Gain The Book Of Embraces Written By Eduardo Galeano Expressed As E-Text

on The Book of Embraces

يكتب بروحه المفعمة بالحزن على بلاده وشعوبه. تشعر بأسى الظلم والمنفى في حروفه وبسهولة ترى حزن المتفكر العارف بالأمور في عباراته.
هذه مجموعة من خواطرشتى جعلها الكاتب في كتاب صغير الحجم. تراوحت بين الجميل العميق والمؤثر والفكرة العادية. وتترواح في صياغة أفكارها ما بين القصة القصيرة جدا والتأريخ السريع لحدث أو الخاطرة العابرة.
قاريء غاليانو يجد النفس الإنساني واضحا في كتاباته بأسلوب مباشر واضح كأسلوب من يقرع الأجراس.
A lo largo de mi adolescencia seguramente la época en que consumí , devoré y compré libros tenía una tradición invernal : cada vez que visitaba Uruguay , Tenía que llevarme un libro de Eduardo Galeano.
Así que pasaba largas horas de sábados y domingos recorriendo sin cansarme ni aburrirme un segundo , las interminables cuadras de la feria de Tristan Narvaja.
No había nada mejor , nada más interesante ni emocionante que revolver las cajas , las mesas , buscando ofertas o libros escondidos, Así me llevé conmigo a Idea V , a Onetti y muchos más, Pero el lider , el sabio , el maestro principal siempre fue Galeano : sentimental e ideológicamente,

"El libro de los abrazos" , cuenta , anécdotas de sobrevivientes , amores lejanos , historias escritas en paredes tal como decía el Indio Solari "me voy corriendo a ver que escribe en mi pared la tribu de mi calle" , injusticias , pequeñas crónicas , pensamientos poéticos , recuerdos del exilio y muchos clásicos como :

"Tengo una mujer atravesada entre los párpados.
Si pudiera , le diría que se vaya pero tengo una mujer atravesada en la garganta "


ó :

La televisión, esa última luz que te salva de
Gain The Book Of Embraces Written By Eduardo Galeano Expressed As E-Text
la soledad y de la noche, es la realidad.
Porque la vida es un espectáculo: a los que se portan bien, el sistema les promete un cómodo asiento,



Cada página adornada con dibujos hermosos que están a la altura de semejante poesía,
Tardé mucho en encontrarle un motivo para que el libro se llamara El libro de los abrazos, hasta que anoche, casi al final del mismo descubrí, quizás, el porqué: es justo como los abrazos, todos diferentes y con motivos diversos.
Unos largos, otros cortos pero todos llegan al alma así es este libro,

El libro se compone de cortas historias de no más de tres páginas acompañado por grabados de la mano del mismo Galeano.
Todas estas son fruto de su vida en el exilio, en su natal Uruguay, historias de amigos, anécdotas que ha escuchado e incluso algunos anuncios de periódicos o escritos en las paredes de algún país de Latinoamérica.
Algunos parecen sacados completamente de la imaginación de Galeano, otros te sacan una carcajada por su inesperado argumento y muchos otros te dejan pensando sobre algún tema tan actual en nuestro continente.


Entre ellos, que se pueden leer de forma independiente sin ningún problema, Galeano como acostumbra, propone una crítica a diversos momentos de la historia latinoamericana esta vez da espacio a las dictaduras que vivieron varios de los países a mediados del siglo pasado, junto a ello la vida antes, durante y después del exilio no solo de él, si no también de amigos, conocidos y otras historias que llegaron a sus oídos tiempo después.
Que duros momentos para “estar” vivo!
Es un libro que no se debe tomar a la ligera pese a la brevedad de los relatos que lo componen, pues Galeano hace uso de forma increíble de su poder narrativo para contar en pocas líneas todo un río de emociones y sentimientos en medio de contextos y situaciones bien definidos.
Un par de ocasiones me descubrí pensando sobre el final de alguno de los textos o sobre lo que proponen, solo queda por pensar que es una pena que en nuestros países tan poco haya cambiado desde el tiempo en el que fueron escritos estos textos, pareciera que estamos condenados a vivir en una tierra llena de magia, de surrealismo, pero también llena de injusticia y desigualdades.


