Snag Ilios & Odysseus Originated By Imme Dros Publication

naast de 'grote' vertaling van Dros bij Van Oorschot, Op wat voor manier je Dros' vertelling ook leest, om jaloers op te worden Aaaah, wat is dit toch een schitterend duo.
Mijn favoriet is en blijft Ilios met name omdat de verteller, Ares, al toen ik jong was mijn hart gestolen heeft, en omdat er zoveel meer politiek en intrige inzit dan in Odysseus.
Hindert overigens niet allebei zijn mooi, Maar de subtiele humor, het sarcasme en de scherpe stem van Ares maken Ilios voor mij het best, Een half leven geleden gelezen en het heeft veel indruk gemaakt, Weet er allemaal het fijne niet meer van, Nodig herlezen. En: Homerus zelf lezen. Goden zijn meer dan moeilijke woorden en verschillende letters

De meeste sprookjesverhalen beginnen met Er was eens en eindigen met ze leefden nog lang en gelukkig.
In het boek Ilios en Odysseus staat dit niet letterlijk, maar men kan het wel tussen de regels door lezen,

Ilios amp Odysseus van Imme Dros is een sprookjesverhaal en gaat over de Trojaanse Oorlog, Het verhaal wordt vanuit twee perspectieven verteld, Het eerste deel gaat over Ilios, het plaatsje waar de oorlog zich afspeelt, Dit deel wordt verteld door Ares, de god van de oorlog, Het tweede deel gaat over Odysseus, maar dan na de Trojaanse oorlog, Het eerste gedeelte gaat vooral over de oorlog zelf en de gebeurtenissen in die oorlog, Het tweede gedeelte is het gedeelte na de oorlog waarin Odysseus, koning van Ithaka, de man van duizend listen en het brein van de Grieken, weer naar huis komt en hij zijn verhaal vertelt.


In het begin vond ik Ilios amp Odysseus heel moeilijk te lezen, dit kwam vooral door de vele moeilijke godennamen: Achilleus reageerde verongelijkt: Vraag je dat nog, Goden weten toch alles! Om mijn eergeschenk natuurlijk.
Agamemnon heeft Briseïs afgepakt, Kun je niet iets doen, kun je niet naar Zeus gaan Hij moet de Trojanen op de legers van Agamemnon af jagen.
Hij moet maken dat Hektor de schepen in brand steekt! Dat zal Agamemnon leren! Als jij het vraagt doet Zeus het wel, want zonder jou zat hij in de Tartaros.
Wanneer leerlingen deze termen lezen, begrijp ik het goed dat zij het boek niet begrijpen of niet verder willen lezen, want dat had ik zelf in eerste instantie ook.
Ik ben van mening dat je wel wat kennis moet hebben over de Griekse goden wanneer je dit boek wilt lezen,

Ilios amp Odysseus sluit aan bij de creatieve functie, Wanneer kinderen dit boek lezen, kan ik begrijpen dat zij deze gebeurtenissen zelf zouden willen meemaken of misschien wel een god zouden willen zijn en bijvoorbeeld kunnen regeren over de zee.
In het boek komt het basisconflict individu versus maatschappij meerdere malen sterk naar voren, Bepaalde personen die iets anders willen dan de rest van de bevolking of een god die iets anders moet doen dan waar hij eigenlijk voor staat.
Hier zou je chaos versus orde of passie versus rede ook onder kunnen laten vallen, Ik vind het boek niet triviaal, ondanks het feit dat het een sprookjesboek is, Het is niet zo dat het verhaal hierdoor zeer oppervlakkig is of cliché,

Imme Dros weet ondanks de vele moeilijke namen in het boek toch een begrijpelijk boek te schrijven, Ook maakt Dros gebruik van

grappige passages in het boek: Wat is er met je, Polyfemos Waarom maak je zon misbaar middenin de nacht Stelen ze je schapen Of probeert iemand je te doden met list of geweld Wie dan
Niemand! joelde de reus krimpend van pijn.
Niemand! Niemand! Niemand doodt me met list en niet met geweld! Nou, waar maak je dan zon drukte over! riepen ze terug.
Als niemand je iets doet, dan heb je zeker ergens pijn en dan moet je Poseidon maar bidden om hulp,

Al met al vond ik Ilios ampOdysseus wel oké om te lezen, maar wanneer je niets met goden of met geschiedenis hebt zal ik het afraden.
Ik studeer geschiedenis, maar ik had een gematigd gevoel bij het lezen van dit boek,
 
Groots en meeslepend zoals de Griekse mythen en sagen bedoeld zijn, Vond met name de dialogen geniaal en soms hilarisch! It was about time to read some classics,
I was surprised in how many aspects the movie differs from the book,
Also: reading Tolstoy makes reading “normal” books so much easier Imme Dros adds a retelling of another famous tale to her resumé for young readers.
However, with its many unusual names and oldfashioned use of language, I wonder if children will really enjoy her version of the Iliad.

