niego powieści dotarło do TOPtej największej polskiej księgarni.
Były to kolejno: Jak Cię zabić, kochanie” najwyższa lokata:, Do trzech razy śmierć”, Kto zabił Kopciuszka”, Zbrodnia w wielkim mieście”, Miłość Ci nic nie wybaczy”, Teściowe muszą zniknąć”, Miasteczko morderców”, Po trupach do celu”i Bardzo cichy rozwód”.
Do TOPw kategorii Literatura obyczajowa” dotarła tez jego komedia spod znaku płaszcza i szpady” Skradziony klejnot”,
Dwie jego powieści, Jak Cie zabić, kochanie” i Do trzech razy śmierć”, zostały nominowane w plebiscycie Książka roku” portalu Lubimy Czytać,
Za książkę Lustereczko, powiedz przecie” nagrodzonyszą nagrodą w plebiscycie Zbrodnia z przymrużeniem oka”, Ponownie zdobył tę nagrodę rok później za powieść Zbrodnia w wielkim mieście”, a dwa lata póżniej za komedię kryminalną Raz, dwa, trzy giniesz ty!”,
Jesieniąroku jego powieść Raz, dwa, trzy giniesz ty!” doczekała się inscenizacji na deskach Teatru Druga Strefa, Bilety na kilkanaście pierwszych spektakli wyprzedały się w ciągu kilku godzin, Niestety, pandemia Covidspowodowała, że kolejne spektakle zostały odwołane,
Wroku sprzedano prawa do ekranizacji jego powieści Skradziony klejnot” pierwszego tomu sagi Gorset i szpada”,
Alek uwielbia literaturę kryminalną i historyczną zwłaszcza dotyczącą epoki Cesarstwa Rzymskiego, jest uzależniony od dobrych seriali, gier karcianych i planszowych, włoskiej i francuskiej kuchni, Ptasiego Mleczka” i herbaty earlgray oraz ma dwa życiowe hobby: muzykę kocha Madonnę, a za swoich idoli uważa Jima Morrisona i The Doors oraz Kate Bush i podróże.
Jego marzeniem jest objechać cały świat, a na stare lata zamieszkać na jednej z wysp Morza Śródziemnego, A tam już tylko pisać, i pisać, i pisać, i pisać,