Un libro para volver a sus páginas cada tanto, para tener en la mesita de noche y para compartir con todos los que creamos necesario alguno de los exquisitos bocados que contiene.




"أكتب لهؤلاء الذين لايستطيعون القراءة للمداسين الذين نتظرون في صف طوال قرون ليدخلوا التاريخ! الذين لايستطيعون قراءة كتاب أو شراءه, "




إدوارد غاليانو مؤرخ المهمشين المنسيين والمطرودين من التاريخ
يرسم حارس تاريخ أمريكا اللاتينية بقلمه قصص أحلام سير ذاتية حكايات رمزية وأحلام
معظمها عن التاريخ الأسود لديكتاتوريات أمريكا اللاتينية
الأكثر سوداوية عند قراءة هذه السطور أن تاريخ وماضي القارة اللاتينية هو حاضرنا وواقعنا ومستقبلنا بكل تأكيد



“الاستعمار الواضح يبتـرك دون تنكر : يمنعك من الكلام ومن الفعل أو يمنعك من الوجود, أما الاستعمار اللامرئي على أي حال يقنعك أن القنانة هي قدرك والعجز طبيعتك: يقنعك أنه ليس من الممكن الكلام وليس من الممكن الفعل وليس من الممكن الوجود. "

In a way, I find Galeano's work like Kurt Vonnegut's in that both write in a manner that comes across as deceptively simple, quick amp easy to read, but then you realize that it's so tightly edited, so finely tuned, that just a few words are as accurate amp as powerful as a bullet between the eyes.
Galeano's wide net of musings range from friendships, to art, to dreams, to politics, to society, to heartbreaking realities of poverty, racism, war, amp violence.
As with many Latin American writers, there are elements of magical realism that seem to float through some of his work, Do the Muses give the Latin American writers some special spark It's almost like a collection of poetry or very short stories, But not quite. Most items are maybe a paragraph or two, certainly less than a page, interspersed with some wild amp strange line drawings, It's not quite poetry, not quite short stories, not quite a memoir it is its own original creation amp a lovely one at that.
So glad that I stumbled onto this Uruguayan gem of literature, Highly recommended. Nuestra memoria es un conjunto de retazos, En muchas ocasiones carentes de orden y sentido, Solo escenas y momentos que nos marcaron profundamente quedan en ella, Es por ello que, El libro de los abrazos, que responde a una suerte de ficción testimonial y narrado como un compendio de fragmentos, no responde abiertamente a lo que se espera de una novela, como tampoco de una antología de cuentos.
Son marcas permanentes en la memoria del autor que las plasma en el papel para compartir sus experiencias, Son hechos que sucedieron, y que no siempre han visto la luz, El libro de lo abrazos es una invitación de Galeano a conocer lo que muchos quieren ocultar de nuestra América Latina a través de sus recuerdos.
"Estoy desnudo. Dueño de nada, dueño de nadie, ni siquiera dueño de mis certezas, soy mi cara en el viento, a contraviento, y soy el viento que me golpea la cara".


Sencillamente hermoso y duro, como la historia de la umanidad: noches gélidas de corazones gelidos y amaneceres rosados, robados a algún pintor.
الراجل ده مش طبيعي والله أنا تقريبا أول مرة أقرأ حاجة من النوع ده
قصص قصيرة خواطر عملية تأريخ سريعة لأهم الأحداث
مش عارف اسمه إيه بس اللي أعرفه إنه من أجمل الحاجات اللي قريتها السنة دي
شكرا للعزيز شادي للترشيح وهدى للمشاركة والخم كالعادة.