Fetch Your Copy Laques O Del Valor (Obras Completas De Platón: Diálogos Socráticos, #6) Designed And Illustrated By Plato Offered As Publication

nə olduğu haqda heç bir nəticəyə gələ bilmədilər, Laxeslə Nikias birbirilərinə söz atdılar,

Maraqlı gələn tək hissəsi burada idi:
“NICIAS: Why, Laches, I do not call animals or any other things which have no fear of dangers, because they are ignorant of them, courageous, but only fearless and senseless.
Do you imagine that I should call little children courageous, which fear no dangers because they know none There is a difference, to my way of thinking, between fearlessness and courage.
I am of opinion that thoughtful courage is a quality possessed by very few, but that rashness and boldness, and fearlessness, which has no forethought, are very common qualities possessed by many men, many women, many children, many animals.
And you, and men in general, call by the term 'courageous' actions which I call rashmy courageous actions are wise actions, ”
STUDIATE il saggio introduttivo prima di leggere questo dialogo, Così è possibile coglierne l'immensità! screaming at my book, absolutely begging socrates to let me provide my definition of courage and bravery For once, there is something of a dialogue in Socrates' dialogues the ones I have read so far all included others giving their thumbs up to Socrates, here however is a bit of debate in true sense of word.
Though no positive conclusions are drawn here either but at least the debate continued to stick to the central theme of 'courage', A Question of Bravery
NovemberEchuca

Well, in this dialogue we have Socrates discussing with some military types what the exact meaning of bravery is and one of these military people happens to be the General Nicias, of the Sicilian Disaster Expedition fame.
Well, I would have probably recommended that they consider the Oxford English dictionary, but Im not sure that is what the purpose of this dialogue was.
Anyway, the OED definition of bravery is:

ready to face, or endure, danger or pain,

Yeah, that seems to be a little simplistic, and Im not sure whether that is what they are trying to get at, For instance, consider this:



I guess this is one of the things that they were trying to determine what is bravery, and what is just plain stupidity.
Of course, we do have a number of problems with the above meme, namely because we all know that penguins and polar bears dont live in the same part of the world as each other, but that aside, it does help us understand what is being discussed here.


Of course, it goes further than that to raise the question as to whether bravery can be taught, This is of course one of the major themes that seems to run through a lot of Platos works, and of course it comes down to us today can we teach virtue.
Is it the case that there are people who are naturally timid, and is it possible for them to overcome their timidity, and then comes the real question as to when is it appropriate to stand and fight, and when is it appropriate to high tail it out of there.


The catch is that, and I know that I experienced this as I was growing up, especially as a guy, and that is that sometime you are enticed to do something stupid because if you dont then you are labelled a coward.
This is one of those things that nobody seemed to have wanted to have attached to them, which resulted in us doing lots and lots of stupid things, and some of us getting into to lots of lots of trouble, all under the misconception that if we didnt then we would not be considered to be brave.


There is actually another catch as well, namely because the scene in this dialogue is taking place in a training facility though of course we need to remember that there was no such thing as a standing army back in those days where young people would practice their fighting skills.
Yet, as has been well documented, fighting in a controlled environment, and fighting in a real battle are two completely different things, It is interesting that a lot of highly trained, and rather intimidating people, show their true colours when they suddenly find themselves at war, Mind you, it seems that it is that first battle that basically makes or breaks the soldier, and a part of me suspects that things start to get easier from then on.


Yet one does not take into account the whole life or death aspect of bravery, Sometimes people will do things purely due to the survival instinct, What would have been a foolhardy venture has resulted in the fact that people have become almost superhuman due to not only their own lives being in danger, but the lives of their family, their city, and even their nation.


There is probably more that can be said of this, but, like a lot of Platos dialogues, they dont seem to actually reach a foregone conclusion, unless the idea of facing danger tempered with wisdom is the conclusion that they have reached.
This is no doubt because the purpose of the dialogue is to set the stage for further discussion, and further reflection, If what Socrates says at the end is anything to go by, then we all have a lot more to learn about the subject,
Earlier this year, we picked up a handsomeedition of Jowett's complete Plato, and I recently started reading through it, I was deeply unimpressed with the first two dialogues, Charmides and Lysis I'm afraid my frivolous reviews reflect my disappointment, But the third one delivers, Plato, either using Socrates as a mouthpiece or at least according to some experts reporting his words, discusses the concept of courage, He constructs a dialogue between the characters to explore the themes, and does a nice job of it, One of the reasons I found the first two dialogues so dissatisfying was that they were barely dialogues at all Socrates does nearly all the talking, and the other players don't get to do much more than agree with him and exclaim at his brilliance.
Here, in contrast, there was dramatic tension and some humor,

