خاموش نوشته اورهان پاموک نویسنده معروف ترکیه سرگذشت سه نسل متفاوت از یک خانواده را بیان می کند. این داستان به شکل روایت تک گویی و از جانب پنج نفر گفته می شود در پایان این تک گویی ها به هم پیوند خورده و ساختار اصلی رمان را می سازند.
فضای کلی داستان تیره وسیاه است و هر یک از کاراکترهای آن غمی با خود دارند غمی جانکاه و گاه آنقدر بزرگ که حتی شرح آن در زندگی آنان نمی گنجد شکی که از صلاح الدین پدربزرگ خانواده به فرزند و سپس به نوه او منتقل شده شکی در ذات و مفهوم جهان هستی و عالم معنی است این شک آنقدر بزرگ است که زندگی وشخصیت تمامی افراد خانواده در سایه آن شکل گرفته است.
بدون شک همسر صلاح الدین مادربزرگ خانواده و کسی که داستان حول دیدار او در آن خانه قدیمی شکل می گیرد یکی از خبیث ترین کاراکترهایی ایست که آقای پاموک آفریده موجودی شیطان صفت و منحوس و نفرین شده که جزای کارهایش را هم نمی دهد در مقابل نوه بی گناه و معصوم او به جرم اعتقادی متفاوت با عرف جامعه کشته می شود.
پاموک در کتاب خانه خاموش علاوه بر داستانی جذاب روایت جالب روبرو شدن یک کشور با مدرنیته و جدال همیشگی سنت با مدرنیته ناسیونالیسم افراطی ومرام کمونیستی و دو قطبی های دیگر را با استادی طرح می کند مشکلاتی که در ترکیه آن زمان حل نشده و احتمالا در بسیاری دیگر از کشورهای جهان هنوز هم پابرجا مانده است.
خانه خاموش شروع پر قدرت و همراه با غافلگیری دارد سوالات بسیاری در ذهن خواننده پدید می آورد در میانه داستان شخصیتها و ترتیب تک گویی آنان و ویژگی و اعتقاد آنان برای خواننده آشکارتر شده و پایان کتاب هر چند مجموعه حوادث به همدیگر پیوند خورده و داستان به گونه ای پایان می پذیرد اما کمی از دیگر بخشهای کتاب سست تر پرداخته شده است.
اما در پایان خانه خاموش کتابی ایست آگاهی و اخطار دهنده از نسلهایی که در تاریکی زندگی می کنند آنانی که در عین حال که با هم زندگی می کنند اما از نظر عقاید و آرا چنان از هم دور هستند که گویا همدیگر را نمی بینند نوری بر آنان نمی تابد
و خاموشی در همه جا حتی در خانه هم حاکم است و فاجعه ای زودهنگام که وقوع آن حتمی ایست. خانه خاموش اولین رمان پاموک است که تا ته خواندم و خیلی هم خوشم آمد قبلا قلعه سفید را شروع کرده بودم که به دلایلی نیمهکاره رهایش کردم. ماجرای سه خواهر و برادر در ترکیه سال ۱۹۸۰ که مثل هر سال یک هفته برای گذراندن تعطیلات تابستانی به خانه آباواجدادیشان در شهر ساحلی کوچکی نزدیک استانبول میروند. خانهای قدیمی که مادربزرگ نسبتا خلوضعشان با خدمتکاری گورزاد در آن زندگی میکند قبل از خواندن این کتاب نمیدانستم گورزاد یعنی آدمکوتوله. وقایع داستان درست یک ماه پیش از کودتای ۱۲ سپتامبر و روی کار آمدن نظامیها میگذرد و بخش مهمی از داستان هم روایت برآمدن فاشیسم در میان بخشی از جامعه است.
این سه خواهر و برادر همینطور خدمتکار و برادرش و برادرزادهاش و هر کدام ماجرایی دارند. پسر بزرگ پژوهشگر تاریخ است و غرق در گذشته دختر وسطی دانشجوست و کمونیست پسر کوچک میخواهد پولدار شود و برود امریکا. راوی هر فصل یک نفر است. مادربزرگ ماجراهای گذشته دور و ازدواجش و آمدنشان به این شهر کوچک را روایت میکند و بقیه ماجراها را هم از زبان شخصیتهای دیگر میشنویم.
