Gather Vurige Tong Edited By A. De Craemer Shown As Textbook
goed, begint beetje staccato verwijtend, maar graaft langzaam dieper, einde is veel beter,
Scherpe en terechte aanval tegen de schijnheiligheid van katholiek Vlaanderen, Tegelijk mooi om te zien hoe dit boek al de kiemen bevat van De Craemers latere werk, Een boek dat ik absoluut wou lezen omdat het over mijn "geboortedorp dat zich stad noemt" gaat, Hilarisch bij momenten omdat je personen, plaatsen, situaties en inderdaad, ook die zekere mentaliteit die echt wel aanwezig is in Tielt herkent.
. . Aan de andere kant fronste ik mijn wenkbrauwen toch meerdere malen: Ik groeide in dezelfde tijd op en maakte zelf maar weinig mee van al dat katholiek gedoe gelukkig maar.
Deel een is schitterend geschreven en is echt aan te raden voor wie in Tielt gewoond of verbleven heeft, Deel twee vind ik wat kort door de bocht en had gerust wat diepgaander mogen uitgeschreven worden, Al bij al een
leuk boek, als exTieltenaar de moeite om te lezen, Vlot geschreven, herkenbaar, Tieltse mentaliteit, negatief en positief voor de "inboorling", Zelf WestVlaamse uit de buurt van Tielt, maarjaar ouder, kan ik mij gedeeltelijk inleven in wat hier geschreven werd.
Ik herken de mentaliteit van onder de kerktoren, En ik heb mij er net als veel anderen van “bevrijd”, Maar ik voel niet de behoefte om misprijzen, haat, afkeer, . . met heel de wereld te delen, Zei iemand daar “therapeutisch schrijven” OK, maar voor mij moet dat niet persé uitgegeven worden, In dit boek rekent Ann De Craemer af met haar katholiek verleden, Helaas blijft het bij het soort afrekening dat wat mij betreft eerder onder de noemer 'therapeutisch schrijven' valt, dan dat dit een beklijvend literair werk wordt.
Het boek start nochtans veelbelovend, De eerste pagina's zijn heel verfrissend, en maken nieuwsgierig naar meer, Helaas is de euforie van korte duur, al heel snel gaat het over in een 'afgeven op' de katholieke kerk en de enge dorpsgeest in Tielt.
Het is duidelijk dat Ann De Craemer zeer godsdienstig was, ook al werd dit thuis niet opgedrongen, haar moeder ging zelfs nooit naar de mis.
De eerste barstjes in dat geloof zijn er al vroeger, maar de echte breuk komt er pas het overlijden van haar geliefde grootmoeder, als blijkt dat de vele gebeden niet geholpen hebben.
Ondanks het uiterst beperkt aantal concrete voorvallen, slaagt Ann De Craemer er in om een heel boek te vullen met één lange aanklacht tegen de kerk en de katholieke instellingen en de daaruit en louter daaruit! voortvloeiende enggeestigheid in Tielt.
Jammer genoeg maakt het boek geen ruimte voor nuance, noch voor zelfinzicht, Op geen enkel moment kijkt ze in de spiegel om naar haar eigen aandeel in het verhaal te kijken,
Neen, geef mij dan maar een boek als 'De Grote Stilte' van John Boyne over pedofilie in de Ierse kerk, dat er in slaagt alle lagen van het probleem bloot te leggen, alle actoren in de geschiedenis weer te geven, en je achter te laten met vragen over je eigen gedrag.
Daarnaast stel ik me vragen bij de tijdsgeest van het boek, Had dit boekjaar eerder geschreven geweest, ik had het wellicht wel geloofwaardig gevonden, Maar van iemand die ingeboren is Neen,
Wat maakt dat het boek dan wel de Bronzen Uil Publieksprijs won Dat lijkt me een combinatie, Enerzijds is er het in trek zijnde thema: afrekenen met je eigen katholiek geloof, of met de katholieke kerk in het algemeen, is deze dagen nogal populair.
Anderzijds is er de bijzonder vlotte en zeer aangename schrijfstijl, Het boek is zeer direct geschreven, waardoor je je rechtstreeks aangesproken voelt,
De schrijfstijl van Ann De Craemer triggert mij om meer te lezen van haar, De inhoud zal vermoedelijk verhinderen dat ik dat ook effectief doe,
.