One of the reasons I found the dialogue in Laches interesting is that "courage" is an idea frequently referred to by gamers.
Socrates is a soldier, so it's natural for him to think about it, I have never held a weapon in my life, but chess is a war game, and I have fought thousands of virtual battles, sometimes for stakes high enough that I seriously cared about the outcome.
In most games, a point comes when a crucial decision has to be made, and then you find people talking about courage,

As Socrates skilfully shows, people think they know what courage is, but as soon as you start picking at the definition you find that it's remarkably hard to separate it from other desirable qualities such as foresight, balance and judgement.
Every chessplayer knows how difficult it is to decide what to do when you've got yourself into an inferior position, You usually have to make a choice between passively defending on one hand and counterattacking on the other, A beginner thinks it's obvious: the coward sits and defends, the brave man counterattacks, But as soon as you've got a reasonable amount of experience, you see that it's anything but clear, Very often, your opponent is bluffing, He's hoping to lure you into a foolhardy counterattack, and true courage consists in standing your ground and refusing to be provoked, As Socrates demonstrates, it's almost impossible to draw a clear line between courage and wisdom,

This is more like what I was expecting! Next stop, Protagoras,

Para mí no resulta nada insólito ni desagradable exponerme a las pruebas de Sócrates, sino que desde hace tiempo sabía que, estando presente Sócrates, la charla no sería sobre los muchachos sino sobre nosotros mismos.

Recomendada por Ignacio tras su charlita sobre la ironía en Sócrates, Está gracioso el beef entre Nicias y Laques, la verdad, Y cómo me gusta leerme libros cortos en un día del tirón lo disfruto mucho,

De los diálogos tempranos solo me queda por leer Protágoras, Se aceptan otras recomendaciones :p Diyalog Melesias ve Lysimakhos isimli iki aristokratın, askeri tecrübesi olan Nikias ve Lakhes ile çocuklarının eğitimleri konusunda fikir alışverişi ile açılır.
Babalarının kendileriyle yeterince ilgilenmemiş, doğru eğitimler almamış olmalarından ve dolayısıyla vasıfsız hissetmekten yakınarak, Melesias ve Lysimakhos kendi çocukları için silahlı dövüş ve harp eğitimlerinin gerekliliği ve önemi konusunda fikir talep edecek, Nikias ve Lakhes bu tavsiye sorgusuna Sokratesin de katılmasını isteyecektir.


Sokratesin ilk sorgusu gençlerin eğitilmesi konusunda, bahsedilecek eğitimlere vakıf olmayan kişilerin, onların ebeveynleri bile olsa söz hakkı sahibi olup olmadıkları ile başlar.
Aslında vakit kaybetmeden varmak istediği nokta, Lysimakhosu ve Melesiasın asıl isteği olan çocuklarını erdemli kişiler yapma isteklerine yoğunlaşmakta yatar.
Bu konuda verilecek eğitimin neyi amaçladığı, hangi araçlara başvurarak elde edileceğinden daha önemli gözükmekte, amaçlanan erdem ise bu nedenle iyicene araştırılmalıdır.
Verilecek eğitim silahla dövüş üzerine ise, ortak kanıya göre bununla en ilgili duracak erdem de cesarettir, Diyalogun bu ikinci kısmında cesaret farklı şekillerde tanımlanacaktır,

Lakhesin ilk cesaret tanımına göre,e “Bir insan savaş sırasında yerinden kımıldamadan savaştıysa, o insan cesurdur.
” Sokrates genel yöntemine başvurarak, kavramları içinde bulundukları özel durumlara yormaktansa onları evrensel olarak ele almayı tercih edecek, bu durumdaysa Nikiasın da diyalogun sonraki bölümlerinde budalalık olarak niteleyeceği cahil cesaretine dayanarak, sonuçlarının rasyonalite içermeyeceği tüm eylemleri cesaret olarak niteleme hatasına düşmemeleri gerektiğini belirtecektir.
Yani bir insanın savaştan kaçmaması onun için yeterli bir evrensel cesaret tanımı olamayacaktır, nihayetinde cesur bir insan da söz konusu canı olduğunda ve bir kazanç görmediğinde geri çekilmeyi tercih etmez mi