من کلا رمانهایی را که نویسندگانش اهل کشورهای منطقه خودمان هستند دوست دارم چه نویسندگان عرب و چه ترک از افغانها چیزی نخواندهام. اگر شما هم این فضاها را دوست دارید خانه خاموش را بخوانید.
خانه خاموش را مژده الفت از ترکی به فارسی برگردانده. الفت مترجم متبحری است و متن نهایی با ویرایشی که مهدی نوری و علیرضا اسماعیلپور کردهاند متنی شده دقیق و خوشخوان. خانهی خاموش خانهی من است. کوچهی من است. محلهی من است. شهر من است. استان من است. سرزمین من است!
همهجا تاریک است به یک اندازهفقط صدای جیرجیرکی میآید که همهیمان دلمان را خوش کردهایم به جیرجیرکی رفتنیست!
نمیدانم آن جیرجیرک برای تو چه نام دارد شاید سانازمهدیمادر خواهر یا هرچیز دیگری
اما تمام میشود.
چه آشفته بازاری است این دنیاگاهی آدم دلش میخواهد در گورستان گریه کند.
روزگاری نور میدیدم.
روزگاری فکر میکردم دنیا جای زیباییستبچه بودم و نادان.
خانهی خاموش را برداشتم چون فکر میکردم اگر بمیرم آنور نکیر و منکر از من خواهند پرسید آیا از اورهان پاموک چیزی خواندی یا نه
کتاب را شروع کردم ۱۵ صفحه نگذشته بود که رفتم طبقهی بالا تیغ را برداشتم به قصد اینکه کار را تمام کنم
اما مثل همیشه باز تخم آن را نداشتم و آخرش من ماندم و یک دست خطخطی و خونی که از شدت سیگار کشیدن مثل ربع گوجهفرنگی شده بود.
کاری که ۱۵ صفحهی آغازین این کتاب با من کرد فلانی با مهدیاش با من نکرد.
چه اتفاقی:
در خانه نشسته بودیم گفت :پیمان میای بریم پیش خیاط
ساعت ۱۸ بود اوج شلوغی خیابونا.
گفتم :نمیاممیخوام کتاب بخونم.
خجالت کشیدم با او بروم. چراکه او کوتوله بود
بیشتر از این نمینویسم. چون هیچوقت دردم را نمیفهمند. فقط با شیشهی کولونیا و شادی تصنعی لبخندی میزنند و من با دردهایمگذشتهامافکارم تک و تنها خواهم ماند.
حالا دیگر میدانم زندگی چیست زندگی در درونت رخنه میکند و تمام وجودت را میسوزاندتکهتکهات میکند.
عذاب وجدان ولم نمیکند آقای پاموک
چرا باید شخصیت اصلی همان ۱۵ صفحه کوتوله باشد آقای پاموک !
من رنج میبرم آقای پاموک بخاطر همین داد نمیزنم فقط ناله میکنم.
رنج بردم
رنج میبرم
رنج خواهم برد
Revised, pictures added, spoilers hidden
Turkeys ongoing modernization, real estate boom, and politics provide the background for this story set in a small Turkish seaside city.
We guess its around thes, The book was originally published in Turkey in,
Three adult grandchildren make their obligatory annual summer visit to theiryearold grandmother, The grandmother is crotchety and demanding especially to her livein servant whom she alternately calls “the dwarf” or “the bastard, ” Hes a child of her dead husbands mistress,
Her grandchildren “still havent figured out their grandmother isnt capable of any reaction except disgust, ” The Dwarf is the perfect servant, catering to the old ladys and everyone elses whim despite the disdain and abuse he is subject to,
We learn the family history, The deceased grandfather was a medical doctor who got crosswise with Istanbul politicians and spent his life in exile in this backwater town drinking and toiling over avolume encyclopedia “to bring Western knowledge to the East.
” He was an avowed atheist, which terrified his devout wife, the grandmother,
Their only son, now dead, the father of the three children, was a local lowlevel civil servant, also a dreamer and an alcoholic.
