roman over een studentenhuis in Moskou in de Sovjettijd en de wederwaardigheden van haar bewoonsters, Sfeerbeeld is goed uitgewerkt en ook het ensemble portret van de studenten is prachtig, maar de hoofdpersoon blijft soms wat vlak, Wat drijft haar in haar keuzes en in hoeverre heeft ze die eigenlijk wel Deze vragen blijven soms wat onduidelijk, maar dat is voor een debuutroman ook niet zo erg.
Sana Valiulina heeft in het Nederlands een boek geschreven over Rusland en dat is op zich al een enorme prestatie,
Valiulina houdt niet van ironie, meldde ze in een interview met De Groene sitelink groene. nl/artikel/wemake , maar ze maakt wel ruim gebruik van absurdisme, Het ontmaagden van de hoofdpersoon gebeurt op een zeer ongemakkelijke manier en is hilarisch beschreven, met haar hoofd in de boekenkast Cortázar, Borges en, waarachtig, Stanislas Lem staan daar, zou ze het daarvan hebben.
Ook de verwijzingen naar de "Toergenev vrouwen" in de Russische literatuur zijn geestig, maar het echte grote schateren blijft uit, Een scheutje ironie, waar veel grote Russische schrijvers toch bekend om staan, had er van mij wel bij gemogen,
Sinds het verschijnen van dit boek inis de wereld enorm veranderd, maar Rusland eigenlijk niet, Dat is tegelijk het mooie en het tragische van deze roman, waarin politiek niet of nauwelijks een rol speelt, maar het persoonlijke des te meer, Het Kruis kent daarom ook niet of nauwelijks politiek, Ook de rol van de universitair docenten die hun macht misbruiken voor andere diensten dan
goede papers van studentes doet wat gedateerd aan na metoo, Al met al toch een aanwinst voor de Nederlandse letteren, omdat Valiulina op haar best prachtige beeldende taal gebruikt en niet bang is voor het grote, menselijke gebaar.
Benieuwd naar de rest van haar werk!
Het kruis by Sana Valiulina Het is een harde wereld waarin Alija leeft en ze is niet te beroerd zich daarnaar te voegen.
Luchtig geschreven, alsof het alleen amusement is, maar de belevenissen zelf het is kennelijk autobiografisch waren waarschijnlijk niet altijd amusant, Soms zet Alija haar lichaam in om vooruit te komen, zonder veel succes overigens, maar ook als ze daar niet op uit is zijn de mannen onaangenaam opdringerig, om het zacht uit te drukken.
Ondertussen wordt ze door tante Zeynep aangespoord om vooral aan de man te komen, want dat is de enige manier om na haar studie in Moskou te mogen blijven wonen.
Een roman met redelijk losse hoofdstukken, vaak rond het thema liefde/seks/huwelijk van Alija of haar vriendinnen en af en toe over de studie, tegen de achtergrond van de studentenflat het Kruis.
Aangenaam geschreven, grappig, onderkoeld, maar na verloop van tijd een beetje veel van hetzelfde, Deze min of meer autobiografische roman van Sana Valiulina, bekend van het geweldige 'Didar en Faroek' en recent 'Kinderen van Breznjev',verhaalt van Alija, een Estse die begin jaren tachtig wil studeren in Moskou.
Haar belevenissen in het Kruis, de enorme studentenflat waar ze mag wonen, geven een goed sfeerbeeld van hoe het was op te groeien in de totaal gestagneerde, door en door corrupte Sovjet Unie van Breznjev.
Niemand geloofde meer echt in het communisme maar paste zich aan en probeerde heel begrijpelijk het systeem te gebruiken ten eigen voordele, Alija, afkomstig uit Estland, weet één ding zeker: ze wil aan de universiteit van Moskou studeren, De toelatingsexamens blijken een gigantisch obstakel, Tante Zeinep, geboren en getogen Moskouse, steunt Alija op haar manier, Ze brengt haar nichtje in contact met de invloedrijke Katyn, die altijd bereid is om jonge meisjes te helpen, Sana Valiulinagroeide op in Tallinn Estland, Na haar studie Noorse taal en letterkunde in Moskou emigreerde ze naar Nederland, Ze debuteerde inmet de semi autobiografische en veelbesproken roman Het kruis over het leven in een Moskouse studentenflat, ingevolgd door de novellenbundel Vanuit nergens met liefde.
Inkwam de doorbraak met het epische Didar en Faroek, dat is gebaseerd op het leven van haar ouders tijdens het terreurbewind van Stalin, De roman werd genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs, De roman Honderd jaar gezelligheid verscheen in, gevolgd door Kinderen van Brezjnev, .