Lakhesin ikinci cesaret tanımı ruhun metanetli olma hali olduğu olacak, ancak bu durumda da bilgisizlikten, inattan ve kötü amaçlardan doğabilecek bir metaneti de erdemli bir hal olan cesaretle tanımlamak durumunda kalacağımızdan, Sokrates Lakhesin bu tanımı “cesaret, ruhun bilgiyle olan metanet halidir” olarak değiştirmeye sevk edecektir.
Öyleyse metanetimiz eylemlerimizin olumlu ve olumsuz sonuçlarına dair stratejik hakimiyetimize göre şekil alıyor ise burada cesaretten bahsedebilir miyiz

a “Bir insan savaşa gitmiş, cesaret gösteriyor, akıllıca savaşıyor, kendi askerlerinin sayıca daha fazla ve düşmanın daha güçsüz olduğunun farkında, bulunduğu yer de uygun.
Böyle bir akıllılık gösteren insan mı daha cesurdur yoksa düşman tarafında bulunan ve bu adama saldıran kişi mi”

Sorusuyla da Lakhes cesaretin, sonuçları ne olursa olsun bilgisizce olacaklara dayanma hali olduğunu onaylar şekilde, saldıran tarafın cesur olduğunu belirtecek ve bir önceki konumunun

aksi bir noktaya düşecektir.

Platon diyaloglarında genelde gördüğüm kadarıyla Sokrates bizleri bu şekilde hatalı pozisyonlara düşürmekten, sorularına yönelik çelişkin cevaplar verdiğimizi fark edip yetersizliğimizi bir açlığa dönüştürerek, bilgiyle doymamızı ister hep.
Burada da söz konusu tartışma istediği kıvama gelmiştir artık, Lakhes bu noktada aradan çekilir ve Sokrates ile Nikhias, erdemleri bilgi formları olarak niteleme işi için kolları sıvarlar, bu diyalog için, cesaret nezdinde.
Nikhiasa göre,

a “Cesaret, savaşta ya da başka bir yerde nelerden kaçıp, neleri göze almak gerektiğini gösteren bilgidir.
”

Sokrates bu tanımı bir adım daha ileri taşıyacak, korkuyu cesaretin karşısına değil, tanımının içerisine yerleştirerek “şimdi veya geçmişe değil, geleceğe ait bir kötülüğün beklenme hali” olarak, cesareti de “geleceğe ilişkin iyi korkulmayacak, göze alınacak ya da kötülerin korkulacak, kaçılacak bilgisidir” olarak tanımlayacaktır.
Güncel bir bakış açısıyla bahsi geçen iyi “olanak”, kötü de “risk” olarak kabul edilirse, cesaret olanak ve risklere dair bilgi sahibi olmaktan gelir demektelerdir kısaca.
Şirketinizdeki iyi bir analistin SWOTuna bakıp “ne cesur birisi” diyor musunuz bilmiyorum ama ben bu fikre katılmakta biraz güçlük çekmekteyim, Diyalog da zaten bu noktadan itibaren asla mutabakat sağlanamayacak bir noktaya gelecek ve cesaret için tarafların kabul ettiği bir tanım bir türlü ortaya çıkamayacaktır.


Yapılan tanımlamalar arasında Sokratesin içten içe katılır gibi gözüktüğü ancak çürütmek için çeşitli yollara başvurduğu yaklaşımlar da vardır ki, bana kalırsa bu ikilemin ana kaynağı Platonun erdemin bölümleri olarak gördüğü cesaret, adalet, ölçülülük gibi kavramları, insanı her zaman mutlak bir iyi hale vardırma çabasında yatmaktadır.
Yani, sanki erdem olarak gördüğü cesaret öyle bir tanıma sahip olmalı ki, mutlak bir iyiden asla uzak bir sonuç vermemeli cesareti taşıyan eylem.
Burada kişiden kişiye şiddet ve niteliği değişiklik göstermeye müsait bu kavramlara gereğinden fazla sorumluluk yüklendiğini düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Lakhes Platonun bir kez daha bilgiyi ve bilgeliği övdüğü, olguları da mutlak iyiye yönelttiği ve bilgi ile ilişkilendirebildiği sürece erdem olarak kabul ettiği bir diyalog olarak kalacak benim aklımda.

.