The oldest grandson is a college professor, divorced, and a thirdgeneration dreamer and alcoholic,
The granddaughter is a radical socialist, which gets her in serious trouble with the nationalist skinheads in town,
The youngest grandchild is in high school, ready to go to college, hopefully abroad, but he has no money to do so,
The book is a good read, Its an early work by Pamuk, translated after he became famous for his other works, It has a lot of local color of Turkey and its a primer on why much of the developing world is in such chaos, It also shows us that modern life in Turkey is a lot like modern life in much of the rest of the world,
The author b,won the Nobel prize in, Hes best known among English reads for My Name is Red and Snow, both of which I have read and enjoyed, He grew up in an upperclass family experiencing decline, a theme in many of his works including this one, Silent House,
Top photo: Antalya, a Mediterranean seaside town in Turkey from themediterraneantraveller, com
The author from en, gariwo. net
I liked this almost as much as "The Museum of Innocence", which is still my favorite Orhan Pamuk novel, but it's close. it's a smaller book less 'dense' than other Pamuk books I've read each chapter is short,
Right from the start the dialogue between the cranky old grandmother and Recep her FRICKIN SLAVE HORSE a Saint to bootis a dwarf, making the visuals of the dialogue all the more hysterically crazyfunny, shaking your head: "you've got to be kidding", Recep is a bastard of her deceased husband,
The grandchildren are coming for a visit who each have their individual quirks, habits, and emotional hurts, During their visit they begin to explore their country's history,
The conflicts we see within the family parallel with the conflicts that we see politically
between modern Turkey and their past which was rooted in more traditional religious beliefs.
I was in Turkey in, . . Istanbul was a different place than it is today, Reading Pamuk always triggers memories and expands my views at the same time, Sessiz Ev'i ne kadar övsem eksik kalacak, bende bıraktığı etkinin hakkını veremeyeceğim muhtemelen, Cevdet Bey ve Oğulları iyi kurgulanmış, iyi yazılmış bir romandı, Ancak insanda oturup günlerce, senelerce çalışınca yazılması mümkün bir esermiş izlenimi de bırakıyordu, Sessiz Ev ise çok çalışmayla açıklanabilecek bir roman değil bence, ancak çok çok iyi bir yazarın altından kalkabileceği bir başyapıt.
"Nitekim kanımca Orhan Pamuk tüm toplumumuzu bir eve sığdırmayı başarmakla kalmayıp, aşağı yukarı bir yüzyıllık tarihimizi de üç yüz elli sayfaya sığdırmış.
" diyor tarihçi Ahmet Kuyaş Sessiz Ev için, Gerçekten de Pamuk Türkiye'nindarbesi öncesi çalkantılı döneminin taraflarını bir avuç karakterde ete kemiğe büründürmüş, Yetinmemiş, birbirinden çok farklı özelliklere, düşüncelere sahip beş anlatıcısının her birine farklı sesler kazandırmış, Bir bölümden, yani bir karakterden diğerine geçtiğinizde hemen fark ediyorsunuz konuşan sesin de değiştiğini, Bir de bilinç akışının kullanıldığı bazı bölümler var ki muhteşem,
Sessiz Ev'in bir diğer başarısı da siyasetin toplumla o kadar iç içe geçtiği bir dönemi nasihat vermeye çalışmadan, birilerini kahraman ya da kötü adam ilan etmeden anlatıyor olması.
Anlatıcıların hepsi büyük kusurlara, kendince haklı olduğu düşüncelere ve hırslara sahip, Hikayede önemli bir yeri olup da konuşmayan iki karakter var, Nilgün ve Selahattin, Doktor Selahattin Darvınoğlu babannenin kafasında öyle bir yer etmiş ki anlatıcı olmasa da sık sık dinliyoruz kendisini, okuduğum en etkileyici kurgu karakterlerden biri oldu.
Nilgün'ün sessizliği üzerine ise denilebilecek her şey söylenmiş zaten, Eğer bir gün bu roman sinemaya uyarlanırsa istiyorum ki Nilgün'ü hiç görmeyelim, yalnızca duyalım ancak cismi bir varlığı olmasın.
Romanda tam olarak böyle bir işlevi var çünkü, Hep diğer karakterler aracılığıyla duyuyor ve görüyoruz onu, ne düşündüğünü asla bilemiyoruz,
Sabaha kadar yazsam hevesimi alamayacağım, o yüzden gevelemeyi burada kesiyorum, Henüz "en iyi" denilen Orhan Pamuk kitaplarını okumadım ama Sessiz Ev'in de mutlaka okunması gereken bir eser olduğunu düşünüyorum.
.
Secure Silent House Drafted By Orhan Pamuk Edition
Orhan Pamuk