Take Twee Vormen Van Zwijgen Originated By Leonard Nolens Presented In Text
Jij bent het
die me leest, lichtjaren ver
je knieën opgetrokken
tegen deze herfst, tegen
dit gedicht,
Ik ben het die je leest, inderdaad, En herleest. Steeds weer.
Ik kan ontzettend genieten van poëzie, maar helaas kunnen slechts weinig dichters mij echt bekoren, Geen hoogdravende taal voor mij, geen rijmende zinnen, Maar wel graag eenvoudige taal waarachter vijftien verdiepen van diepgang schuilt, zinnen die roekeloos themas in elkaar verweven, gedichten over alledaagse dingen, Graag ook een beetje dromend, wat nostalgisch misschien,
Mijn favoriete dichters: sitelinkMiriam Van hee en sitelinkLeonard Nolens, Zonder enige twijfel. Een paar dagen geleden heb ik mezelf het plan uitgedacht om alle bundels van Leonard Nolens opnieuw te lezen in chronologische volgorde,
De eerste in de rij is Twee vormen van zwijgen eigenlijk zijn derde bundel, maar de eerste die ik in handen kon krijgen, Doorheen deze dichtbundel lopen een drietal themas, die hij eigenlijk zelf samenvat in één van de gedichten, dus sta mij toe zijn eigen woorden te stelen:
Ik ben geen zoon, geen ziener meer.
. .
Ik ben geen man, geen minaar meer, . .
Ik ben geen dichter, geen verdichtsel meer, . .
In het deel Kapotgezongen en gedagtekend staan een aantal gedichten in memoriam matris”, en om uit te zoeken wat hem geïnspireerd heeft deze te schrijven, hebben we geen sherlock holmes nodig:
En niemand houdt je gave, houdtEn dat die relatie centraal staat, hoeft niet te verbazen,
dit geven tegen, weer
de eerste schreeuw
en weer
heb jij ons afgestaan
en blootgesteld aan het seizoen
dat deinzende spiegels verft
over je aangezicht
kanker, dit gekanker
dat jou zegt voorbij de steen
waaronder jij verdoezeld ligt.
Ik blijf het kind
dat elke morgen morrend wordt gebaard
na jullie
geharrewar in kleffe lakens
en een slordig alfabet.
Dichter zijn staat heel centraal in het overgrote deel van Nolens zijn gedichten, Heel vaak gebruikt hij dichten al een regelrechte parallel voor het leven in het algemeen,
Ik ben geen dichter, geen verdichtsel meer
van wat ons ooit gescheiden hield,
De metaforen die ik om ons heb gebouwd
begeven het als een uitgewoond vertrek
waarin mijn ogen en vuisten openvallen
in de klaarte van de laatste dag.
Relaties, eenzaamheid, je helemaal onderdompelen in wat er gebeurt, wat er ook gebeuren mag,
Leg alles af,
Altijd overnachten wij elkaar,
Al vind ik dit niet zijn beste dichtbundel, de gedichten raken me toch elke keer op een andere manier, En dat is ook één van de mooie dingen aan poëzie: je neemt je eigen persoonlijkheid en achtergrond mee als je het leest, en wat je net overkomen is, gaat de betekenis van de gedichten zo hard beïnvloeden.
Meer nog denk ik, dan in proza,
In de categorie 'metaforen' die je zelf had willen bedenken:
Ik ga tegen je in
zoals een deur
die zich te barsten draait
naar een deur die openzwaait
daartegenover.
Het zwarte gat
dat daar ontstaat
is dit gedicht, Leonard Helena Sylvain Nolens is een Vlaamse dichter en dagboekschrijver, Hij kreeg inde Constantijn Huygensprijs, en inde Prijs der Nederlandse Letteren voor zijn gehele oeuvre, sitelink Leonard Nolens in de Nederlandstalige Wikipedia sitelink Leonard Nolens in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren sitelink Leonard Nolens bij SchrijversgewijsLeonard Helena Sylvain Nolens is a Flemish poet and writer of a diary.
Inhe received the Constantijn Huygensprijs for his entire work, sitelink Leonard Nolens in the English Wikipedia Leonard Helena Sylvain Nolens is een Vlaamse dichter en dagboekschrijver, Hij kreeg inde Constantijn Huygensprijs, en inde Prijs der Nederlandse Letteren voor zijn gehele oeuvre, sitelink Leonard Nolens in de Nederlandstalige Wikipedia sitelink Leonard Nolens in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren sitelink Leonard Nolens bij "Schrijversgewijs"Leonard Helena Sylvain Nolens is a Flemish poet and writer of a diary.
Inhe received the Constantijn Huygensprijs for his entire work, sitelink Leonard Nolens in the English Wikipedia sitelink,