I'm less concerned with the second half of this book, in which Dros continues the story with king Odysseus, It's a tale of high adventure and fantastic feats and the constant shifting of narrators added tremendous dynamic to the reading experience.
MINI SPOILER WARNIG

Dit boek is een leuk bewerking van de Illias en Odyssee,
Ik hou van de manier waarop het verhaal verteld wordt, door de ogen van Ares tijdens de Trojaanse oorlog en door de ogen van allemaal verschillende mensen tijdens de terugkeer van Odysseus.
Alleen zorgde het grote verschil in vertel methode ervoor dat het voelde alsof de delen niet bij elkaar hoorden, Ook was het in het tweede deel soms niet helemaal duidelijk wie het verhaal vertelde, Het was niet het einde van de wereld maar soms wel irritant,
De informatie is naar mijn weten vrij accuraat op bepaalde details en quotes na, Het was leuk om sommige uitspraken te lezen die ik zelf ook vertaalt heb ik doe Grieks als vak op school De namen waren alleen soms wat raar, Ajax was Aias bijvoorbeeld.

Ik zou dit boek aanraden aan iedereen die van Griekse mythologie houd en/of wilt beginnen met zich erin verdiepen, Of gewoon aan personen die van een leuk goden verhaal houden, A great retelling of two of the biggest epics, even though it can be boring at times, It is written in a way which is even understandable for adolescents! If you are having trouble with the regular versions by Homer, then this is your book.
: Mannen uit heel Griekenland moeten hun huizen achterlaten om Helena terug te halen uit Troje,

Odyseus is een van deze mannen maar zijn terugtocht naar huis duurde even lang als de oorlog zelf, Zo krijgt hij problemen met allerlei mythische wezens hij komt erachter dat op zijn eiland mannen zijn vrouw zo ver proberen te krijgen dat ze met hem moet trouwen, om op die manier de macht over te nemen.


Ik vond dit boek erg leuk, het blijft spannend en is echt niet langdradig, Het is het verhaal van de mythen maar de schrijver heeft er een veel mooier verhaal van gemaakt, Het begin was wel een beetje ingewikkeld en eerst snapte ik niet wie er nou aan het praten was, Het eerste boek de Ilias vond ik niet heel bijzonder, Maar ik hou niet van oorlogsboeken, Het tweede boek de Odysseus vond ik wel heel mooi,

Een beetje zoals bij "Oorlog en vrede": me zo snel mogelijk door de oorlogsstukken heen worstelen en dan weer heerlijk lezen over gedoe in salons.
In de Odysseus is de salon dan het paleis van Penelopeia op Ithaka, a great way to read the illias and odyssee when you already know the story but want to read it either way.
Luisterboek, wat ontzettend levendig en leuk voorgelezen! Heb echt enorm genoten van Ilios, echtsterren! Ik werd helemaal meegenomen naar de Grieken en Trojanen, fantastisch! Odysseus was vermakelijk maar vond ik persoonlijk wat minder levendig omdat een groot stuk van zijn verhaal werd verteld door de andere personages in zijn verhaal.
Al met al: een aanrader, zeker als luisterboek! I was absolutely in love with this book as a child, I really liked and still do actually Greek mythology and this book is perfect for young readers who are interested in mythology and like something a bit closer to the original Homer stories than books like Percy Jackson not that I have anyting against Percy Jackson.
. . it just couldn't grip me as much as this book did

Since I read this a long time ago I don't really remember the entire thing.
But I do recall that the first part of the book describing the Ilias was my favourite part, I liked the author's use of Ares' pointofview as a spoilt whiney brat, it gave the book and the "heavy" history it carries a nice comical side which makes it a lot easier for children to appreciate.


Because I still remember how much I loved this book, even after all those years, I definitely believe that it deserves a fullstar rating.
Zo goed vertaald en begrijpelijk gemaakt, Een extra ster voor de geweldige stemacteur Francis Broekhuijsen! Grappig, beeldend, meeslepend, Verhalen die je al kent, maar verteld op een originele en menselijke wijze Eerst was mijn mening over dit boek uitgesproken slecht, maar naarmate ik met lezen vorderde, werd het steeds positiever.
Hier zijn verschillende redenen voor,

Ten eerste moest je erg wennen aan de schrijfstijl, Omdat het bestaat uit korte zinnen met vaak dezelfde opbouw, kan het snel houterig overkomen, Het is pas na een pagina of vijftig, dat je het ritme dat er in verwerkt zit, kunt oppakken,
Hoewel eerst wat houterig, is het van het begin af aan gemakkelijk te lezen, ook mede door de korte zinnen,
Een minpunt waren de uitroepen die Dros er soms tussendoor gooide, voornamelijk bij de monologen van de goden, Het was waarschijnlijk in poging gedaan om de goden een meer persoonlijke stem te geven, maar dit is mislukt, Door de tussenwerpsels Johoe, Je eigen roze zeeschuimpje en Nu vraag ik je! klinkt het eerder alsof het verhaal is geschreven door een overenthousiaste kleuter.

