Gain باغ بلور Originated By Mohsen Makhmalbaf EBook

kecil sedikit tebal ini berkisah tentang beberapa keluarga yang punya hubungan darah dan tinggal di sebuah rumah besar.
Sebagian besar adalah janda pejuang sipil serta perempuan yang suaminya pergi perang bukan tentara organik, Isi teks sebagian besar tentang

perasaan para perempuan, betapa repotnya mengurus anak, betapa rumitnya ingin jadi perempuan lengkap dengan lipstik, perhiasan, baju bagus dan perabot rumah yang lumayan lengkap.
Juga soal senangnya dimanja suami, Makhmalbaf tidak menulis banyak tentang isi otak dan perasaan lakilaki pendamping para perempuan itu, Tentang anakanaknya juga tidak banyak, Dia setia pada mata dan pikiran para perempuan itu,

Tulisan sutradara ini sedikit prosa, kalimatnya pendek, deskripsi ruang dan waktunya tidak terlalu rinci, Kisahnya juga tidak berdarahdarah seperti "A Thousand Splendid Suns", Benarbenar fokus pada para perempuan,

Mohsen Makhmalbaf, penulis buku ini, menyutradarai film "Kandahar" yang rilis tahundan mendapat sebuah penghargaan dari Unesco pada.
Saya tertarik membaca karena penulisnya sutradara, Apakah tulisannya menjadi filmis atau seperti skenario film

Entah kenapa, ketika membaca novel ini, saya membayangkan "Children of Heaven" besutan Majid Majidi.
Rumah besar dengan taman dan kolam umum, Rumah petak tanpa partisi, gelas kaca tipis untuk minum teh dan karpet tebal, Membaca tulisan Makhmalbaf seperti bisa membayangkan apa jadinya kalau buku ini dijadikan film, Setting yang terbatas. Dialog yang banyak. Pendek tapi cukup berisi.

Dastan Books cukup berhasil menerjemahan buku ini, Relatif enak dibaca. Saya tidak tahu, apakah Dastan menerjemahkan dari versi asli atau dari versi Bahasa Inggris,