De wijsheden en spreuken die af en toe door de tekst heen zijn verweven, maken het weer een stuk beter, Het is werkelijk een genoegen om die te lezen,
Uitspraken als: “Mensen horen ten minste één keer in hun armzalig korte bestaan verliefd te worden, ”, bewijzen dat Dros géén overenthousiaste kleuter is,

De goden zijn mooi uitgewerkt, ze voldoen aan hun beschrijving uit de oudheid, maar zijn geen vervelende stereotypen, Soms lijkt het echter alsof ze te overdreven in hun karakters zijn, zodat het net een satire lijkt,
Praktisch alle humoristische elementen zijn afkomstig van de goden, Ze lopen elkaar bewust of onbewust prachtig voor de voeten, en de verslagen die zij naar “papa” Zeus sturen, zijn hilarisch om te lezen.

Lees bijvoorbeeld eens de beschrijving die Athene van Afrodite, “Haal dat stuk zeeschuim terug naar de Olympus en laat ze haar handjes thuishouden, ” In deze zin zit tegelijkertijd de gedrevenheid van Athene, de bemoeizucht van Afrodite, de algemene arrogantie van de goden en een dosis humor in verwerkt.


De karakters van de mensen zijn, naar mijn mening, minder, Odysseus is de verreweg de beste, met zijn charmerende woorden, maar toch grimmige gedrag.
Het is jammer dat hij zo weinig voorkomt,
De hoofdpersoon, Telemachos, vind ik met afstand het slechtste personage van dit boek, Hij onderneemt niks zelf, maar doet enkel wat de goden hem opdragen, Dat is nog niet het ergste, een hoofdpersonage dat besluitloos en laf is, maar toch door zijn geloof in de goden zich in het avontuur stort, dat is misschien geen favoriet karakter, maar is niet slecht.

Telemachos is ook nog erg tevreden over zichzelf ook, en dat is het irritantst, Als hem een idee wordt ingefluisterd dat hij de vrijers moet verjagen en een schip naar Sparta moet nemen, beledigd hij in een poging de vrijers zijn huis uit te zetten enkel zijn moeder en de mannen wat geeft om over te lachen, en Athene zelf een schip voor hem moet regelen, omdat hij er geen kan krijgen, lijkt hij te denken, dat alles prima gaat, en dan uiteraard door zijn eigen doen.

Het meeste gepassioneerde stuk vanuit Telemachos oogpunt, is het stuk waar hij en zijn vader de vrijers en iedereen die voor hen was, vermoorden.
Hij genoot duidelijk met een sadistisch genoegen van het afslachten van mensen, Dit helpt ook niet om hem als een goed personage te zien,
Dat hij zelf dacht dat hij slim, betrouwbaar en dapper was, kan ik me nog voorstellen, Mensen hebben vaak last van een slechte zelfkennis, maar ik kan niet bevatten waarom ook alle andere karakters, Telemachos bijna verafgoden, enkel de zeelui lijken gezond verstand te hebben op dit punt.


De totale slachting aan het eind was niet enkel Telemachos schuld, hoewel die een er een grote rol en speelde.

Odysseus was bijna dertig jaar van huis geweest, De laatste keer dat iemand van hem hoorde was twintig jaar geleden, toen hij midden in een storm op zee zat,
Is het werkelijk zo vreemd, dat mensen denken dat hij dood is Is het werkelijk zo vreemd dat mensen een bestuurder willen voor hun land, nu de oude koning nooit is terug gekomen uit Troje Is het werkelijk zo vreemd dat er mannen zich verzamelen om een mooie, rijke koningin het hof te maken, nadat haar man al in geen tien jaar meer is gezien Is het werkelijk zo vreemd, dat er vrouwen verliefd werden op de mannen die in hun huis woonden
Nee.
Wat vreemd was, was de totale afwezigheid van begrip van Odysseus toen hij al deze feiten hoorde, Iedereen die ook maar getwijfeld had over Odysseus en zijn levendheid, of een goed woord overhad voor de vrijers, werd afgeslacht, Zelfs toen Penolopeia er niet zeker over was of de smerige, oude zwerver, wel echt haar man was, werd ze afgeblaft,
Hoewel dit zich afspeelt in een tijd waar geweld werd verkozen boven gezond verstand, vind ik dit geen excuus voor het uiterst onpasselijke einde.
Dit was geen rechtvaardigheid waar Odysseus zo om bekend stond, maar een bloederig oplossen van alle problemen waar de schrijfster tegenaan was gestuit en verder niks mee kon.


Het laatste minpunt dat is heb, is dat het niet echt een vertelling van de Odysseus was, maar eerder een verhaal over alle problemen waar hij tegenaan liep bij zijn terugkomst.
Ik wil graag lezen over de slimme Odysseus, die met slimme trucs al zijn vijanden te slim af was, De onbelangrijke avontuurtjes van zijn zoon, zijn dan weer minder interessant, Het laatste hoofdstuk lijkt ook erg gemaakt, Alsof de schrijver bedacht dat ze er ook wat van zijn avonturen in moest verwerken, dus een korte samenvatting aan het eind had toegevoegd.


Je moet even doorbijten aan het begin, maar dit boek is het zeker waard om te lezen, ondanks het einde en de hoofdpersoon, door zijn mooie schrijfstijl en humor.

.