Lebih jauh tentang Makhmalbaf:
sitelink wikipedia. org/wiki/MohsenM Sebenernya sih belom selesai baca, این کتاب با این که ضعف داره و نمیشه بهش کتاب قوی گفت ولی از اون کتاب هایی که باید خوند
اندازه هزاران سال تاریخ گم شده ای تو سرزمین ما وجود داره و اونم تاریخ میلیون ها زن این سرزمینه که هیچ وقت از سختی هایی که کشیدن یه روایت درست و حسابی وجود نداشته.
یاد این جمله می افتم که میگه:در اقلیت بودن به کم بودن جمعیت نیست. به دیده و شنیده نشدن است. به نداشتن قدرت برای رسیدن به حق استو زنان پرجمعیت ترین اقلیت جهان اند.
اما در مورد خود کتاب: قلم نویسنده واقعا قویه. توصیف ها و توضیحات و تشبیهات و به تصویر کشیدن افکار آدم ها به شدت قویه
ولی سیر داستان یه جاهایی افت میکنه و گیراییش کم میشه و یه جاهایی هم اتفاق های عجیب غریب میفته. مثل آخر کتاب که یهو عالیه که مادربزرگ بچست شیرش میجوشه و یا مثل قسمت نبش قبر اکبر که بعد چند سال قبر اون بوی عطر میداده و خون اکبر تازه بوده ولی قبر یه ادم دیگه که شهید نبوده پر از کرم و تعفن بوده.
ولی خب قطعا خوبی های این کتاب بیشتر از ضعفاشه. قلم قوی نویسنده تو به تصویر کشیدن چند خانواده شهید و جانباز و مخصوصا زنان اون دوره.
به تصویر کشیدن تنهایی و تموم شدن عمر زنانی که دست تنها اسیر خونه و بچه های زیادی بودن که باید با وضع بد دوران جنگ و بدون پدر بزرگ میکردن.
به تصویر کشیدن جانباز قطع نخاعی که فراموش شده بود و تو اون خونه با همسرش و همسایه های جنگ زده تنها چیزی که داشت ضعف و دلتنگی و احساس مورد ترحم بودن بود.
به تصویر کشیدن ازدواج عروس با برادر شوهرش به اجبار پدر خانواده و خودخواهیش
نبش قبر کردن ها
باز هم شهادت و عزاها
بهتر شدن زندگی ها
به خاطر همه این روایت هایی که زندگی خیلی از آدم ها تو دوران جنگه این کتاب ارزش بالایی برای خوندن داره, چون متاسفانه روایت های زیادی از زندگی واقعی اون دوران وجود نداره.
هر کتاب و فیلمی که درباره اون دوران تولید شده حماسی و ارزشی و شعار گونه و با سود و تفع پنهان برای قدرتمند هاست.
هیچ وقت چهره واقعی و سیاه جنگ توصیف نشده و همیشه پنهان شده.
و این کتاب تازه بخش خیلی کوچیکی از این واقعیت جنگ با محوریت زنان اون دوره بوده.
باید این کتاب ها و روایت های واقعی از جنگ رو بیشتر بخونیم تا بدونیم جنگ طلبی افتخار نیستجنایته.
تا بفهمیم جنگ اون سرودهای قهرمانی و حماسی و تشویق به کشته شدن و یک ارزش نیستجنگ کابوسه:دردهگرسنگیهناامنیهجنگ باعث میشه ادم حتی از ادن بودن خودش فاصله بگیره.
جنگ هر ارزشی رو بی معنا میکنهبهای جون ادم از هر ارزش و فلسفه و دینی بالاتره.
باید این روایت ها رو بخونیم تا بفهمیم تا از انسان بودن دور نشیم. محسن مخملباف کتابش رو به زن! تقدیم کرده.
در ابتدای کتاب نوشته: به زن
زن مظلوم این دیار.
کتاب من چاپ ششم هست انتشارات نشر نی سال ۱۳۷۰
داستان کتاب درباره خانواده شهیدی است که به حال خود رها شدهاند و مشکلات یک همسر شهید تنها و بیسرپرست مخملباف ميگفت اين كتاب را در عرض چند سال نوشت. به اين صورت كه يك كيسه در اتاقش اضافه كرده بود و هر از گاهي يك تكه مينوشت و درون اينكيسه ميانداخت. بعد از چند سال مقدار زيادي نوشته جمع شده بود و او با ويرايش آنها كتاب " باغ بلور " را به تحرير درآورد این کتاب رو شاید بشه قصه غصهها و ناکامیها نامید و از نگاه دیگر در واقع این داستان پیامدهای جنگ را در محیطی از آدمهای به نوعی مرتبط با جنگ نشان داده است. داستان با تولد فرزند سوم لایه که همسر شهید می باشد آغاز می شود و در ادامه و تقریبا در هر بخش از کتاب به یکی از شخصیت های داستان پرداخته شده است. از اتفاقات حساس داستان میشه به شرکت در عروسی یکی از بستگان ازدواج لایه با مردی که از طرف خورشید معرفی شد ازدواج سوریهمسر اکبر که شهید شده با برادر شوهرش احمد و شایعه زنده بودن اکبر و در پی آن نبش قبر اکبر و بیماری روانی سوری فرزندآوردن از پرورشگاه ملیحه و همسرش حمید که جانباز است و قادر به بچه دار شدن نیستند شهادت احمد و مشهدی در جبهه و تنها شدن عالیه و سوری بیرون شدن از خانه مصادره ای و ساکن شدن در هتلی که در خود تعدادی خانواده شهدا را جای داده بود تا تکلیف خانه شان روشن شود و نام برد. با اینکه این اثر زندگی روزمره یک تعداد خانواده را بیان می کند ولیکن این زندگی روزمره با زبانی ساده به قدرت به تصویر کشیده شده است. در نهایت اینکه این داستان پر از طنز تلخ از زندگی یک مجموعه انسان است. از مشهدی پدر شهید و شهید شده گرفته تا خورشید که بوسه به بوسه هزاران مرد و نامردالبته به قول خودش گذاشت. من در حین خواندن این داستان شاید چندین بار به گریه افتاده باشم و شاید این اتفاق برای اولین بار در زندگی ام رخ داد.
.